Parcours is blijkbaar gewijzigd ten op zichte van mijn vorige deelname. Toen nog één grote ronde, nu 2 keer halve marathon ronde. Na een kilometer mochten we al een onverharde strook langs het Leopoldskanaal overwinnen. Helemaal achteraan gestart maar liet al vlug Jessie achter mij om mee te lopen met Christiaan die een halve liep. Een man met massa's ervaring die heel goed vast tempo kan lopen. De ideale haas voor de eerste ronde. Na de eerste bevoorrading klein knikje in de weg naar de dijk langs het Leopoldskanaal. De volgende ronde gaan we dit pas echt voelen. En opnieuw een strook onverhard. Het parcours loopt verder door de rustige polders. We mogen nog eens klein knikje op en langs het kanaal maar nu wel verhard. De volgende bevoorradingen hebben ook cola en banaan. Ik voel dat ik de laatste dagen iets te veel van het lichaam vroeg door weinig koolhydraten te eten en moet nu aanvullen. Vandaag loopt Jessie zo sterk dat ze nog voor het einde van de eerste ronde komt aansluiten. Ze neemt minder tijd bij de bevoorrading en is voor mij weg. De fietsbegeleider voor de laatste marathonloper stopt na één ronde en wordt vervangen door de wagen die de bepijling direct weg haalt. Ik wordt achtervolgd. Na het eerste stukje onverhard haal ik 2 jonge kerels in. Eentje had mij vooraf gezegd dat het zijn eerste marathon was. En in de eerste 5km van de tweede ronde gaat het al zeer moeizaam. Ik moedig ze nog aan, maar later worden ze uit wedstrijd genomen wegens buiten tijd. Ik ga rustig verder en kan terug bij Jessie komen. Bij de eerste bevoorrading rond 26km krijgt ze het moeilijk zegt ze, en moet klein gaatje laten vallen. Spoorde haar nog aan om door te zetten, is voor iedereen moeilijk nu. Zelf kreeg ik het ook moeilijk. Banaan cola en gellekes die ik nam konden niet volstaan. Maar ik zette door. Jessie komt terug bij mij. Ook de bezemwagen. Waar zijn die 2 jonge gasten? Dan kwamen we te weten dat ze uit koers genomen waren. Tussen 31 en 36 zien we plots vlak voor ons nog een marathon loper. Verwondert dat er zo dicht voor ons nog eentje liep gaan we er stapsgewijs naar toe. Het duurt nog een hele tijd maar bij de laatste bevoorrading op 36km waren we er. Jessie heeft een hele goeie dag en loopt lichtjes voorop. Ik neem een plaspauze maar kan opnieuw tot bij de andere loper geraken die aan de kant staat te stretchen. Ik moedig hem aan om terug te lopen. Hij zet terug aan en kan niet mee. En dan breekt dat mentale veertje. Met de uitvlucht dat we te weinig aten de dagen voordien en dat we het lichaam, de knieën, achilles en andere gewrichten niet mogen overbelasten. Ga in de laatste kilometers heel wat stukken beginnen wandelen. Maar we zetten door en kunnen finishen in 4h46m02s. Het gevoel was minder euforisch dan de week hiervoor. Maar is er toch maar weer eentje bijgekomen op onze palmares.
Jaren werd een kantoorjob en zelfstandige ijsventer gecombineerd. Een bijhorend leventje op pita, pizza, frieten en liters cola was het gevolg. In 2006 ging ik over naar een gezonder leven. Eerste doel 20km van Brussel (27/05/2007), een eerste marathon (20/04/2008) en ultra (01/03/2009) zitten er reeds op. Sedert 05.03.17 staat de teller reeds op 134. Kan ik mij ooit qualificeren voor Boston? En deelnemen aan de Spartathlon?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten