Nadat we de junioren het beste van zichzelf zagen geven tegen Vanderpoel konden we nog wat extra kilometers lopen. De wandeltocht te Mariakerke bleek afgelast. Dan koos ik voor het goede doel in Oostkamp. Binnenkomen kon tot 18h. Voor de 30 kilometer mogelijks iets te krap. Dus kozen we de 21km. En al vlug konden de parcoursbouwers mij verrassen. Zo dicht bij het centrum van Oostkamp blijken heel veel onverharde paden te liggen. Het duurt dan ook geen kilometer of we krijgen reeds een mooie single track voorgeschoteld. Een omgewaaide boom vol met klimop was hierbij wel een te overwinnen horde. Een volgend pad was echter behoorlijk wat zwaarder en sompiger dan we die dag al te verwerken kregen. Niettegenstaande mooi. Na amper 4,3km reeds een eerste stop. Hier kregen we een gratis suikerwafel met een koffie of water.
Ook na de eerste stop bleef ik verrast. Eerst door een klein bosje in het centrum en vervolgens door een vrij groot park rond de voetbalvelden van Oostkamp. Dan ging het richting Moerbrugge. En daar kregen we een van de mooiste stukjes voorgeschoteld. Door een klein natuurdomeintje. Zelfs een stukje over pontonbrugjes tussen het lis. Minder glad gemaakt doordat er over het hout kippegaas gespannen was tegen het uitglijden. Na 8,8km een tweede rustpost.
Na een lusje volledig verhard langs de "Gevaerts" langs het kanaal Gent-Brugge kwamen we op de zelfde rustpost terug. De teller was nu reeds voorbij de 12km. Van Moerbrugge liepen we nu terug naar Oostkamp centrum. Waar we opnieuw verrast werden met een nieuwe single track langs achtertuintjes. Via modderige bospaden liep het nu richting Van Der Valk aan de autostrade. Deze mochten we over richting Hertsbergen oversteken. En een stukje door Nieuwenhovenbos. Ruim 17km waren afgelegd toen we op een laatste rustpost kwamen. Ze waren er ook reeds aan het wachten op de laatste wandelaars.
Ook na de laatste rustpost bleven de onverharde gedeeltes overheersen. Eerst nog een stukje verder het bos door. Vervolgens kwamen we in de Nieuwburgstraat. Op het eerste zicht leek het een modderige boerewegel. Eenmaal we in de straat liepen ondervonden we dat er onder de vettige modder nog een slechte kassei verborgen zat. Mocht Parijs-Roubaix hier passeren zouden ze een vijfde ster moeten uitvinden voor deze strook. (De foto toont het laatste stukje dat duidelijk meer gebruikt wordt en er stukken beter bij lag). Na een mooie wandeltocht kwamen we na iets meer dan 22km terug in de startpost.
Tevreden van de mooie tocht hebben we het goede doel nog gesteund. De kleine mannen kunnen nu een 10-tal Vredeseiland mannekes op verschillende manieren aan elkaar klikken.
Deze is echt een aanrader voor wandelaars die graag weinig onverharde paden en veel in de natuur (en de modder) wandelen of lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten