Willem Mütze ultraloper en sympathieke organisator. Tijdens zijn Boxmeerdaagse is gezelligheid troef. En het zou de laatste editie worden. Gezien ik op zondag naar Konzen trok, kon ik op zaterdag even goed al maar naar Boxmeer trekken. Was ik al mooi op weg. Zaterdag stond er 48km gepland volgens de website. Bij de start te horen gekregen dat het er ruim 49km waren. Geen probleem. Er wordt hier rustig gelopen in groepjes. Want niet uitgepijld. En telkens een groepje met minstens één loper met GPS. En dan rustig en gezellig groepstempo.
De start wordt gegeven en Jan en een topper uit Duitsland zijn weg. Johan ook een één dags loper gaat er achter. Tempo lijkt mij te hoog en pik aan bij Sjaak. Ken ik al van heel wat lopen, heeft er al 7 dagen op zitten. Dit tempo zou wel moeten lukken. Vond zijn tempo eigenlijk wel hoog, maar hij kondigde zelf aan dat het wel zou zakken. Traditioneel wordt er ook wel eens fout gelopen met de GPX parcours. Zodoende liepen we met een 4-tal aan de leiding. Terwijl de 2 verwachte snelle mannen nog achter ons zaten. Na 10km een eerste bevoorrading. Lekkere stukjes nectarine, een wafeltje, drinken met cola en water. En we waren opnieuw weg. Het parcours was naar Willem zijn normen makkelijk. Vrij vlak, en redelijk wat verhard. Zo kon het tempo vaak vrij hoog gehouden worden. En Sjaak liet het tempo dus helemaal niet zakken. In het tweede stukje kwam er toch wat uitdaging. Door de netels hadden we niet gezien dat we gewoon recht door konden lopen. Maar jawel hoor, daar was wel degelijk het geplande paadje. De tintelingen konden we nog een hele tijd voelen nazinderen. En als die dan toch wat waren verdwenen volgde nog een paadje. Moeten we hier echt die schuine beton kant naar beneden? Ja hoor. En opnieuw door de netels. Willem wist te vertellen dat het daar in het voorjaar heel goed beloopbaar was. We zijn langs het kanaaltje door netels, hoge gras en uiteindelijk stukje door de maïs dan toch geraakt waar we moesten zijn. En na 21km hadden we nog een bevoorrading. We kregen zelfs een boterham met een eitje. Zo konden we er weer tegen aan. Nu volgde een stukje Maas volgen. En de bevoorradingen volgden elkaar nu sneller op. Een quiche met spek en prei zorgde dat we zeker niets te kort kwamen. We mochten de Maas verder volgen. De Duitser ging ons voorbij en zou als eerste finishen. Maar na een klein stukje fietspad, dwars door de weides. Door draaipoortjes, of via overstapjes over de prikkeldraad. De poortjes zaten niet altijd recht over elkaar. Daarom dacht ik wat winst te kunne boeken door onder de prikkeldraad door te gaan. Ik hield er echter een vuil shirt en een krampscheut aan over. Ondertussen was ook Jan komen aansluiten. Hier en daar beetje van zijn parcours kennis geprofiteerd om het mislopen tot een minimum te beperken. En Sjaak? Die liep maar verder, van vertragen geen sprake. Na een potje pudding op de volgende bevoorrading moesten onze 2 medelopers zelfs afhaken. Enkel Jan was nog bij ons. Hij zou tot de laatste bevoorrading bij ons, en net voor ons blijven. De laatste kilometers werden voor mij iets te zwaar en moest het tempo nu zwaar laten zakken. Sjaak hield het ondanks de 7 voorafgaande dagen mooi vol. Hij wachte beetje op mij, want ik had geen gps. Aanvankelijk was het wachten beperkt tot het tempo een heel klein beetje laten zakken. Maar plots moest ik echt een stukje wandelen. Sjaak liep steeds verder uit, maar ik hield hem in het gezichtsveld. Zo kon ik ook zonder een gps het parcours nog vinden. Hij ging ook wandelen en wachten, en zo kwamen we weer samen. Achteraf liet hij uitschijnen dat het niet echt wachten was, maar dat het ook bij hem op was. Maar hij had echt wel meer in zijn mars. Toen ik de straat met finish herkende liet ik hem opnieuw lopen en wandelde ik een minuutje na sjaak ook binnen. 4° plaats en 49,9km in 5h08. Rekening houdend met de rust op de bevoorradingsposten wil dit zeggen dat we aan een gemiddelde van 10km/h gelopen hebben vandaag.
Wel snel als er morgen nog een ultra in Monschau op programma staat. Had ook wat last van de wreef en het schuren van shirt en short. Voltaren en Vaseline gekocht in de plaatselijke suppermarkt. En na een spaghetti ten huize Annemarie en Willem, kon ik doorrijden naar Konzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten