Met een mooie groep verzameld in De Panne. Zoals de traditie het wil een groepsfoto en het strand op. Heel rustig en vrij achteraan gelopen. Daardoor ook constant in gezelschap gelopen. In Oostende begon ik de kilometers te voelen, maar bleef rustig en met reserve lopen. Met een vrij grote groep door het station en door de vissershaven achter fort Napoleon door. Bij de bevoorrading aan "Vossenslag" bleef ik bewust niet te lang staan. Voldoende eten en weg, geen tijd verliezen. Niet koud krijgen. Wandelde flink door met de bedoeling dat de rest mij inhaalde. Enkel Luc en Peter volgden de weg, de rest was blijkbaar door de bosduinen gegaan. Met zijn drietjes naar Wenduine gelopen. Peter moest afhaken en zou de tocht iets korter houden. Luc had het ook moeilijk, maar een Spartaan bijt door natuurlijk. Had eigenlijk wel last van de steunkousen, tubes. En op de bevoorrading hielp men mij deze uit te doen. Samen met Luc liep ik nu door tot Blankenberge en Zeebrugge. Daar kwamen ook Veerle en Chris bij ons aansluiten. Met onze 4 liepen we naar de finish. Luc was er ondertussen weer volledig door gekomen. En moest met de finish in zicht nog eens laten voelen wie na al die kilometers toch nog het meeste jus in de benen had. Bekende dat hij beter was, maar dat ik om blessures te voorkomen niet mee zou versnellen. Maar toch super tevreden om deze keer de kustloop traag maar wel vlot tot een goed einde te kunnen brengen. 70km bij op de teller.
Ondertussen zijn we al weer 2 weken verder. Op zaterdag 32km gaan lopen in Watervliet. Maar de beentjes voelden na deze Leopoldsloop alles behalve fris. Wat gaat dit morgen geven. Ook Axel en Luc waren van departij. Zij zouden morgen aan mijn deur staan om samen naar Zetrud-Lumay te rijden. Paul v Hiel een ervaren rot organiseert er een kleinschalige marathon. Op zaterdag en zondag laat hij telkens 20 lopers toe. Voor slechts 10€ kunnen we een marathon lopen. Het parcours dat hij uitstippelde had een zeer hoog trail gehalte en was zeer mooi. Maar ook lastig met 4 klimmetjes samen goed voor 110 hoogtemeters per ronde. En zo mochten we er 6 doen. Een holle weg, ver gezicht, velden, bossen en struiken en zelfs een kudde herten kregen we voorgeschoteld. Opnieuw rustig en verstandig lopen. Liep al snel voorlaatste. Beetje parlé en Français met Vincent. Mijn Limburgs oefenen met Jacques. en halverwege kwam ook Luc weer in het groepje lopen. Na 4 van de 6 rondes hadden we een gemiddelde van 48min per ronde. Bedoeling was nog een rondje te lopen en dan wat te genieten en foto's te trekken en rustig te finishen. Maar Luc versnelde in de voorlaatste ronde. Moest klein gaatje laten, maar in een iets stijlere afzink kon ik gat terug dicht lopen. Rondje was daardoor in 46min. Dit kon ik niet zomaar laten gebeuren. Bij de bevoorrading banaantje eten, bekertje cola en direct terug door. Met een boodschap voor Mr Spartathlon Luc er bovenop. "Ik ben al weg hè. Zag dat je voor mij

En zo is elke loop, marathon opnieuw een avontuur. Een ander plezant verhaal. En zitten we ondertussen aan 133, eentje in 4h40.