209. GR5A marathon Dwars door Poperinge

Eentje waar ik extra naar uitkeek omdat we een nieuw concept voor Marathon and More Belgium wouden uittesten. We kiezen een leuk stuk van een GR-route van 21,1 km of eventueel een klein beetje meer. We starten in het midden. Lopen naar het ene uiteinde waar een bevoorrading met self-service wachte. Terug naar de start locatie met een volledige bevoorrading en vrijwilligers die ons bedienden. Tenslotte naar het andere uiteinde en terug.

Start was in de Wippehoek in Vleteren. Via grindpaden waren we direct in West-Vleteren. Lopen langs splinternieuwe hangmatten, en komen iets verder op de verharde weg terecht. Er volgt een stuk onverhard tot we een moeilijke boerewegel voorgeschoteld krijgen die ons leiden tot aan de Sint-Sixtus abdij. We lopen er langs en iets verder terug het land in. Langs een oorlogskerkhof en heel veel bospaden van het Dozinghembos en het Canadabos die overgaan in het domein van de Lovie. We klimmen naar de kiosk van waaruit we een mooi uitzicht hebben over het domein en het kasteel. Nog even verder in het domein over groene paden. Het domein uit via asfalt, nog een straat ten einde lopen en we zijn bij de eerste bevoorrading. Leuk is dat je dan de snellere lopers al weer gekruist hebt. En dat je deze niet enkel bij de start ziet, maar ook onderweg nog eens tegen komt. Langs het zelfde pad terug wat hier en daar toch weer voor een ander zicht zorgt. Na een halve marathon zijn we terug bij onze centrale post waar ik een uitgebreide bevoorrading neem. Want had al een klein hongertje. Het tweede deel loopt langs de Vleterbeek richting Poperinge en er door. We lopen stroomopwaarts en heb het gevoel een licht bergoplopend parcours te voelen, dat nog eens onverhard was en door een tegenwind bemoeilijkt werd. Met al 21km in de benen werd dit lastig en lastiger. Een mooi pompoenveld kon ons opfleuren. De meeste hopvelden blijken al geoogst. Toch is er nog eentje langs het parcours waar de hop tot meters hoog hangt. Als we de ring rond Poperinge oversteken komen we aan het centrum. Echter nog steeds in het groen, lopen we door een centrumpark. Via een steegje kom je snel knal in het centrum en ben je direct op de markt. We steken deze over, langs een school in afbraak en we komen op een wandeling over een oude spoorwegbedding. Door een geboortebosje en terug langs de Vleterbeek. Ook na Poperinge blijft het steeds licht bergop gaan tot de laatste meter voor de bevoorrading. Na wat extra zouten en suikers vatten we de terug weg aan. Toch viel het tegen. Wat bergaf moest gaan blijkt toch af en toe nog een stukje hoogtemeters te hebben. Af en toe even wandelen om te bekomen om daarna terug verder te gaan. We prenten ons de moed in door te denken aan een volgende herkenningspunt. Nu tot aan het brugje. Vervolgens tot aan het poortje. De cafe aan de afgesloten straat met wegenwerken. De pompoenen. Nu zijn we echt dicht bij. Op 2,2km van de finish nog eens drinken en merken dat het water op is. Gelukkig niet al te ver meer. En konden er weer eentje bij schrijven. Nadien mochten we in Poperinge in het sportcentrum gaan douchen. En gingen we met verschillende deelnemers nog langs In de Vrede bij de Trappistenpaters van de Sint-Sixtus abdij. Een mooie afsluiter van een mooie marathon dag.

208. Bikse natuurmarathon

Terug eentje welke we jaren terug, in 2011 al eens liepen. Was een JCA uitstap waar toffe herinneringen van bij bleven. Gezellig dorpspleintje voor start en finish en een parcours door een bebost gebied dat best beviel. Deze keer was de start op de vernieuwde atletiekpiste welke pas geopend was. Ik starte traag, met eerst nog wat lichte regen. Daardoor de bril af, viel tegen dek in het gras, oprakelen en terug weg. Liep een 11 tal kilometer helemaal alleen met een groepje voor mij. Dat nam op de 2° bevoorrading met zijn allen wat meer tijd waardoor ik er bij en er over was. Maar ze kwamen terug, en ik kon in gezelschap verder. Na de 3° bevoorrading op een kilometer of 16 werd het tempo wat de hoogte ingejaagd. Iets te snel maar ik probeerde op een zo zuinig mogelijke manier te volgen. Een klein gaatje was er bij de doortocht bij de finish na één ronde van 21,1km. Maar de voorloper nam meer tijd en was er terug op en over. Ik loop graag constant en bleef het hogere tempo aanhouden. Kreeg opnieuw het gezelschap. Gelukkig mocht ik het meeste kopwerk doen, waardoor het tempo nog wel hoog lag, maar toch mijn eigen keuze was. Toch een overname voor een stuk, volgens mij ietsje sneller. Daarna was het terug aan mij. Maar na 32km vroeg ik dat mijn compaan aan zijn tempo verder liep en mij achter liet. Hij liet mij toch verder het tempo bepalen en zo kwamen we bij kilometer 37. Heb terug gevraagd om mij achter te laten, en er volgden nog 5 lastige kilometers. Was mij wel bewust van mijn tijd en perste er alles uit. Vroeg extra bevoorrading, water aan een seingever. Gaf mij opnieuw wat energie en kon net onder de 4h15 blijven. Beste tijd in jaren, was geleden van april 2019

207. 4 seizoenen van de Citadel Diest (Zomer)

Had al gehoord dat na de winter editie, voor de lente editie er aanpassingen gebeurt waren aan het parcours. De kasseien van het middenplein waren er uit. Maar meer op en neer op de heuvel van de Citadel waren in de plaats gekomen. Ondanks het idee dat de conditie beter was liep het voor geen meter. Terwijl Monschau met ongeveer de zelfde hoogtemeters heel vlot liep, was het vandaag een ander verhaal. De hoogtemeters zijn gewoon ook anders verdeeld. Het gaat continue op en neer wat het veel lastiger maakt dan Monschau. Het werd terug eentje op karakter, doorbijten en afzien. Maar we hebben het toch weer gedaan. Een mooie medaille als resultaat, en de caloriën konden terug aangevuld worden met een lekkere naturaprijs.

206. Monschau

We trokken nog eens naar Monschau. Een marathon welke bij heel wat Belgische lopers hoog aangeschreven staat. In 2011 liep ik er al eens de marathon. En in 2015 de ultra. Dit jaar opnieuw de keuze op de marathon omwille van de limiettijden die mij bang maakten voor een langere afstand. Ook de vroegere starturen spraken mij niet echt aan. Dus samen met heel wat Belgen klaar voor de marathon. Had Heidi gezegd dat ze er niet moest op rekenen dat ik in minder dan 5h zou binnen zijn. Ze trainde ondertussen ook een stukje in de omgeving. Met de start net voor Konzen kerk liep het eerst nog lichtjes bergop om dan voorbij de vroegere start te lopen waar de bergaf naar Monschau starte. Terwijl ik eerst nog wat wegzakte kon ik in de afzink al wat opschuiven. Op een of andere manier kon ik het Monschau parcours beter aan dan verwacht. We liepen eerst nog door het historische centrum van Monschau. En vervolgens langs rivieren, door bossen en vooral over heuvels. Maar de stijgingspercentages vielen vaak nog mee, wat het mogelijk maakte dat ik bleef lopen. Er waren maar beperkt steilere stukken, waar ik dan wel ging wandelen. Maar doordat deze beperkt waren, viel het aantal stukjes wandelen eigenlijk nog wel mee. De tijd ging vlotter voorbij dan verwacht en ook de kilometers. Nog even een ultraloper geholpen om de krampen terug weg te krijgen, en dan naar beneden naar de kerk van Konzen om toch onder de 5h te kunnen finishen. En toch stond Heidi mij al op te wachten met sportzak zodat ik na de eindbevoorrading meteen kon gaan douchen.

