maandag, mei 30, 2011

Geslaagd WE, geslaagde Marathon Mont Saint-Michel

Uitgebreid verslag volgt binnenkort. Maar het weekend is enorm geslaagd. Op vrijdag avond een bezoek aan Honefleur. Op zaterdag St-Malo. En op zondag een van de mooiste marathons die ik al gelopen heb. Haasjobke naar 4h werd lastiger dan voorzien. Want de marathondebutanten deden het goed. De officiële wedstrijdklok stond immers nog maar op 3h51 als ik met de eerste loper over de streep kwam.

Een dikke merci aan Patrick van de Krekelopers om dit mooie weekend te organiseren als clubuitstap.

dinsdag, mei 24, 2011

En next

De pijntjes lijken weg te ebben. Het rusten doet het lichaam deugd. Nog enkele dagen extra zal het ook wel kunnen gebruiken. En dan zondag meteen weer een uitdaging. Volgende wordt deze van Marathon de la baie du Mont Saint-Michel. Gaan deze met een groepje in 4h lopen. Dat moeten we wel aankunnen. En in gezelschap. Babelen, foto's nemen, ogen de kost geven, ... lijkt wel leuk te worden. Zondag geven we er dus alweer een lap op.

zaterdag, mei 21, 2011

Recupereren na Steenbergen

Woensdag was er reeds de bedrijvenloop. Een "verplicht" nummertje met het werk. 5km in ruim 33m. Dus rustig aan en nog niet bekomen van Steenbergen.
Vandaag was er een nieuwe manche van het Oostends loopcriterium. Deze morgen mijn linkervoet eens goed ge-inspecteerd en had nog steeds last van.... Volgens mij de pees aan de grote teen. Voorzichtig gestart. En na 2 rustige rondjes, de laatste 3 km versneld. Nu opnieuw een weekje rusten. Hopelijk geneest de pees op die tijd. Want zondag is er de marathon van Mont St-Michel. Met een groep krekenlopers maken we daar het parcours onveilig :-)

maandag, mei 16, 2011

Verslag Steenbergen

Zaterdagmorgen. Opstaan, kids wegbrengen. Bevoorrading prepareren. Mijn 2e 24h. En opnieuw zeer zwaar geladen met gels, isotone- koolhydraatrijke- en andere dranken. Ook een heuse stapel zelfgebakken pannekoeken. En 3h voor de echte start begin ik aan mijn eerste lading van 10 pannekoeken. Aangekomen ter plaatse auto vlak bij parcours en tafeltje geplaatst. Stond naast een bekende (Philippe Verdonck). Al pratend reeds tips opnemen. Alles op tafeltje plaatsen. Niet een deel in auto laten en later op tafeltje zeulen. Ik zet alles klaar. Opnieuw een tip. Nu nog niet, vlak voor de wedstrijd, want alles staat vlak in de zon. Nummer afgehaald. Praatje met Pieter Vermeersch en Geert Stynen. Wie zal het halen? En ook vele andere bekende ultralopers. Een beperkt wereldje, en de zelfde mensen komen we regelmatig opnieuw tegen.
Om 15h was het zover. Starten aan 8km/h was het doel. Het werd er 8,5km/h. Maar ook daarmee loop je de eerste kilometer de allerlaatste. Zou mijn tacktiek de verkeerde zijn? Nog in de eerste ronde haal ik 2 lopers (waaronder Annie v Rossum) in. Vervolgens kwam ik bij de transalpine runner (Dirk) die ik kende van in Trail des bosses. Ook hij was verwonderd van de snelle start die iedereen nam. Enkele rondjes deden we samen. Ik hield vervolgens mijn tempo, hij vertraagde nog wat extra. Rondetijden bleven mooi constant, op een sanitaire stop na. Vervolgens begon de rug wat tegen te stribbelen. Eens een minuutje of 2 neerliggen zorgde er voor dat we terug een paar rondjes er tegen aan konden. Maar het werd opnieuw moeilijk en we gingen met die zelfde rug op de massagetafel liggen. Het ging terug wat beter. Ook nog een stop voor de verzorging van de voeten. Deed opnieuw deugd en er volgden wat snellere rondes. Maar al snel werden snellere en tragere stukken alweer afgewisseld. Vanaf ronde 75 volgde ik de voetsporen van de ervaren Alfons Vekemans. In ronde 80 gaf hij mij de tip waar ik moest versnellen zodat ik een 100 mijl binnen de 22h zou hebben. Net na ronde 80 kwam Leonie voorbij. Vertraagde voor een korte aanmoediging en trok de snelheid weer op. Lang had ik niet nodig om te beseffen dat dit het ideale spoor was voor een snelle laatste ronde. En het lukte. Ik kon volgen. En voor het allerlaatste stukje versnelde ik zelfs nog. 100 mijl binnen, met een snelste ronde. 21h53m. Aan de bevoorrading bijtanken. En nu wandelen we die 24h uit. Maar de pijn was nu te groot geworden. Bij de discobar langs het parcours vraagde ik Queen - We are the champions aan. Even gewacht op het liedje, en de tocht ging verder. Strompelde nog tot bij de wagen. Daar wat gerust. Hernemen was niet meer mogelijk. Dus stopte ik enkele meters verder juist voorbij de eindmeet. 1 ronde extra bovenop de 100mijl. 162,920 km wees de teller aan.
Na een massage ging ik nog bij André Migneau langs. Hij vertelde dat er ook medailles per categorie waren. En bij de senioren (-40j) werd ik nog tweede ook. Beetje onwennig, maar dik tevreden, namen we deze dan ook in ontvangst.

