172 6 uur van Hamme (Endurance day)

Ik ken Kevin en de Endurance day al van voor de eerste editie. Was er al eens seingever, en hebben er ook al 2 keer de tijdsregistratie gedaan voor de 100km. Vandaag was er de 6 uur van Hamme. Na de zwaar uitgevallen laatste marathon gans de week gewacht hoe het lichaam zou reageren. Hoe zwaar de Ardense teambuilding zou zijn op vrijdag. Maar vrijdagavond en al zeker zaterdagochtend was ik opnieuw strijdvaardig. Gaan voor de 50km.

Toegekomen in Hamme waren er verschillende lopers die opzagen tegen het warme weer. Er zou geen schaduw op het parcours van 1,4km zijn. Wel een stukje grint. Start was dan ook nog eens om 11h wat op een warme dag aan de late kant is. Van de warmte trok ik mij niets aan. Starte rustig als laatste. Eerst stukje grint dat nog behoorlijk lang uitviel. Vervolgens een macadam fietspad dat al de nodige scheuren kende en kort na het grint ook een vervelend knikje van wel 2 volle meters lang. Daarna kwamen we op een beter fietspad. Het volledige parcours te midden van de natuur tussen de vogels die er gans de dag vrolijk op los floten. Nog in de eerste ronde kwam ik bij Luc Maes. Hij wist mij te vertellen dat het vandaag niet ging. Zal wel goed komen en ik liep verder. Ondanks dat ik als laatste startte was het tempo net iets hoger dan ik voor ogen had, maar het liep goed. De auto stond enkele 100-en meters van het parcours en ik had nood aan extra vaseline om schuurplekken te voorkomen. Extra meters die jammer genoeg niet mee tellen. Maar we waren half weg en het liep nog vlot. Met klein beetje extra inspanning het 4° uur in en ik begon mij te ontdubbelen. Zag bij de registratie tafel een opgever. Haalde Vincent in waardoor ik reeds 3 lopers achter mij kon laten. De knie voelde niet zoals ik het wou, de benen werden zwaarder en zwaarder. Na 4h zag ik dat er tijd genoeg was om uit te wandelen en toch mooi boven de marathon afstand uit te komen. We maakten er een zonnige zaterdag namiddag wandeling van. Nog een toilet bezoek. Toen ik uit de dixit kwam blokeerde het lichaam volledig. Stuk gewandeld dat meer trekkebenen en manken was. Gelukkig kwam het beetje per beetje toch weer los. Niet dat ik terug vlot ging lopen. Maar het wandelen en lopen afwisselen om de 6 uur vol te maken lukte wel. Kevin kondigde aan dat ik met één ronde extra maar liefst 3 plaatsen in het klassement zou winnen. Als die er op zat bleek dat ik veel te snel was en tijd had voor nog een ronde. Deze rustig afgewerkt zodat ik niet te veel voor de 6h aan de 0-lijn passeer. Zo kan ik nog klein beetje restmeters toevoegen zonder al te lang te moeten wachten op de opmeting. Klus geklaard met 48km343m. Op de Garmin staan er wat meer, maar daar zit het lopen naar de auto en toilet voor iets tussen. En het waren er nog altijd geen 50 (49,36 voor juist te zijn) zoals ik vooropgesteld had. 

Nu recupereren en kijken als we er volgende week nog ééntje kunnen bij doen. Daarna gaan we wel wat rustiger aan tot de BYU.

171 Omloop van het Meetjesland

De vorige marathon is nog maar een week geleden. Maar ik ben lid van de Krekenlopers die de marathon organiseren. Bovendien zou het goeie training zijn richting BYU. Veel heeft een marathonloper niet nodig om overtuigd te worden.