204/205. M&M trailvakantie Müllerthal

Wandelaars en traillopers welke naar het Müllerthal trekken zijn telkens in de wolken over de rotsformaties en de natuur die ze te zien kregen. Daar wou ik al enige tijd naar toe. Omdat Filip, iemand uit ons bestuur daar op vakantie ging was dit de uitgelezen kans om daar ook 2 parcours uit te stippelen voor een trailvakantie. We starten het weekend met de heenrit en een gezellige kennismaking. De 4° dag van het weekend werd geen loopdag, maar een dag waar ook de mee gereizde vrijwilligers iets hadden om van te genieten. Een kleine wandeling in "klein zwitserland".

We starten op lus 1 van het Müllerthal. Dit liep nog vrij vlot, maar leverde niet de beelden op die we al vaak van anderen op de sociale media hadden zien voorbij komen. Pas als we Echternach naderden kwamen we in meer golvend terein dat bebost was en daalden we vervolgens af naar het meer van Echternach. Nog even het centrum door en we begonnen aan lus 2. Deze leverde helemaal wat we verwachten, maar het werd lastiger om te lopen ook. Uiteindelijk kwamen we op een drukke toeristische plaats met pitoresk brugje, en konden we de laatste kilometers tot ons hotel volbrengen. Moe maar voldaan.

De tweede dag zat ik met heel wat kopzorgen. Onder andere m100cl.nl Hierdoor liep het helemaal niet lekker. Ik dacht meermaals aan opgeven. Ik kwam een Nederlandse familie tegen welke ik de dag voordien ook al had gezien. Ze zaten te picknikken en ik zou opgeven. Ik zette me bij hen en maakte een praatje. Uiteindelijk de moed terug samen gerakeld om terug verder te gaan. Op de verzorginspost werd ik aangemoedigd om toch verder te gaan. Kwamen juist 2 Nederlandse dames, wandelaars en ging met hen terug verder. Een praatje en terug iets van energie. Een moeilijkheid in de parcoursuitpijling deed de moed opnieuw zakken. Maar ook op de volgende bevoorrading werd ik aangemoedigd. Nog een moeilijke klim, daarna zou het opnieuw vlotter gaan. Bij een kasteel stond Heidi met de laatste bevoorrading. Het was een lange dag geweest, ook voor haar. Maar nu zouden we niet meer opgeven en met verse moed vatte ik de laatste kilometers aan. Het zat nu terug goed in het kopje en als ik van uit de hoogte het hotel al zag liggen en de laatste kilometer aanvatte kon er al een schreeuw van af. Een lastig maar mooi, en gezellig weekend.

203. 6 uur van Aalter

Een eigen organisatie, waar we een feesteditie van maakten. Bij de oorspronkelijke telling was dit nr 200 en dit werd gevierd. Voorzichtig gestart, wat zenuwachtig om mij niet te overdoen. Maar het liep goed. Was trouwens de meest frisse 6 uur van Aalter ooit. Wat de omstandigheden vrij goed maakten om te lopen. Na ongeveer 4h kreeg ik in de gaten dat een marathon sub 4h30 er in zat. Dat zou de eerste zijn na de achilles operatie. Klein beetje versneld en na 4h29 was nr 200 een feit. Een glaasje cava gedronken met Heidi en weer door om de 6 uur vol te maken. Een mooie net geen 55km kwam op de teller. En dan vliegensvlug naar de cafetaria. Om met alle deelnemers en JCA een glaasje cava of fruistap te nuttigen. Er waren belegde broodjes en bij een feest natuurlijk ook een stuk taart.