Gisteren was een volgende 24h uitgesloten. Ook de 100km van de Nacht van Vlaanderen zag ik niet zitten. Maar ... de inschrijvingen zijn nog niet afgesloten hè

Wie zijn gat verbrand moet op de blaren zitten.

Het weekend zit er op. En we zijn 2 PR's rijker. Eentje op de 100 mijl (wat ik nog nooit eerder liep). En eentje op de 24h. De tijd op de 100 mijl werd 21h53m20s. Daarna deed ik er maar één rondje meer bij en wierp de handdoek in de ring. Zo komt mijn PR op de 24h op 162,920km.

En dat spreekwoord? Dat mogen ze van mij aanpassen. Wie een 24h loopt moet op de blaren lopen. Het is vandaag dan ook "nagenieten" (lees "strompelen").

Een uitgebreid verslag volgt.

woensdag, mei 11, 2011

Aanval

De zware trainingsperiode zit er op. Een eerste aanval op een PR is op 5sec na mislukt. Volgend weekend gaan we er dan maar opnieuw tegen aan. Hopelijk voldoende gerecupereerd. De uitdaging is niet min. 24 uur on-onderbroken lopen. Start zaterdag om 15h, einde zondag om 15h. Gebruik deze link om uw aanmoedigingen te laten omroepen te Steenbergen. Je kan er ook de stand online volgen. Deze zal om de 3min ge-update worden. Hopelijk halen we dat PR nu wel.

zondag, mei 08, 2011

5 hete seconden

Doelstelling voor Visé vandaag was 2-ledig. 1°) Minimaal een pr. 2°) PR van Wim verbreken, want vorig jaar in Torhout viel hij het mijne aan en liep er 3h28m04s. De voorbereidingen zaten in de benen. De vorm is zeker niet slecht. Alleen als je dergerlijke plannen maakt weet je vooraf niet welk weer het gaat worden.

Vooral dit laatste was vandaag niet ideaal. Het parcours vind ik trouwens ook niet zo "snel". Met in de eerste kilometer reeds een stevig klimmeke. Alsook op kilometer 16. En kers op de taart van kilometer 30 tot 41 continue bergop met aan kilometer 38 een redelijk kuitenbijterke. Maar soit. Ondanks alles stonden we deze morgen aan de start met het idee "Warm of heel warm, we gaan er voor."

