DNF Houffatrail

Nog geen trails van Sport events gelopen (omwille van de prijs). Met hun abonnementsformule zag ik het wel zitten om er eens een jaartje van de Sport Event trails van te maken. De eerste afspraak was zondag 22/01 te Houffalize. Op zaterdag vertrokken. Voorbij Brussel kwamen we in de sneeuw terecht. Al gehoord van deelnemers en vrijwilligers die op vrijdag door reden dat het toen een hele klus was om veilig in Houffalize te komen. Op zaterdag viel het al beter mee. Na inchecken en een middagmaal maakten we op zaterdag reeds een wandeling. In de verse sneeuw al wandelend viel dit wel mee, en zag de trail voor de volgende dag al weer wat beter zitten. De sneeuw leverde alvast mooi foto's op. Op zondag vroeg uit de veren, en met lichtje aan op pad. Ondanks de sneeuw en de schrik die ik hiervoor had viel het goed mee. Het liep vlot en parcours viel mee. Tot een goeie kilometer voor de eerste bevoorrading waar we een gevaarlijke helling voorgeschoteld kregen. Op de poep naar beneden, bevoorrading nemen, niet te lang wachten en terug verder. Want zaten heel dicht tegen de limiet tijd aan. Er volgde terug een makkelijker stuk, maar gevolgd door een zeer technisch maar niet al te gevaarlijkstuk stuk langs het water. Op dit technische stuk kwamen heel wat lopers mij voorbij. Opnieuw ging het vlotter, tot enkele kilometers voor de post. Opnieuw een gevaarlijker stuk, enkele keren gaan zitten om stukjes te overbruggen. Dacht aan opgeven op de tweede post omdat ik buiten de aangekondigde limiet tijd zat. Maar het was geen probleem om door te gaan, en enkel de limiet op de volgende post zou een strakke limiet zijn, en best nog wel haalbaar. Was snel overtuigd en omdat het parcours opnieuw veel vlotter liep vond ik de goede moed terug. Een technischer stuk op een BMX downhill parcours liep vlotter dan verwacht. We naderden de derde bevoorrading en dit zou toch binnen de limiet lukken. Maar we kregen opnieuw enkele gevaarlijkere afdaling. Ging preventief zitten, werd bijgehaald en volgde op iets makkelijker stuk dan in de voetsporen van de voorgangers. En daar ging het alsnog mis. Voelde de linker voet uitschuiven, en in mijn val draaide ik op mijn linker zijde en kwam hard op de bevroren sneeuw en grond terecht. Een mede loper hielp mij recht. Schouder en hand deden pijn. Met de daver op het lijf liep het nu niet meer vlot. Toch nog tijdig op de 3° post. Even langs de EHBO post. Maar als ik mijn handschoen af deed deden de vingers nog meer pijn. Zag het niet meer zitten om zo mijn wandelstokken vast te houden en zonder was het te gevaarlijk. Zwaar teleurgesteld na een kilometer of 40 de strijd opgegeven.