Carpoolen met Eddy en Bart naar Boortmeerbeek. Daar aangekomen niet direct zin om uit de auto te komen. Zin om een marathon te lopen nog minder. Wat op temperatuur komen, de natuur bemesten en wat lichter worden. Beetje per beetje zagen we het dan toch zitten. En vertrokken in natte koude omstandigheden. Eenmaal dat je aan het lopen bent valt dat dan meestal mee. We starten met een goeie 500m macadam en daarna was het onverhard. Via wegel naar een weide waar we door mochten, en waar het drassig lag. Natte voetjes verzekerd. We liepen nogal veel net naast het bos. Maar in het bos waren de mooie herfstkleuren een mooie afwisseling. Rood, bruin, groen, geel alles door elkaar heeft toch altijd een leuk beeld. We moesten 6 rondjes van een goeie 7km lopen. Naar het einde van het 4e rondje dacht ik dat ik zou gedubbeld worden. Maar ook gans ronde 5 liep ik met die gedachte en toch kwamen ze niet. Laatste rondje moest ik opletten hoe en waar ik de voetjes zette om kramp te vermijden. Maar toch weer mooi gefinisht.