Parcours is blijkbaar gewijzigd ten op zichte van mijn vorige deelname. Toen nog één grote ronde, nu 2 keer halve marathon ronde. Na een kilometer mochten we al een onverharde strook langs het Leopoldskanaal overwinnen. Helemaal achteraan gestart maar liet al vlug Jessie achter mij om mee te lopen met Christiaan die een halve liep. Een man met massa's ervaring die heel goed vast tempo kan lopen. De ideale haas voor de eerste ronde. Na de eerste bevoorrading klein knikje in de weg naar de dijk langs het Leopoldskanaal. De volgende ronde gaan we dit pas echt voelen. En opnieuw een strook onverhard. Het parcours loopt verder door de rustige polders. We mogen nog eens klein knikje op en langs het kanaal maar nu wel verhard. De volgende bevoorradingen hebben ook cola en banaan. Ik voel dat ik de laatste dagen iets te veel van het lichaam vroeg door weinig koolhydraten te eten en moet nu aanvullen. Vandaag loopt Jessie zo sterk dat ze nog voor het einde van de eerste ronde komt aansluiten. Ze neemt minder tijd bij de bevoorrading en is voor mij weg. De fietsbegeleider voor de laatste marathonloper stopt na één ronde en wordt vervangen door de wagen die de bepijling direct weg haalt. Ik wordt achtervolgd. Na het eerste stukje onverhard haal ik 2 jonge kerels in. Eentje had mij vooraf gezegd dat het zijn eerste marathon was. En in de eerste 5km van de tweede ronde gaat het al zeer moeizaam. Ik moedig ze nog aan, maar later worden ze uit wedstrijd genomen wegens buiten tijd. Ik ga rustig verder en kan terug bij Jessie komen. Bij de eerste bevoorrading rond 26km krijgt ze het moeilijk zegt ze, en moet klein gaatje laten vallen. Spoorde haar nog aan om door te zetten, is voor iedereen moeilijk nu. Zelf kreeg ik het ook moeilijk. Banaan cola en gellekes die ik nam konden niet volstaan. Maar ik zette door. Jessie komt terug bij mij. Ook de bezemwagen. Waar zijn die 2 jonge gasten? Dan kwamen we te weten dat ze uit koers genomen waren. Tussen 31 en 36 zien we plots vlak voor ons nog een marathon loper. Verwondert dat er zo dicht voor ons nog eentje liep gaan we er stapsgewijs naar toe. Het duurt nog een hele tijd maar bij de laatste bevoorrading op 36km waren we er. Jessie heeft een hele goeie dag en loopt lichtjes voorop. Ik neem een plaspauze maar kan opnieuw tot bij de andere loper geraken die aan de kant staat te stretchen. Ik moedig hem aan om terug te lopen. Hij zet terug aan en kan niet mee. En dan breekt dat mentale veertje. Met de uitvlucht dat we te weinig aten de dagen voordien en dat we het lichaam, de knieën, achilles en andere gewrichten niet mogen overbelasten. Ga in de laatste kilometers heel wat stukken beginnen wandelen. Maar we zetten door en kunnen finishen in 4h46m02s. Het gevoel was minder euforisch dan de week hiervoor. Maar is er toch maar weer eentje bijgekomen op onze palmares.

170 Schuppeboer marathon

2 weken na Slovenië liep ik een halve marathon (5 kerkenloop) en voelde goed. Bart VDW organiseert de volgende week een marathon in Drongen. Kleinschalig, zeer schappelijk inschrijfprijs, Heidi kan er 11km lopen, dus we gaan er voor.

Rondje van 10,65km of na 4 rondjes iets meer dan een marathon. Stiekem eens gekeken welke snelheid ik nodig had om 1h10 per rondje te lopen en we waren vertrokken. Mooi rondje in Drongen met heel wat stukken langs de Leie. Bevoorrading stond voor de finishboog waardoor ik eerste ronde afklokte op 1h10. Perfect op schema en de 2° ronde liep ook goed. Eens gek doen met een verloren gelopen Nans en kon 1h09 laten optekenen. Toen hing het iets moeizamer maar Koen wachte op mij want alleen 5 stappen voor lopen vond hij ook maar stom. Het voelde alsof hij mij er zo kon aflopen, maar gezellig rondje in 1h10. Koen nam iets meer tijd bij de bevoorrading. Maar aan de tunnel onder de spoorweg had hij mij nog steeds niet ingehaald. Ik keek even achterom maar niets te zien. Zou hij gestopt zijn? Ik liep mijn tempo zo goed en zo kwaad het kon door. Kon Vincent en zijn Franse marathonvriend nog inhalen. En kon opnieuw in 1h09 afklokken. Eindtijd 4h37m52s. Zeer voldaan met marathon 170.