Echternach

Na de Leie-marathon ben ik 2 woensdag avonden met JCA gaan lopen, en een zondag met JCA in het bos. Dus 3x een 10 tot 14K.

Zaterdag 9h was het dan verzamelen geblazen bij de JCA bus naar Echternach. Onze eerste 2-daagse was meteen een schot in de roos. Geen muisstille bustocht omdat iedereen te vroeg moest opstaan, en zenuwachtig was voor de wedstrijd van enkele uren later. Wel uitgeslapen mensen die noch wat wilden genieten voor er morgen een zware uitdaging wachte. En van de extra avond werd ook gretig gebruik gemaakt. De ene sloot de avond al wat vroeger af, de andere al wat nuchterder, elk deed het op zijn manier. 's Morgens een lekker ontbijt 3h voor de marathon. Mijn meegebrachte zelf gebakken pannenkoeken bleken overbodig.

En om 10h was het dan zo ver. Het startschot voor een toch die eerst een lus maakte langs een meer en door een mooi park. Na 5km waren we opnieuw vlakbij de start waardoor we aangemoedigd werden door onze meegereisde supporters. Even later kwamen we de leiders in de omgekeerde richting tegen en konden we zo de JCA'ers voor en na ons aanmoedigen, en natuurlijk ook aangemoedigd worden. Ondertussen liep ik reeds van bij het begin samen met Berlinda. Haar eerste marathon die ze meteen binnen de 4h wilde klaren. De hartslag voelde vrij goed aan. En ik kon haar op 1h20 tot kilometer 14 brengen. In 2h tot kilometer 21,1. En aan dit zelfde tempo tot kilometer 25. Denkend haar en mijn conditie te kunnen inschatten gaf ik haar de opdracht te versnellen en niet meer naar mij om te zien. Haar fietsbegeleidster gaf mij nog 1x water en onze wegen scheiden. Steeds hardnekkiger wordende heuppijn, eerst links en dan ook rechts straalden uit naar de knieën. Terwijl ik de achterstand aanvankelijk maar zeer geleidelijk zag groeien zorgde de verergerende pijn voor een sneller groeiende kloof. Aan kilometer 35 had ik één kilometer achterstand. Het mooie golvende parcours langs de sauer en langs de rotsflanken in volle groen bij een mooi weertje ging toch steeds meer krachten kosten. Geforceerd lopend door de lichaamskwaaltjes liep ik vanaf nu bijna 7m per kilometer. Uiteindelijk gefinishd in 4h10.

De terug reis was vergelijkbaar met de andere club uitstappen. De club bied ons broodjes en drank aan waardoor de ambiance op de bus snel toeneemt. Thuis nog een frietje met stoofvlees er boven op, en het weekend is geslaagd. Want gezien de voorbereiding moeten we met 4h10 tevreden zijn. We hebben er weer een extra en mooie marathon bij.

Nu wordt het dr raadplegen en rusten. 11/11 komt in gevaar als loper. Maar er bij zullen we zijn. Binnenkort beginnen we aan de reclame campagne om er weer een blog feest van te maken net als vorig jaar. Ik hoop op een nog geslaagdere editie. De inschrijvingen lopen alvast vlot. Hopelijk tot dan.