202. Zes uur van Haarlemermeer

We waren reeds eerder te gast in Haarlemermeer. In 2015 was de 6 uur in en rond een oude tentoonstellingshal van bloemmententoonstellingen. In 2021 liepen we er in de omgeving van de atletiekpiste. Maar deze was toen in herstelling en het parcours was aangepast. Nu lopen we opnieuw rond de atletiekpiste, maar mogen we ook telkens een ronde doen op de piste. Het is een heel warme dag. Hierdoor moeten de verwachtingen bijgestuurd worden en halen we niet de afstand van 2021, en moeten we tevreden zijn met net iets minder dan 50km. Genoten van de sfeer van een 6 urenloop en trekken terug naar België. Nadien krijgen we van de organisatie nog enkele foto's ter herinnering toegestuurd. Eentje in bloot bovenlijf werd op komische wijze gecensureerd (omdat ik tijdens het lopen hier al een grapje over maakte).

201. Heuvelland wijnmarathon

We worden verwelkomd op het gekende wijndomein van Entre deux monts. We starten onder de gekende West-Vlaamse zeteltjeslift en zijn vertrokken voor een tocht bergop en bergaf. In het eerste deel valt het op dat een helicopter voortdurend boven onze hoofden heen vliegt. Het blijkt een politie helicopter te zijn. Iemand ontsnapt uit de gevangenis van Ieper? We lopen door tot op de eerste bevoorrading en daar vertellen ze ons dat we geen schrik moeten hebben. Niet op zoek naar een gevangene, maar naar een oude zoek geraakte oude man met een schort en een wandelstok. Moet wel lukken dat we net voor de laatste klim iemand gezien hebben die aan die omschrijving voldoet. Ik neem de tijd om 112 te bellen en leg de situatie uit. Ze zouden checken, maar horen hier later niets meer over. Hierdoor kom ik terecht bij een jonge dame die haar eerste marathon loopt. Op de beter bereidbare stukken wordt ze begeleid door haar moeder op de fiets. Maar door de warmte, en de hoogtemeters, ziet het kopje het niet meer zitten. We nemen haar mee op sleeptouw. Het wordt een rustig loopje, maar gezien de warmte en de hoogtemeters is dit helemaal niet erg. We komen samen aan de voet van het domein van Entre deux monts. Daar nog een kort steile klim en we hebben er opnieuw eentje opzitten. En mijn compagnon is heel blij met haar nr 1. 

200. Hermes Running events

We mogen bij Hermes Running de tijdsregistratie doen van hun 100km, marathon en 10km. Gezien alles goed opgestart is voor de 100km kan ik zelf mee lopen met de marathon. Heidi houdt alles verder goed in het oog en ik kan kilometers malen. Tom Dossche was afgekomen en we liepen samen al tetterend het lokale rondje. Maar door al dat getetter werd er niet op de snelheid gelet. Bovendien was het behoorlijk warm ook. Ik voelde dat ik mij vergallopeerd had en liet dit ook weten aan Tom. Vroeg hem om door te lopen zodat ik voor mijn eigen tempo kon kiezen. Het was echter te laat, en het werd nog een lastige loop om af te werken. Gelukkig was het door de zon niet alleen een warme maar ook een mooie dag en konden we genietend van dit zonnetje de volledige afstand afronden. En als verrassing was ik nog nummer 3 op de marathon ook.

Opm.: Door de hertelling werd nr 200 pas later gevierd.

199. Marathon Zoniënwoud

Met mijn abonnement van Sportevents kom ik nu in het Zoniënwoud terecht. Een iets makkelijkere trail met toch wat hoogtemeters. Een zeer uitgebreid bos met heel wat mooie passages. Al lopend en pratend kom ik bij 2 jongelingen terecht die er bezig zijn aan hun eerste marathon. Direct kiezen voor het serieuze werk met een bostrail met de nodige hoogetemeters. En wat komen we te weten? Blijkt de neef te zijn van een andere Spartathlon finisher Geert Ceupens. Daar hoort een selfie bij die we ook naar Geert doorsturen. Lekker kunnen finishen met volgens de Garmin iets te weinig meters. Nog even terug gelopen en nog eens naar de finish. Zo staat de juiste minimale afstand op mijn Garmin en later ook op strava. Eens eentje uit de Sportevents reeks die we wel succesvol kunnen afwerken.