Limburgs Zwaarste

Vrijdag 3km in Sleidinge-Lovendonk meegepikt. En dan geparkeerd in Heerlen om de volgende dag om 6 uur aan de start te kunnen staan. Paul had mij bang gemaakt (hij zou eventueel switchen van afstand gezien de

weersomstandigheden) als ik dit wel zou aankunnen. Maar we waren er bij. Welke kledij aandoen in deze omstandigheden? Maar we stonden tijdig klaar. Willem legt de parcours-aanduiding uit. En even over 6 waren we weg. Had niet niet naar Willem aka Bart B aka Mottigen Bever geluisterd en deed mijn headlight op. Eén kilometer verder kon deze al terug in de rugzak. We hielden het 30km zo goed als droog. En konden genieten van glooiend parcours en mooie uitzichten. In

die eerste 30K vooral praatjes gemaakt met Mottigen Bever die heel wat parcours kennis had. En eens een loper die ook traag bergop en snel bergaf gaat (zelfs nog net iets extremer dan ik zelf). Bij de eerste regen bui waren we gelukkig in het tentje van de 3° bevoorrading. Eerst

kregen we nog hevige korte buien waarvan we terug konden op drogen. Ondertussen konden we mee lopen met Nederlandse Spartathlon vrouw Jannet Lang. Na kilometer 50 werden we echter kletsnat en nog eens getrakteerd op hagelstenen en bliksem. Vanaf nu

liep het minder vlot. Maar hier liep Willy 10km met mij mee, wat de nodige extra moed/ondersteuning gaf. We leerden ze in Nederland wat er op de Gentse Tramkoarte staat "NIE PLEUJEN". En zo was een groepje gevormd van 4 lopers ingeschreven voor de 100km. Met daarin de meest kleurrijke verschijning van Limburgs Zwaarste. Of moet ik fastinista zeggen? Door knie-problemen, last van hagel, ... besloten we samen te switchen naar de 80. Dit kon nog op het punt van de 66km. Voordien was er al wat gekletst, de laatste 14km werd het er niet beter op.

Aanvankelijk opnieuw in betere weersomstandigheden. De laatste 1500m hebben we dan toch nog een tandje bij gestoken om de volgende bui te kunnen vermijden. De 80km met heel wat vocht, modder, hoogte meters en een reeks nieuwe loopvrienden werden volbracht

in 10h38. Nog vermelden dat de bevoorrading dik in orde was. Op post 2 deden ze de pot choco voor mij open (en Paul was nogthans al gepasseerd), en at ik een lekker boterhammetje. En ook Limburgse Vla kon niet ontbreken. Als beloning kunnen we ons voortaan afdrogen met een mooie handdoek met naam en wedstrijd aandenken.

46 van de 3000 for Emilie

Zondag iets na 11h gestart met kilometers lopen. Eerst nog met de kids op het kleine rondje van 3,6km. Wanneer de kids naar de kinderannimatie waren enkele keren de toer van 10,75km. Daarna de tijd tot 16h vol gemaakt op het kleine rondje. 3 grote en 4 kleine rondjes was het resultaat. Dit alles op een evenement ter nagedachtenis van Emilie die slachtoffer werd van een verkeersongeval met een dronken chauffeur. De goede doelen die gesteund worden zijn dan ook preventie tegen alcohol en rijden. En anderzijds steun aan jonge verkeersslachtoffers. Mooie maar lastige rondjes. En de wind maakte het nog een tikkeltje zwaarder. Op zo'n tocht kan je wel even stil staan bij verkeersslachtoffers.

Wolvenjogging

3° Wolvenjogging. Vorig jaar waren we er reeds bij. Toen vonden de kids het jammer dat we niet langer bleven. Dit jaar dan maar voor de middag vertrokken om eerst wat te ravotten in Puyenbroek.

Om 14h15 liepen de kids de kinderjogging. Met een gedeelde eerste plaats voor de oudste. En last but not least voor de jongste. En papa mocht vandaag de volledige toer afwerken zonder dat het rode kruis hem tegen hield.

Gelukkig liepen we niet verloren. Want de richtingaanwijzers, zijn hier soms van bedenkelijke kwaliteit.

Lentejogging Zelzate

Uit wedstrijd gehaald door rode kruis. Nee, zo slecht zag ik er niet uit. Maar de kleinsten had een voetbal-goalke op zijn hoofd getrokken. Zo werd het een toerke ipv 3. Kindjes kregen nog maar eens een extra portie chocolade. De volwassenen een handdoek en washandje. Met de kindertombola hadden we ook nog veel geluk, de papa mocht daar met lege handen naar huis.

Day after

Omdat men zegt dat rust roest. Dinsdag morgen opgestaan. Direct de loopkleren aan. Banaantje achter de kiezen. En dan vlug naar het Hooghoed om een aantal kilometerkes los te lopen.

Verslag Jaarbeursmarathon Utecht

Reeds om 5h45 kwam Eddy bij mij aan. Christian opgepikt en naar Kaprijke de bus op met Krekenlopers. Mooi op tijd in Utrecht om nummer af te halen en nog even rond te lopen voorbij de verschillende loopstandjes. Daar kwamen we John, Gerard, Heidi, Vincent, Paul, Koen, .... tegen. En dan ons klaar maken. Even twijfel tussen lange en korte mouwen. Kort. Beetje opwarmen voor de start en we waren klaar.

Patrick had ons ingeschreven en had 3h als streeftijd opgegeven. We stonden mooi vooraan, vlak voor ballonnen 3h15 en 3h30. Na startschot, voor startlijn die laten voorgaan. En van bij begin in het zog van de ballonnen gelopen.

Er vormde zich een grote groep. Ik vatte post op de 2e rij. Door de hevige wind kreeg ik regelmatig een balloneke tegen mijn kop. Ook kan ik op mijn hand niet tellen hoeveel er tegen mijn schoenen gestampt werd (en ik tegen die v de andere). Al na 3km een mooi maar lastig brugske. Samen met de wind, dat moet ik hier vandaag niet te veel hebben. Reeds na 7km een eerste gelleke genomen. Het zouden er uiteindelijk 7 worden. Nog nooit nam ik er zo veel. Terwijl de eerste kilometers wat moeizaam liepen, ging het ondertussen wat beter. En zo steeg het geloof dat de sub 3h30 er misschien toch inzat. Juist voor half weg kregen we nog eens een stuk met felle wind op kop. Toen was er de eerste keer de gedachte dat het niet voor vandaag was. Toch bleef ik bij het groepje van de balonnen. Tussen km21 en 25 liepen ze ietsje trager en dacht ik dat het toch nog vlot liep. Maar als er tussen km 27 en 28 een klein anozel bruggetje lag, was dit voldoende om een eerste keer een gaatje te moeten laten vallen. Ik liep een kilometer of 3-4 aan het rekkertje, maar moest de groep toch laten gaan. Liever nu en eigen tempo kiezen. Dan nog 5km verder en helemaal breken.

Vanaf kilometer 30 kwamen we terug in het centrum waar de bruggen ons nu dubbel en dik plezier deden. Het hoogte verschil moet duidelijk niet veel zijn om pijn te doen. Op een kilometer of 6 van de finish was er een stukje waar je de lopers tegen kwam die aan de laatste twee bezig waren. Best leuk. Zag de balon van 4h15 met één loper in hun spoor. Vanaf 36 ging ik echt af tellen en het tempo beetje per beetje terug op trekken. vooral de laatste 3 mochten er opnieuw zijn. Zo kon ik er terug verschillende oprapen. Een laatste kilometer in 4m44. En de slot meters gingen nog sneller. Ook al was het bobijntje op en nog afzien. Een tweede keer doodgaan noemen ze dat.

Het eindverdict. 3h31m58 netto. 4 weken terug nog PR op 3h30m40s gebracht. Het heeft dus net niet mogen zijn. Toch een tweede tijd. En nu hopen dat we volgend jaar eens een parcours mogen vinden dat geen bruggen heeft, niet te winderig, niet te warm, goede begeiding, ... Kortom dat alles eens meezit.

net niet

Marathon Utrecht leverde mijn 2° beste marathon tijd op. 1m18s trager dan 4w terug. Eindtijd 3h31m58s

Zondag = JCA bosloop

Elke zondag om 10h start JCA zijn groepsloop in het Hooghoed tussen Aalter en M-Aalter. Een mooie omgeving. Met voor de oplettende loper, zoals je kan zien, ook wel eens een eekhoorntje.

Rustig weekje

Na ecotrail de Paris geprobeert om toch beetje kilometers te doen. Maandag over de middag iets meer dan 6,5km tijdens de middagpauze. En zo ook op dinsdag. Vanaf woensdag waren de kids aanwezig en is het kilometers doen een moeilijke zaak. Donderdag over de middag een tempoloopke in 't bos. 7km @ 12km/h. Vandaag de kids nog maar eens naar de film gestuurd. En zo nog 16km aan weektotaal kunnen toevoegen.

Volgende week gaan we bewust niet overdrijvan omdat we op paasmaandag voor de marathon naar Utrecht trekken.