Dodentocht

Na 2 dodentochten, of DoTo, was de stress voor deze onderneming al heel wat minder. Vrijdag na het werk vlug onze sportzak klaar maken. Bagage voor rustpunt na 50K klaar maken. En extra blikjes cola, want op de DOTO is er wel wat weinig cola naar mijn zin. Ik zou lopen met de camelback om zo water, cola en gellekes mee te hebben. In Bornem nummer ophalen. En kwam al Henk G tegen. Even verder de loopvrienden van Melsen met oa Valerie en Patrick. En ook Olivier die voor zijn eerste 100 direct voor de snelst mogelijke tijd in Bornem zou gaan, 10h. Bagage afgeven. Maar daar slecht nieuws. Geen drank in de bagage. Blikjes dan maar in de camelback. Maar wel extra gewicht. Direct door naar de startzone waar tegen verschillende lopers een goede dag gezegd werd. Ik schoof door naar helemaal vooraan waar bekenden als Yves DD, Ludo DP, Juan, Koen W, Paul B, Peter DP, enz enz stonden. Het nadeel als loper in Bornem is dat je 3h voor de start in de startzone moet komen staan om te kunnen lopen. En die tijd daar zitten is dan ook niet ideaal. Om 9h was er de start. Een rij brandweermannen begint te stappen en wij volgen. De eerste 2 à 300m lieten ze niemand door. En in een eerste bochtje gingen ze uit elkaar en aan de kanten. Het lopen kon beginnen. Ik zag Paul, Yves, Peter weg sprinten. Probeerde mijzelf in te tomen. Maar na 1km zag ik dat ik toch meer dan 10s sneller was dan 10km/h. Over enkele kilometers het tempo laten zakken. Voor iedere bevoorrading is er een scanning van de chips. Elke bevoorrading + scanning heeft zijn opening en sluitingstijd. Bij de eerste aangekomen versperde een wagen van de organisatie nog de weg. Ik was net te snel geweest. Een herstart met een 100-tal lopers volgde. Ik mikte zo goed mogelijk op 10km/h, want dit voelde eigenlijk wel comfortable aan. Er werd een 3-tal gevormd met Peter en Koen. Aan de volgende bevoorrading spatte ons groepje uit elkaar en was het nu elk voor zich. Het traditionele sportdrankje en rijsttaartje werden genuttigd en we gingen verder. Ik nam de bevoorrading al lopend. Zo kon ik lopers die mij net voorbij liepen terug inhalen. Zo zou ik enkele betere lopers toch meermaals zien passeren. Nog voor de tweede bevoorrading werd ik aangesproken door een nieuwkomer die dorst had en vroeg naar de volgende bevoorrading. Die lag wat ver uiteen vond hij. Ik bood hem aan uit mijn darmpje van de camelback te drinken. Aan de ademhaling te horen wist ik dat deze nog een zware nacht stond te wachten. Bij de volgende bevoorrading opnieuw volgens gewoonte een appeltje voor de dorst en water. Een bevoorrading verder volgde een banaan en water. Vandaar af kan er ook koffie en thee bekomen worden. Maar Bornem richt hem duidelijk op wandelaars. Als loper denk ik niet dat dit veel genuttigd wordt. En is er een tekort aan cola. De volgende bevoorrading ligt op iets meer dan 10K. Maar opnieuw traditioneel staat sponsor Aquarius hier tussenin met een extraatje. Ik voelde ondertussen nieuwe blaren vormen. Bovenop de gegaavende voeten van 2 weken terug. De billetjes hadden een slechte dag en waren als lood. Het ging dus maw steeds moeizamer. En in de laatste kilometers voor halfweg (de bekende Palm-stop) ging ik wandelen. Echter tot mijn verbazing stond het 50K punt nu net voor (ipv vroeger net na) de Palm. En we kwamen daar binnen in 5h15m. Eigenlijk zeer goed gelopen. Maar ik wist dat wat volgde niet het zelfde niveau zou zijn. Marathons voor Geluk Dirk kwam even later ook de Palm binnen. Ik kwam in gesprek met legende Paul Beckers. Het liep niet zoals gehoopt en hij zou de rest uitwandelen. Ik wandelde 5K met hem en luisterde naar zijn verhalen over trainingweken, fabrieksarbeid, WK 24h, karakterloper Fons, ... De benen leken uitgerust en ik zou terug gaan lopen. Net toen hoorde ik Jacques en Vanessa dichter komen. We kwamen op de volgende bevoorrading en ik was terug een heel stuk voorop. De volgende kilometers liepen opnieuw beter. En het zou toch nog een goede 10K duren alvorens Vanessa en Jacques mij inhaalden. Het ging nu opnieuw moeilijk en heel wat wandelstukken kwamen tussen het lopen in. Pas in de laatse 10K kon ik het mentaal opnieuw opbrengen om niet meer te wandelen en te gaan lopen. Nog een sanitaire stop achter een beukenhaag. En over de dijk tot bij nog een extra Aquarius bevoorrading. Op de laatste bevoorrading een verrassing want Jullie stond daar als vrijwilligster. Nam een foto om mijn passage op 95K op FB te plaatsen. En het colaatje dat ze mij gaf, gaf mij vleugels (of is dat een ander drankje). In elk geval was ik bij de start aan de praat geraakt met 2 lopers die ook de supperprestige van de Krekenlopers lopen. De dame haalde ik bij de laatse bevoorrading in. Spoorde haar aan niet meer te wandelen en te lopen. Ze volgde en in de laatste kms naderde ze zelfs opnieuw. Ik vroeg haar als ze een pr liep. Ze bevestigde. Ik versnelde nog behoorlijk en ze ging mee. De laatste strook haalde ik zo weer 8,7Km/h gemiddeld. Mijn slechtste DoTo, maar toch tevreden met het volbrengen er van. Nu de bagage ophalen. Maar deze bleek pas met de laatste vrachtwagen aan te komen. 2h moeten wachten. 1h slapen in de wagen om veilig naar huis te kunnen rijden. Dan naar de pedicure, want de voetjes doen wat te veel pijn voor Monschau morgen. Bij het oplapwerk kreeg ik de aanbeveling om ze te laten rusten in plaats van nog een marathonneke er bij te doen. O p de linker hiel hebben zich blaar na blaar boven elkaar gevormd en dit gaat nu te diep. Zo veel mogelijk in huis op blote voeten lopen, en eventueel ze in de zon sneller laten "opdrogen". Zo zouden ze sneller genezen. Hopelijk zijn we binnen 2 weken klaar om een vervolg aan te breien. De conditie is immers onvoldoene voor BK 24h in Nijvel. En oktober zal er vlug zijn.