Deze morgen vroeg uit de veren want had beloofd om 12h terug thuis te zijn. Iets voor 8h gestart in Varsenare voor wat een wandeltocht van een goede 30km moest worden.
De eerste lus van 6,6km was wel in een rustige en bosrijke omgeving maar volledig verhard. Werkelijke afstand bleek ook maar 5,48km. Zij die volgend jaar zouden willen gaan zou ik aanraden de op een na langste afstand te kiezen. Deze lus was immers niet zo bijzonder mooi.
De tweede lus moest 4,3km worden. Na een totale afstand van 8,8km kregen we het eerste onverharde voorgeschoteld en dit tot aan de tweede rustpost. Vanaf dit onverharde gedeelte kregen we het mooiste stuk van het parcours. Teller stond hier op 10,37km. Tweede stuk was dus een serieus stuk langer dan aangegeven. In die tweede rustpost kregen we ook een gratis cola (en zeggen dat we maar 1,1€ inschrijving betalen voor een wandeltocht).
De derde zou terug langer zijn met ruim 6km. Ook deze lus ging verder over onverharde wegen. Langs het kasteel Tudor. Daar ook nog een heel stuk bos. Tot we iets voorbij kilometer 14 op de Diksmuidse Heirweg kwamen. Ruim 4km en het mooiste stukje van de wandeling. Dit stuk was dan weer een heel stuk korter dan aangegeven. Teller stond nu op 15,89. En nu kregen we bij het afstempelen van onze kaart een klein "nonnebilleke".
Nu volgt een lus van 5,5km. Echter waren er blijkbaar 2 pijltjes verdraaid direct na de rustpost. Ik liep, na wat heen en weer geloop, terug naar de controlepost. Ondertussen 3 andere wandelaars verwittigd. Met hulp van de organisatie en 1,6km later, dan toch weer de route terug gevonden. We trokken nu voorbij de keuken van de Hertog Jan. Waar een ruime ploeg reeds bezig was met een 3-sterren maaltijd voor te bereiden. Vervolgens ging het eerst nog een stukje rond Tillegembos. Vanaf kilometer 19,8 volgde opnieuw een mooier stuk en mochten we opnieuw een heel stuk onverhard doen, nu door het Tillegembos. Dit mooie stukje bleek 2,4km lang te zijn. Dan verhard terug naar de zelfde controlepost. Teller stond nu op 23,68km. En in plaats van kilometers te weinig, hadden we er nu plots een stuk meer dan voorspeld. Opnieuw een "nonnebilleke". Heb een dubbele portie gevraagd omwille van het verbeter werk aan de pijltjes en de extra kilometers. En heb dan ook maar een dubbele portie cola genomen.
We konden beginnen aan het laatste stukje. Maar dit is wel nog 7,9km. De herstart na de rustpost lukte nu beter dan de vorige keer. De eerste pijltjes brachten ons steeds naar een volgende. Tot we tussen kilometer 24 en 24,4 ofwel eentje misten ofwel opnieuw gesaboteerd werden. Ik stond er opnieuw niet alleen te zoeken. Maar de pijltjes vonden we niet meer. Ik liep door, maar ook verder geen pijltjes meer. Maar ik zag wandelaars de baan kruisen. We zullen daar dan wel weer inpikken op het parcours. Dit bleek echter het punt van 8,8km te zijn, waar het onverharde begon. Dan maar tegenstroom terug naar de start gelopen. Van de laatste lus hebben we dus niet veel meer gezien. Door dit volledig mislopen was deze lus dan ook maar 5,2km. Gezien de miserie met het zoeken naar pijltjes, was dit toch genoeg. De zin was weg. In de sporthal konden we douchen. Prachtig initiatief. En dit alles aan zeer democtratische prijzen. Jammer van de pijltjes. Want in de sporthal, en ook bij het naar de wagen stappen hoorde ik er verschillende mensen over klagen. Heb juist voor het vertrek nog eens gesproken met de parcoursbouwer die mij de eerste keer terug op het goede pad hielp. Maar hij wist ook niet goed hoe hij dit probleem in de toekomst moest oplossen.
Al goed en wel. De kilometers zijn gelopen. En we waren toch nog op tijd terug thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten