Gisteren avond naar Torhout gereden. Verschoot van de drukte. Geen ambi zoals in Ned of Fr, maar naar Belgische normen toch een aardig druk centrum. De start gezien met verschillende bekenden. Andre Mignau die alles in goede banen leide, maar wel duidelijk zenuwachtig was. Proficiat Andrè, alleen jammer dat het vanaf de zijlijn was dat we het zagen. (maar vlug iets anders of we worden te emotioneel)
Na wat gewandel kwamen we op het punt waar je de lopers meermaals per ronde zag. En daar kwamen we Frank Spencer tegen die er al weer heel goed uit zag na zijn bijna dood ervaring. Hij was zelfs al weer allert en snel genoeg om het laatste pintje uit de drank automaat te bemachtigen. Ook Berry stond er in afwachting van het startschot voor de zwemproef. Maar hij zal nog een dag moeten wachten. En 't ventje van Katrien. Ook Fre stond daar. Plots zag ik dat hij ook een nummer op had, en hij melde doodleuk dat hij op Sandra stond te wachten om met haar verder mee te lopen. Ook Francis zag ik plots met een van de lopers mee hollen, en na de finish ontmoete ik hem nog kort. Beetje verder kwamen we dan ook Sjarlot tegen.
En zo komen we langzaam bij de lopers. Op een kilomter of 3 van de finish zag ik Jochen Tourlousse in 3° positie lopen. Ik bood hem aan om wat kopwerk te doen, zoals hij in Gistel voor mij deed. Het was niet nodig, hij werd knap 3°. Nadien kwam ik hem nog tegen en zij dat hij wat onbeschoft was geweest. Na 39km hebben we daar alle begrip voor. We zagen een Bart Degroove die 9° werd ondanks precies toch een iets mindere dag. En eerste JCA'er werd Lieven Vanheule die met zijn 16° plaats opnieuw ruim onder de 3h kon blijven. En ik ben heel blij te mogen melden dat nog een JCA'er de grens van de 3h een eerste keer kon doorbreken. Johan Beton werd 25° in 2h58m21s. Nogmaals een dikke proficiat Johan. Ik zag Chris Peeters kort na de finish die duidelijk zeer tevreden was met haar 51° plaats en 2° vrouw werd. En daarna heb ik de finish voor de 3° plaats niet gezien. Maar blogster Sandra liep een fantastische 1° marathon. En verloor slechts in de eindsprint een podium plaats. Ze werd 4° op 3s en met 1s voorsprong op de 5° plaats. Ook Gert liep opnieuw een mooie tijd 3h27m48s. Kort nadien gevolgd door een heel vlot lopende Harmsie. Precies geen zenuwen voor zijn eigen organisatie van zondag, en vlug een marathonneke mee pikken. Ook Aprilvis Jan is definitief van zijn blessure verlost en deed er nog maar een marathonneke bij. Naast Sandra was er nog een facebooker die debuteerde. Feestneus Nico, geflankeerd door raspaard Katrien (die ook de knop omdraait, en niet meer de marathon voor een tijd maar voor de fun loopt. Waar gaan we die nog allemaal terug zien) Ik zag ook nog Olifantje Wim de finish naderen. En vermoedelijk nog wel wat bloggers die we vergeten.
Van JCA kant was onze Kurt "Mara-Taghon" die de 100 liep, bij debutant Luc gebleven die net onder de 4h zijn eerste op zijn lijstje kon zetten. Samen met Wim die er na zijn snelle Zeeuwse, nog een rustige Vlaamse bij deed. En ook JCA'er Peter Wouters komt stillaan dichter bij een 20° Marathon na er gisteren nog eentje bij te hebben gedaan. Hij kon juist voor de finish Koen nog achter zich laten.
En na de marathon de ultra's niet vergeten natuurlijk. Marc Papanikitas staakte vroegtijde de wedstrijd, ook Franki Leus was v d partij en liep de 100 uit. Net als Gino Casier, Cony en Dorra, Serge (Molenlopers Bekegem). Speciale aandacht voor onze JCA'ers. De twee Kurten. Kurt Bomerè werd in dit Internationla topgezelschap knap 91° in 8h36m49s. Een stuk sneller dan vorig jaar. En ook Kurt Taghon bleef alweer onder de 10h en heeft er zo een mooie 2° 100 bij op zijn Palmares.
Aan allen, een dikke proficiat.
Enerzijds een leuke avond met veel bekenden. Anderzijds pijn in het hart om niet zelf een eerste 100 te hebben gelopen. En nog het ergst van al. Na een week rusten is de heup verslecht ipv verbeterd. En na het avondje uit zijn we niet op tijd wakker om op visite te gaan bij de dokter. Denk dat het er toch zal moeten van komen; Ik vrees dat dit meer is dan en gewone overbelasting.
Jaren werd een kantoorjob en zelfstandige ijsventer gecombineerd. Een bijhorend leventje op pita, pizza, frieten en liters cola was het gevolg. In 2006 ging ik over naar een gezonder leven. Eerste doel 20km van Brussel (27/05/2007), een eerste marathon (20/04/2008) en ultra (01/03/2009) zitten er reeds op. Sedert 05.03.17 staat de teller reeds op 134. Kan ik mij ooit qualificeren voor Boston? En deelnemen aan de Spartathlon?
zaterdag, juni 20, 2009
woensdag, juni 17, 2009
Geen trappisten maar pannenkoeken
Trappistenloop dat kennen jullie allemaal natuurlijk wel. En ook de sympathieke blogger Harmsie kennen jullie vast allemaal. Eventueel onder zijn nieuwe naam "Reus van Vlaanderen". Wel die 2 bekenden hebben elkaar gevonden, en gaven er een nieuwe twist aan. Zo is er zondag een originele Pannekoekenloop te Zulte. Allen daarheen zou ik zo zeggen.
Alhoewel ik nog niet weet als ik wel het goede voorbeeld zal geven. Heb hier namelijk een 1° middelbaarstudent in huis die nog wat punten moet inhalen. Dan is er nog de heup die tegensparteld. Maar we zien wel. Wie weet ....
Ik probeer alvast vrijdag te supporteren voor de vele bekenden die in "De nacht van West-Vlaanderen" hun beste beentje gaan voorzetten. Hetzij op een marathon, hetzij op de 100K. 'k Ga wel jaloers zijn zulle (vooral voor die laatste afstand). Maar ooit, ooit als ik groot ben ....
Alhoewel ik nog niet weet als ik wel het goede voorbeeld zal geven. Heb hier namelijk een 1° middelbaarstudent in huis die nog wat punten moet inhalen. Dan is er nog de heup die tegensparteld. Maar we zien wel. Wie weet ....
Ik probeer alvast vrijdag te supporteren voor de vele bekenden die in "De nacht van West-Vlaanderen" hun beste beentje gaan voorzetten. Hetzij op een marathon, hetzij op de 100K. 'k Ga wel jaloers zijn zulle (vooral voor die laatste afstand). Maar ooit, ooit als ik groot ben ....
maandag, juni 15, 2009
34: Marathon Amersfoort 750j
Nadat de heupproblemen duidelijk niet opgelost waren, hebben we opnieuw 7 dagen gerust. Maar dan waren er de feestelijkheden in Amersfoort.
De Stad Amersfoort bestaat 750 jaar. En dat willen ze laten weten met vele feestelijkheden. En daar hoort een speciale éénmalige marathon bij. Een startschot gegeven vanop een tank met een militair seinpistool. En een parcours door de brandweerkazerne, op het domein van de werkplaats van de NS liepen we door een gebouw met oude treinen en locomotieven. HET kippevelmoment was zeker en vast dwars door het station van Amersfoort. Verder liepen we ook door de zoo en zagen de olifanten, zebra's, giraffen, een soort rund en een soort rendier. Als laatste bezienswaardigheid liepen we door een militair domein langs heel wat oude tanks en kregen we nog een hellingske op de oefentereinen er gratis bovenop.
Tot daar liep alles vlot. Vooraf hadden we bloggers Mo en Rinus gezien, en leerden we Hans de loper en Leonie kennen. Ik starte rustig, lage hartslag, mooi tempo. Genieten van de omstandigheden. Na een kilometer of 12 begon ik de heup te voelen. Maar toen was het nog een zeer zacht gevoel en kon ik probleemloos stand houden. De hartslag steeg langzaam, het tempo bleef mooi. De pijn werd echter steeds erger, en dan komen er ook steeds andere pijntjes bij. Vanaf kilometer 30 was het echt tanden bijten. En iets na 32 kilometer ben ik toch beginnen wandelen, afwisselend met eindjes lopen. Toen viel de Garmin uit, maar de laatste 3 à 4 kilometer beet ik keihard op de tanden. De laatste kilometers gingen al trekkebenend, maar ik haalde de finish. Ik was zelfs verwonderd als ik de klok zag. Bruto 4h08m##s. Had een stuk meer verwacht. Maar hij zit er op, en nu moet er wel een uitgebreide rust periode komen.
Nog een Ned-Be taalweetje: We moesten opletten voor "langsgroeven". Iets typisch Nederlands, dat je in België niet tegenkomt. Hoewel, door de stevige regeval 's morgens was het bij ons vertrek her en der opletten voor het water dat bleef staan in de spoorvorming.
De Stad Amersfoort bestaat 750 jaar. En dat willen ze laten weten met vele feestelijkheden. En daar hoort een speciale éénmalige marathon bij. Een startschot gegeven vanop een tank met een militair seinpistool. En een parcours door de brandweerkazerne, op het domein van de werkplaats van de NS liepen we door een gebouw met oude treinen en locomotieven. HET kippevelmoment was zeker en vast dwars door het station van Amersfoort. Verder liepen we ook door de zoo en zagen de olifanten, zebra's, giraffen, een soort rund en een soort rendier. Als laatste bezienswaardigheid liepen we door een militair domein langs heel wat oude tanks en kregen we nog een hellingske op de oefentereinen er gratis bovenop.
Tot daar liep alles vlot. Vooraf hadden we bloggers Mo en Rinus gezien, en leerden we Hans de loper en Leonie kennen. Ik starte rustig, lage hartslag, mooi tempo. Genieten van de omstandigheden. Na een kilometer of 12 begon ik de heup te voelen. Maar toen was het nog een zeer zacht gevoel en kon ik probleemloos stand houden. De hartslag steeg langzaam, het tempo bleef mooi. De pijn werd echter steeds erger, en dan komen er ook steeds andere pijntjes bij. Vanaf kilometer 30 was het echt tanden bijten. En iets na 32 kilometer ben ik toch beginnen wandelen, afwisselend met eindjes lopen. Toen viel de Garmin uit, maar de laatste 3 à 4 kilometer beet ik keihard op de tanden. De laatste kilometers gingen al trekkebenend, maar ik haalde de finish. Ik was zelfs verwonderd als ik de klok zag. Bruto 4h08m##s. Had een stuk meer verwacht. Maar hij zit er op, en nu moet er wel een uitgebreide rust periode komen.
Nog een Ned-Be taalweetje: We moesten opletten voor "langsgroeven". Iets typisch Nederlands, dat je in België niet tegenkomt. Hoewel, door de stevige regeval 's morgens was het bij ons vertrek her en der opletten voor het water dat bleef staan in de spoorvorming.
maandag, juni 08, 2009
33: Trappistenloop Ouwegem
Samen met de 2 oudste zonen naar Ouwegem voor de trappistenloop. Op het gemak gestart. Na 3 rondes (4,5 km) tandje bij gestoken om de rondjes die de kleinsten niet zou halen er zelf bij te doen. In de laatste ronde (na een kleine 15 km) was het duidelijk dat we voldoende tijd hadden, en terug ietske vertraagd.
Een woordje over deze organisatie. Ik vind het supper hoe men uit de eerste organisatie van vorig jaar de juiste lessen getrokken heeft. Deze organisatie verdient veel meer lopers. Hier komen we volgend jaar zeker weer terug.
Ondanks een vrij rustige loop, was het gevoel niet supper. Na 9 rondes begon de heup opnieuw tegen te werken. Maar de kleine mannen waren supper tevreden met hun 10 extran's in verschillende kleurkes. Zij supper tevreden, dan maakt dat een papa natuurlijk ook extra tevreden.
Een woordje over deze organisatie. Ik vind het supper hoe men uit de eerste organisatie van vorig jaar de juiste lessen getrokken heeft. Deze organisatie verdient veel meer lopers. Hier komen we volgend jaar zeker weer terug.
Ondanks een vrij rustige loop, was het gevoel niet supper. Na 9 rondes begon de heup opnieuw tegen te werken. Maar de kleine mannen waren supper tevreden met hun 10 extran's in verschillende kleurkes. Zij supper tevreden, dan maakt dat een papa natuurlijk ook extra tevreden.
zaterdag, juni 06, 2009
32: halve marathon Lotenhulle
Brussel was pijnloos verlopen. Woensdag de JCA groepsloop. We waren met 18 (wat voor ons veel is). 10,6km zoals steeds in ongeveer een uur. Hartslag zeer laag kunnen houden en opnieuw zonder pijn. Wat dus beide goed is. Maar wel de prestatie van vorige zondag tegenspreekt.
Gisteren naar Lotenhulle. 2 Securex-lady's aan de start voor hun eerste 8km wedstrijd. Heb geprobeerd hun de nodige steun te bieden en de eerste 7 km was ongeveer aan 9km/h. Dan een 4 à 5km een inhaalrace om bij de bloggers (Nico, Peter en Vincent) te geraken. Doelstelling was 2h. De Garmin gaf 21,2 aan en die laatste 100m zorgden er voor dat we 1m naast ons doel kwamen 2h01. Rustige loop. Maar de benen voelden niet goed aan. En helemaal op het einde, zo de laatste 4km, begon de pijn aan de heup opnieuw.
Besluit: nog maar wat rusten. Ben wel ingeschreven voor de unieke marathon te Amesfoort. Dus vandaag doen we de trappistenloop te Ouwegem (samen met 2 van mijn zonen), en volgende week gaan we naar Amesfoort. Daarna opnieuw minstens 2 weken volledige rust.
Gisteren naar Lotenhulle. 2 Securex-lady's aan de start voor hun eerste 8km wedstrijd. Heb geprobeerd hun de nodige steun te bieden en de eerste 7 km was ongeveer aan 9km/h. Dan een 4 à 5km een inhaalrace om bij de bloggers (Nico, Peter en Vincent) te geraken. Doelstelling was 2h. De Garmin gaf 21,2 aan en die laatste 100m zorgden er voor dat we 1m naast ons doel kwamen 2h01. Rustige loop. Maar de benen voelden niet goed aan. En helemaal op het einde, zo de laatste 4km, begon de pijn aan de heup opnieuw.
Besluit: nog maar wat rusten. Ben wel ingeschreven voor de unieke marathon te Amesfoort. Dus vandaag doen we de trappistenloop te Ouwegem (samen met 2 van mijn zonen), en volgende week gaan we naar Amesfoort. Daarna opnieuw minstens 2 weken volledige rust.
dinsdag, juni 02, 2009
31: 20 Km van Brussel, uitslag
Na de marathon van Zeeuws-Vlaanderen heb ik het 13d zonder lopen uitgehouden. Vrijdag 6K extensief losgelopen met daarin 2 x een 500m versneld. En zondag was het dan zover, wedstrijd 31. Begin dit jaar hoopte ik op 1h30, maar gezien de laatste 14d wordt het twijfelachtig. Maar ik ga er toch voor gaan.
Reeds voor de start HS > 130, als we aan de matten kwamen > 160. Niet panikeren. Eerste kilometer was sneller voorbij dan gedacht. Maar vanaf dan voelde ik dat 1h30 niet haalbaar was. In de 2° tunnel stonden we even stil door een opstopping. Verder was het constant op het randje lopen, op de tanden bijten, zweten (voor zij die het nog niet wisten, 't was warm gisteren) en constateren dat het parcours toch zwaar is. Gezien de afstand tov de balon 1h40 quasi gelijk bleef zou dat ongeveer de eindtijd worden. Ik haalde één van de 3 ballonnen van 1h40 in en strande op 1h39m03s. 50s sneller dan vorig jaar.
Verder zijn er wel heel opvallende statistieken. Mijn overslag is 176. Reeds in de 2° kilometer ging de hartslag daar boven. Maar liefst 1h26 ging mijn hartslag boven die overslag. Meestal zeggen ze dat je dat maar een uur kunt. Ofwel kan ik dus zeer lang diep gaan, ofwel is mijn overslag omhoog (meting is van sept'08). GHS is zelfs 183. Dan is het vermoeden dat ik er serieus doorzat, en dat het op 't einde met moeite vooruitgaat een logisch gevolg. En toch moet ik dit tegen spreken. Het werd natuurlijk alsmaar moeizamer. Maar gem snelheid komt op 12,12. En ik loop in de laatste kilometer nog 12,5km/h. De schommelingen in het tempo komen eerder omgekeerd overeen met de golving van het parcours.
Besluit: 50s sneller dan vorig jaar, maar ver onder de verwachtingen. De verzachtende omstandigheden zijn het warme weer en een kleine overbelasting die de laatste 14d de planning omgooide. Maar toch kan ik er niet tevreden mee zijn. Nog de statistieken:
Reeds voor de start HS > 130, als we aan de matten kwamen > 160. Niet panikeren. Eerste kilometer was sneller voorbij dan gedacht. Maar vanaf dan voelde ik dat 1h30 niet haalbaar was. In de 2° tunnel stonden we even stil door een opstopping. Verder was het constant op het randje lopen, op de tanden bijten, zweten (voor zij die het nog niet wisten, 't was warm gisteren) en constateren dat het parcours toch zwaar is. Gezien de afstand tov de balon 1h40 quasi gelijk bleef zou dat ongeveer de eindtijd worden. Ik haalde één van de 3 ballonnen van 1h40 in en strande op 1h39m03s. 50s sneller dan vorig jaar.
Verder zijn er wel heel opvallende statistieken. Mijn overslag is 176. Reeds in de 2° kilometer ging de hartslag daar boven. Maar liefst 1h26 ging mijn hartslag boven die overslag. Meestal zeggen ze dat je dat maar een uur kunt. Ofwel kan ik dus zeer lang diep gaan, ofwel is mijn overslag omhoog (meting is van sept'08). GHS is zelfs 183. Dan is het vermoeden dat ik er serieus doorzat, en dat het op 't einde met moeite vooruitgaat een logisch gevolg. En toch moet ik dit tegen spreken. Het werd natuurlijk alsmaar moeizamer. Maar gem snelheid komt op 12,12. En ik loop in de laatste kilometer nog 12,5km/h. De schommelingen in het tempo komen eerder omgekeerd overeen met de golving van het parcours.
Besluit: 50s sneller dan vorig jaar, maar ver onder de verwachtingen. De verzachtende omstandigheden zijn het warme weer en een kleine overbelasting die de laatste 14d de planning omgooide. Maar toch kan ik er niet tevreden mee zijn. Nog de statistieken:
Abonneren op:
Posts (Atom)