De eerste kilometer door drukte en klimmeke was nog niet wat het moet zijn. Maar vanaf kilometer 2 zat het tempo behoorlijk goed. En het voelde goed. Hartslag net boven de 160. Analoog met Stein. Bij het bordje van de 4 kilometer zij ik tegen mezelf. Yes, we zijn goed vertrokken, voelt goed, vandaag gaat het PR van Wim er aan. Aan kilometer 10 bij de bevoorrading vond ik mijn flesje niet. Van frustratie volgde een klop een de bevoorradingstafel. Nam dan maar de bevoorrading van de organisatie (Gisteren vertelde Gino Casier nog een analoog verhaal vanop wk 100Km. Alsof ik er uit moest leren en niet doorlopen zonder bevoorrading. Dank u Gino). Snelheidsgrafiek krijgt eerste dipje. Maar pakte de draad mooi weer op. Kilometer 16 was er dan de 2° serieuze helling. Kort maar nijdig. Opnieuw snelheidsdipje. En opnieuw herpakten we mooi. Aan kilometer 20 ging hartslag reeds boven 170. Ik neegeerde dit signaal want was ook zo in Stein en beet daar door. Tot kilometer 25 alles mooi volgens plan. Hartslag ging daar wel al naar 178 met een kort piekje op 210. Tussen 25 en 30 werd het moeilijker. Een sneller en trager stuk wisselden af, maar gemiddeld haalden we de 12km/h nog. Maar mentaal was het zwaar en bij de bevoorrading nam ik een eerste keer ruim de tijd en wandelde enkele meters al drinkend. Nu kon de snelheid niet meer hernomen worden zoals het hoorde. Achteraf gezien had ik misschien toch moeten doorbijten. Maar denk dat het verval er toch zou gekomen zijn. En de opgebouwde voorsprong op het PR van Wim was bij die bevoorrading in een klap gesmolten als sneeuw voor de zon (ook niet moeilijk bij deze temperaturen hè). Maar heb nog een ruime marge (>3m30) tov mijn eigen PR. Ook aan bevoorrading op kilometer 35 even gewandeld maar behoud nog steeds voorspron. Bij de klim tussen kilometer 39 en 40 en bij het wandelingetje bij de bevoorrading verlies ik echter ook mijn voorsprong op mijn PR. Was hier eigenlijk niet van op de hoogte. Maar van kilometer 41 tot 42 bijt ik nog eens goed op de tanden en trek het tempo toch nog op. Na kilometer 42 zelfs nog een heuse sprint van meer dan 15km/h. Resultaat PR gemist op 5s na. 3h33m40s.

De bevoorrading op km 10 deed mij misschien mijn PR missen. Maar dan nog zou het een seconden spel geweest zijn. De vorm was gewoon niet goed genoeg om in deze omstandigheden op dit parcours voor een stunt te zorgen. Meer zelfs. Ik heb sterk mijn twijfels dat het bij gewone temperatuur, en vlak parcours zou gelukt zijn om Wim zijn PR te verbeteren.

5

3h33m40s

zaterdag, mei 07, 2011

Laatste stapjes naar Visé

Deze week vooral getraind, gezocht naar marathontempo. Dinsdag tem donderdag op training. Vrijdag in de stratenloop te Bottelare. Wel gekozen voor de korte 4,5km. En nu rusten tot zondag.

