Zondagsloper in Berenloop op Terschelling

Zaterdag wou zoon als verjaardagsfeestje met zijn vriendjes naar de jogging in Terneuzen. Om nadien een duik te kunnen nemen in Scheldorado. Deze combinatie is hij al een tijdje verzot op. En ook nu weer een geslaagde combinatie. Voor mij iets minder. Ingeschreven op de 10km, stopte ik toch na 5km omwille van pijn aan scheenbenen. Had ook al gestopt om veter losser te strikken want eerst deed de voet pijn. Op de koop toe in het zwemparadijs nog een zware val gemaakt. Pijnlijke heup en pols met schaafwonden op heup en rug als gevolg. Maar geen getreur. Terug naar huis, nog een frietje en een worstje voor de kids. En daarna alles klaar maken voor de Berenloop. Die zelfde avond vertrokken voor de lange rit. En op een kilometer of twee van de veerterminal een parkeer en slaap plaats gezocht.

Na een goede nachtrust de parking bij de veerterminal opgezocht. Volzet. Iets verderop nog een bewaakte parking. Stukje wandelen, maar nog tijdig voor een 2 uur durende overtocht. Deze was zo voorbij gezien ik een tafel deelde met nog 4 andere lopers. Menig ander ultra, marathon en halve marathon werden besproken. Nummer afgehaald in vvv kantoor. Sporthal opgezocht en omgekleed. En even later stonden we met zijn allen klaar voor de start.

De weg stond goed aangeduid. Gewoon de Berepoten vormen. Ook op de schelppaden en op het strand waar men de Berepoten niet kon aanbrengen was de parcoursaanduiding prima. De verwachtingen waren hoog en de eerste kilometers werden deze niet ingelost. Maar ook geduld is een mooie deugd.

En met wat geduld kwamen we inderdaad in het mooiere gedeelte van het parcours. Dit verhoogde meteen ook de moeilijkheidsgraad. De schelppaden liepen iets zwaarder dan de wegen of fietspaden. En ook ging het door de duinen lichtgolvend op en neer.

Denk dat het al iets over half weg was dat we in die duinenstrook ook een bos voorgeschoteld kregen. De herfstkleuren zorgden voor een aangename omgeving. Ook in de laatste 3 kilometers zouden we nog heel wat bos krijgen alvorens te finishen.

Na het eerste bos kwam na iets meer dan 30 kilometer de op een na zwaarste klim. Dit om het strand op te lopen. Na de zware klim volgde dan ook het lastigste, nogthans vlakke stuk. Voor de start werd mij nog aangekondigd dat het strand er beter bij lag dan op Texel met Pasen. Maar door de vele lopers die ons voor gingen, was hier nog maar weinig van merkbaar. De zwaarste klim kwam er om het strand terug te verlaten. Gelukkig waren we toen al aan kilometer 35.

De verwachtingen voor vandaag lagen rond de 4h of zelfs nog trager. Maar al van bij de start liep het vlot. En na een kilometer of 5 à 10 kwam ik in een aangenaam groepje. Vooral na de halve marathon werd dit vrij vlug uitgedund. Tot op kilometer 35 we nog met 2 overbleven. Een in oranje gehulde jogger, dat moet wel een nederlander zijn. Maar na de aangename lange tocht samen, moest ik hem hier toch laten gaan.

De bruto tijd was halfweg 1h56. En ondanks 6 lastige kilometers (van 35 tot 41) was de bruto eindtijd 3h50. HEt verval dat er wel degelijk was, viel dus toch nog mee. Een sterke laatste kilometer en een netto tijd onder de 3h50 was een feit. Op dit parcours veel beter dan verwacht. De conditie gaat duidelijk de goede richting uit.