Zeeland

Een marathon die aan de 10° editie toe was. Dus nog vrij jong op de kalender. Maar toch al heel veel moois over gehoord. "Zwaarste en mooiste" van Nederland. Door die reputatie was het nodig reeds begin dit jaar vlug in te schrijven. Maar we waren er bij. Om 9h30 moesten we bij de aankomst in Zoutelande de bus op. Voor 7,5€ werden we naar de start gebracht. Was pas om 12h. Dus ruim de tijd om een babel met Patrick, Bert, Paula, Tiny, Ruth, ... (teveel om op te noemen). Zodanig dat ik mij toch beetje moest gaan spoeden om mijn looptenu aan te trekken. Even twijfel lange mouwen-korte mouwen. Maar met de raad van DE Belgische Spartaan was ook dat probleem snel van de baan. In het startvak zag ik Ruth, Jacqueline, Tiny terug. En bij de 12° klokslag mochten we vertrekken. Probeerde Tiny te volgen. Maar na een paar kilometers bleek dit toch te snel. Dan maar praatje en loopje met een andere bekende. En voor ik het wist zat ik reeds aan 10km. Kwam nog bekenden tegen die over de 6h van Aalter begonnen. Vlug vermeld dat zondag 21 juli 2013 in de agenda's mag genoteerd worden (en voor de lezers ook hè). Ondertussen zat in minder dan 2h de eerste helft er op. Was eigenlijk verrassend veel verhard. Een klein stukje strand hadden we gehad. En we waren pas terug aan een tweede strandstrook begonnen. Hier zat de wind toch op kop. Ook al hadden ze mij gezegd dat dit een editie voor "watjes" zou worden. Gezien wind in de rug zou zitten, en laag water. In de zandstrook was het toch wat zoeken naar het goede traject. Ik koos bewust iets verder van het water dan de meerderheid. En was zo waarschijnlijk bijna de enige die het bord van de 25km zag staan. Vervolgens een bord bij 2/3 wedstrijd of 28km. En even verder stond de organisatie met een bord op 29,#km. Of 70% wedstrijd. Er hoorde een tabelletje bij en de voorspelde eindtijd was 4h08. Vordert goed. Tot aan 30 ging het ook nog vlot. Ook al werd het parcours duidelijk zwaarder. Met nu toch veel meer zand. En op en neer gaande duinpaden. Af en toe zelfs mij in wandelpas dwingend. Trappen naar boven waren ook een verademing, die naar beneden konden al lopend genomen worden. Vanaf nu ging het wat moeizamer. Maar we beten van ons af. Rekende wel bij die 4h08 wat extra tijd. Omwille van het moeizame. Anderzijds vanaf kilometer 35 werd ik plots bijna niet meer ingehaald. En kon anderen die mij eerder voorbijgingen terug oprapen. Met nog een kleine kilometer te gaan kwam ik ook Tiny weer tegen. Nog eens goed versnellen en net onder de 4h08 binnen. Was dus goed voorspeld na 70% wedstrijd onder de weg. Is inderdaad wel een mooie en zware marathon. Anderzijds had ik het wel nog wat extremer verwacht. Vooral de eerste helft viel mee. Maar natuurlijk, ik liep de editie voor "watjes". Nietwaar Ingrid?