De zelfgebakken pannekoeken werden uit diepvries gehaald. Nieuw loopshortje aangeschaft. Pedicure afspraak ligt morgenochtend vast. Nog bij mama eten op de middag. En daarna kunnen we ons rustig klaar maken en naar Visé afzakken. Hopelijk is de hitte niet te, maar beperkt tot een voor mij verdraagzaam niveau. Zenuwen gespannen. Maar PR zal lukken. Duimen maar.

woensdag, mei 04, 2011

Nog steeds op zoek

Al enkele dagen bietensap als ontbijtdrankje. 3 dagen lang een behoorlijke hoeveelheid pasta naar binnen gewerkt.
En nog 2 testjes verder op zoek naar het marathontempo. Virtual partner maar terug afgezet. En dat liep al een stuk beter. Rustig naar de atletiekpiste. Daar met Halestra "loslopen". Daar betekend dit reeds boven de 11km/h. En dan 4,4km met rondesnelheden van 12,2km/h tot 13km/h. Hartslag lag direct op 150 en ging tot 159.
Woensdag is JCA groepsloop. Stond nog te babbelen en ze waren reeds vertrokken. Vandaar dat de snelheid eerst wat hoger was en dan zakt. Traditioneel eerst 7 rustige kilometers. Dan gaat tempo ietsje de hoogte in. 1,2km aan 11km/h. En dan neem ik de kop over om opnieuw het marathontempo te zoeken en te leren kennen. 2,6km met rondesnelheden van 12,3 tot 12,8km/h. Hartslag van 152 tot 159. Het is de marathontijd van Wim die ik ga aanvallen en deze volgde mijn versnelling. Normaal zou ook Luc dit zondag doen maar door wat blessureleed gelooft hij er niet in. Toch volgde hij ook de versnelling. En in de laatste kilometer deden ze er nog een beetje bij. Ik hield mij gewoon aan mijn snelheid. Het voelde goed aan. De hartslag ging niet al te hoog. Maar dit waren natuurlijk maar een beperkt aantal kilometers. Een marathonsnelheid kiezen blijft een van de moeilijkste zaken.

zondag, mei 01, 2011

Visé carboload

Als ik het destijds allemaal goed bestudeerd en begrepen heb? Dan loop je een week vooraf nog eens de ziel uit je lijf. Dat hebben we vandaag in Ertvelde op de Ekiden gepoogd.

2j terug in Damme-Brugge-Damme 42m59s. Vandaag 44m11s (eigen tijdsopname). 4 weken later werd destijd 3h33m35s gelopen. Gezien we nu trager zijn op de 10K ... Parcours is natuurlijk niet identiek. Precies te rap gestart. Dus wordt het nu 1 week later 3h2?m??s

En nu de koolhydraten stapelen. Bietensap drinken. Pannekoeken eten enz enz

Zoekt marathonsnelheid

Heb het grafiekske eens "extra groot" gezet. En hoop nu dat de experts in jullie allemaal eens meehelpen om de juiste marathon snelheid te gaan bepalen. De nodige extra input:
Herstelloop = HS tot 135
Trage duurlopen = HS tot 150
Tempoloop = HS tot 156
Interval = HS tot 169
In 't rood = HS vanaf 170, maximum dit jaar is 188.

Ging gisteren naar de Vullaertloop. Wou marathontempo eens uitproberen. Daarom zette ik mijn Garmin op Virtual partner en gaf deze een snelheid van 12,5km/h. Bij mijn vorige garmin kon ik dan nog steeds de info zien die ik anders zag en wisselde dit scherm af met het scherm van de virtual partner. Nu had ik enkel nog dit laatste schermpje. Kon mijn hartslag en snelheid niet meer zien. Zag wel dat beetje per beetje de seconden voorsprong stegen. Maar dacht een klein beetje sneller te lopen dan die 12,5km/h. Achteraf bleek het gemiddelde 12,8 te zijn. Gevolg is natuurlijk dat de hartslag te hoog gaat. We zoeken dus een tempo lager dan 12,8. Maar mag het nu 12,5 zijn? Of toch beter een beetje trager? Of misschien tussen die 12,5 en 12,8.

We beginnen met andere woorden aan een stress weekje. Visé we zijn op komst.