Verslag Jaarbeursmarathon Utecht

Reeds om 5h45 kwam Eddy bij mij aan. Christian opgepikt en naar Kaprijke de bus op met Krekenlopers. Mooi op tijd in Utrecht om nummer af te halen en nog even rond te lopen voorbij de verschillende loopstandjes. Daar kwamen we John, Gerard, Heidi, Vincent, Paul, Koen, .... tegen. En dan ons klaar maken. Even twijfel tussen lange en korte mouwen. Kort. Beetje opwarmen voor de start en we waren klaar.

Patrick had ons ingeschreven en had 3h als streeftijd opgegeven. We stonden mooi vooraan, vlak voor ballonnen 3h15 en 3h30. Na startschot, voor startlijn die laten voorgaan. En van bij begin in het zog van de ballonnen gelopen.

Er vormde zich een grote groep. Ik vatte post op de 2e rij. Door de hevige wind kreeg ik regelmatig een balloneke tegen mijn kop. Ook kan ik op mijn hand niet tellen hoeveel er tegen mijn schoenen gestampt werd (en ik tegen die v de andere). Al na 3km een mooi maar lastig brugske. Samen met de wind, dat moet ik hier vandaag niet te veel hebben. Reeds na 7km een eerste gelleke genomen. Het zouden er uiteindelijk 7 worden. Nog nooit nam ik er zo veel. Terwijl de eerste kilometers wat moeizaam liepen, ging het ondertussen wat beter. En zo steeg het geloof dat de sub 3h30 er misschien toch inzat. Juist voor half weg kregen we nog eens een stuk met felle wind op kop. Toen was er de eerste keer de gedachte dat het niet voor vandaag was. Toch bleef ik bij het groepje van de balonnen. Tussen km21 en 25 liepen ze ietsje trager en dacht ik dat het toch nog vlot liep. Maar als er tussen km 27 en 28 een klein anozel bruggetje lag, was dit voldoende om een eerste keer een gaatje te moeten laten vallen. Ik liep een kilometer of 3-4 aan het rekkertje, maar moest de groep toch laten gaan. Liever nu en eigen tempo kiezen. Dan nog 5km verder en helemaal breken.

Vanaf kilometer 30 kwamen we terug in het centrum waar de bruggen ons nu dubbel en dik plezier deden. Het hoogte verschil moet duidelijk niet veel zijn om pijn te doen. Op een kilometer of 6 van de finish was er een stukje waar je de lopers tegen kwam die aan de laatste twee bezig waren. Best leuk. Zag de balon van 4h15 met één loper in hun spoor. Vanaf 36 ging ik echt af tellen en het tempo beetje per beetje terug op trekken. vooral de laatste 3 mochten er opnieuw zijn. Zo kon ik er terug verschillende oprapen. Een laatste kilometer in 4m44. En de slot meters gingen nog sneller. Ook al was het bobijntje op en nog afzien. Een tweede keer doodgaan noemen ze dat.

Het eindverdict. 3h31m58 netto. 4 weken terug nog PR op 3h30m40s gebracht. Het heeft dus net niet mogen zijn. Toch een tweede tijd. En nu hopen dat we volgend jaar eens een parcours mogen vinden dat geen bruggen heeft, niet te winderig, niet te warm, goede begeiding, ... Kortom dat alles eens meezit.