maandag, november 03, 2014

115. Reims

De Krekenlopers-bus was op zaterdag al vroeg aan het rondpunt in Aalter. De rit werd onderbroken voor een koffie en plas-stop. Maar we waren al snel in Reims. We haalden onze nummers af en konden nog even op verkenning in het centrum. Een bezoek aan de Kathedraal. En een kaarsje om ons de volgende dag bij te staan. Nu we in Reims waren natuurlijk nog een champagneboer bezocht inclusief een degustatie. Inchecken en een 4-gangen menu in het hotel. De Rusische Diana vertelde ons waar we 's avonds terecht konden. En als we 's avonds op stap waren, kwamen we deze gezellige Rusische nog eens tegen.

Maar we waren hier om te lopen. Na de kamer met ontbijt, konden we te voet naar de start. Hotel was immers vlak bij. Opgesteld bij de pacer van 4h. Eerst een paar kilometers mee gelopen. Dan een paar kilometers er vlak voor. En dan toch maar beslist wat te gaan versnellen. Een tussenpauze bij een loopster van Zwalm, om beetje te tetteren. En dan terug wat sneller tot ik bij 2 lopers uit Luik terecht kwam. Sub 4h was de bedoeling. Maar we liepen toch al een redelijk stuk voor de pacer uit. Paste tempo wat aan, en met 3 waren we weg. Kilometers lang. Best gezellig. Eentje liep er zijn 1°. De andere had er al 2 gelopen waarvan één tijdens een volledige Iron Man. PR stond boven de 4h20, maar daar zou hij nu wel 20m van af doen. Het leek heel vlot te lopen en we begonnen aan een inhaal race. Tof langs het parcours was dat er elke 2 km een groep kinderen klaar stond. Deze moedigden de lopers fantastisch enthousiast aan. Achteraan de marathon liepen de kinderen dan een aflossingsmarathon. We waren ondertussen aan kilometer 30 en ik kondigde het begin van de marathon aan voor de novice uit Luik. Was alsof hij direct de slag van de hamer kreeg want liet een gaatje vallen. Nog een keer geprobeert om hem er opnieuw bij te brengen. Maar direct viel het gat opnieuw. Toen waren we nog met 2. En enkele kilometers verder sputterde ook de andere Luikse motor. Eerst dacht ik mijn tempo aan te passen. Maar het verval was te groot voor iemand die ik eigenlijk niet kende. Er haalde ons een dame in met nog behoorlijk wat snelheid. Ondertussen bedacht ik mij en bleef niet meer bij de Belg uit Luik. Moest het gaatje tot de dame nog wel dichten. Gezien het behoorlijke tempo dat ze nog had was dit niet zo evident. En dan nog een kilometer of 5 gehaasd. Nog voor de finish bedankte ze mij al. Het was haar eerste marathon en beweerde dat het haaswerk meer dan een paar seconden betekende voor haar. Aan de finish bleek ze ook nog de eerste dame uit de regio te zijn. 3h53. Eens iets sneller dan de meeste marathons. We konden nog terecht in het hotel voor een douchke. En lekker verfrist konden we terug naar België. Met in Kortrijk eerst nog mijn favoriete post-marathon maaltijd. Een geslaagd weekend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten