Limburgs Zwaarste

Vrijdag 3km in Sleidinge-Lovendonk meegepikt. En dan geparkeerd in Heerlen om de volgende dag om 6 uur aan de start te kunnen staan. Paul had mij bang gemaakt (hij zou eventueel switchen van afstand gezien de

weersomstandigheden) als ik dit wel zou aankunnen. Maar we waren er bij. Welke kledij aandoen in deze omstandigheden? Maar we stonden tijdig klaar. Willem legt de parcours-aanduiding uit. En even over 6 waren we weg. Had niet niet naar Willem aka Bart B aka Mottigen Bever geluisterd en deed mijn headlight op. Eén kilometer verder kon deze al terug in de rugzak. We hielden het 30km zo goed als droog. En konden genieten van glooiend parcours en mooie uitzichten. In

die eerste 30K vooral praatjes gemaakt met Mottigen Bever die heel wat parcours kennis had. En eens een loper die ook traag bergop en snel bergaf gaat (zelfs nog net iets extremer dan ik zelf). Bij de eerste regen bui waren we gelukkig in het tentje van de 3° bevoorrading. Eerst

kregen we nog hevige korte buien waarvan we terug konden op drogen. Ondertussen konden we mee lopen met Nederlandse Spartathlon vrouw Jannet Lang. Na kilometer 50 werden we echter kletsnat en nog eens getrakteerd op hagelstenen en bliksem. Vanaf nu

liep het minder vlot. Maar hier liep Willy 10km met mij mee, wat de nodige extra moed/ondersteuning gaf. We leerden ze in Nederland wat er op de Gentse Tramkoarte staat "NIE PLEUJEN". En zo was een groepje gevormd van 4 lopers ingeschreven voor de 100km. Met daarin de meest kleurrijke verschijning van Limburgs Zwaarste. Of moet ik fastinista zeggen? Door knie-problemen, last van hagel, ... besloten we samen te switchen naar de 80. Dit kon nog op het punt van de 66km. Voordien was er al wat gekletst, de laatste 14km werd het er niet beter op.

Aanvankelijk opnieuw in betere weersomstandigheden. De laatste 1500m hebben we dan toch nog een tandje bij gestoken om de volgende bui te kunnen vermijden. De 80km met heel wat vocht, modder, hoogte meters en een reeks nieuwe loopvrienden werden volbracht

in 10h38. Nog vermelden dat de bevoorrading dik in orde was. Op post 2 deden ze de pot choco voor mij open (en Paul was nogthans al gepasseerd), en at ik een lekker boterhammetje. En ook Limburgse Vla kon niet ontbreken. Als beloning kunnen we ons voortaan afdrogen met een mooie handdoek met naam en wedstrijd aandenken.