zaterdag, juni 18, 2011

DNF

Mijn tweede "did not finish". Maar doordat ik nu volhield tot de marathon vind ik zelf dat ik hem wel mag meetellen. (En 't is toch voor ons zelf dat we het doen hè). Marathon volbracht in 4h09.

Voor de start Heidi tegen gekomen. Had ze al plannen? De vraag van in Steenbergen was die gemeend en nog van toepassing? Ja, dus belofte om ook aan 10km/h te starten samen met haar. Vanaf ronde 3 mogen er fietsen mee. Haar ma zou meerijden en ik kon zakje met reserve kleren ingeval van stortbui meegeven, alsook autosleutel. Juan VDW had niet echt doelstellingen en sloot bij ons aan. Alsook Jan DS, Ronny C. en Bart K. We zaten direct vrij goed in ons tempo. 10km klein beetje te rap. 20km klein beetje versneld. Maar viel best mee. Ondertussen had het marathon trio ons al laten gaan. En we waren reeds vollop bezig met lijken pikken. Dit gaf moed. Maar aan kilometer 30 zei ik tegen Juan en Heidi dat ze niet naar mij moesten kijken. Iets langere bevoorrading, sanitaire pauze. Tot in Lichervelde zag ik ze wel constant een kleine 100m voor mij uit lopen. Bevoorrading in Lichtervelde en gat was klein beetje gegroeid. Maar opnieuw zelfde fenomeen. Ik zag ze in de langere rechte stukken en bij de straatlantaarns nog steeds lopen. De tocht ging nog steeds aan 10km/h verder. Bij het station van Lichtervelde nam ik de beslissing om aan de marathon uit te stappen. Reeds na een 5-tal kilometer had ik last aan de linker voet. En de pijn werd steeds erger. Een kleine blessure sedert de 24h van Steenbergen. Lijkt mij dus verstandiger om na de marathon te stoppen. 4h09m23s volgens eigen tijdsopname (dus ruim 2 min sneller dan voorziene schema). Niet moe, maar met pijn stap ik uit. Geen medaille. Nu nog mijn sleutel en reserve kledij. Een wedstrijdwagen voert mij tot bij Heidi en Juan. Ze heeft haar ma echter nog niet gezien en onverricht ter zake terug naar de finish. Rode kruis geeft wat ijs op de voet en nadien een zalfje. Gelukkig had ik wat geld op zak en met een colaatje kon ik vanuit een cafédeur de passanten aanmoedigen en op Heidi wachten. 2h10 was de richttijd. Om 2h05 stel ik mij buiten, en een minuutje later, jawel daar was ze al. Zonder Juan, maar wel met haar ma. Goed bezig, en voorlop op koers voor de Belgische titel. Voor mij was de sleutel en de kledij belangrijkste. We konden terug naar huis. Met een beetje gemengd gevoel. Maar we liepen een marathon, maakten veel plezier, en die 100km NVV, die komt er nog wel eens. 2j geleden blessure in mei en niet gestart, nu dit. Maar ooit ....

7 opmerkingen:

  1. Met wat ongemak en zo kort geleden nog de 24uurs achter de rug is de handgeklokte marathontijd een nette.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja....ooit gaat het je lukken! Gefeliciteerd met je marathon!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Proficiat met je marathon de rest komt wel ooit vanzelf alé vanzelf zou ik niet zeggen bedoel gaat wel lukken ,was gisteren wel heel zwaar vond iedereen , rust goed uit nu !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jammer, maar we hebben ons in het begin toch geamuseerd! voelde dat het voor mij ook te snel ging, maar heb Heidi tot km 55 bijgestaan en dan ging het lichtje voor een eerste maal 10 minuten uit! Later der ook de brui aan gegeven! We gaan het nog wel eens overdoen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Joeri en Juan: merci voor het aangenaam gezelschap en jullie steun.
    Juan: de Belgische titel heb ik moeten laten gaan; zulle. Ik kon niet meer volgen en heb me dan maar geconcentreerd op de finish halen.

    groetjes,
    Heidi

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ooit wil ik ook wel eens een 100 km lopen, maar 'k zal eerst nog vele marathonnekes moeten lopen... Je leek zo makkelijk te lopen die eerste 20 km toen ik je nog kon volgen. Proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen