30 deelnemers waren er op de TBC run. Rond 9h gestart in De Panne. Direct het strand op voor een rustige loop in groep. Om de 6km een bevoorrading geregeld door Vincent en Luc die deze leuke vriendschapsloop in elkaar boksen. Door de koude wou niet iedereen even lang wachten en reeds na de eerste post begon de groep uit elkaar te vallen. In Nieuwpoort moesten we een grote toer om maken omwille van de vaargeul. Fernand Vermeersch moest er uitstappen door blessure en zou nog wat bijstand verlenen bij de bevoorrading. Ondertussen een groepje gevormd met onze 3 Nederlandse vrienden (Wilma, Jet, Erwin), Agnes en Patricia. Na de volgende bevoorrading liep ik plots in een kwartet met Luc DJB, Pat L, en Ludo DP naast mij. Wat een eer om dit kwartet te mogen vervolledigen. Even later kwamen Agnes en Patricia aansluiten. Zij merkten ook op bij welk mooi trio we mochten lopen. Ondertussen kwamen we reeds aan de bevoorrading te Oostende. Net te laat voor de overzet die in middagpauze was. Niet te lang gewacht om geen koud te krijgen en daarom nu vertrokken met Heidi J. Ter hoogte van Fort Napoleon waren onze Nederlandse vrienden de weg aan het zoeken en zo waren we weer met 5. Het strand op tot aan Vosseslag. De Nederlandse dames gingen deze bevoorrading voorbij. Daardoor nog met 3. Een ietsje langere pauze zorgde reeds voor koude, vooral aan de handen. Daarom ging Erwin zijn eigen tempo lopen en waren we nog met zijn tweetjes. Aangekomen in Wenduine kwam Luc Van Oost daar juist gewandeld. Ik moest mijn ogen enorm nijpen om hem te herkennen in een wazig beeld. De koude sloeg toe. Bij deze bevoorrading zag je Heidi twijfelen om te stoppen. Daarom ik snel wandelend door: "Heidi, ik vertrek al om niet koud te krijgen, ik wandel tot je er terug bij bent!" En Heidi kon bijna niet anders meer dan positief antwoorden. Enkele kilometers verder checkte ik wat ik gezien had en het werd bevestigd. Heidi vond echter de nodige suikers en zo haar tweede adem. Het duurde tot het binnenlopen van Zeebrugge dat we een laatste stop hadden. Maar ik moest nu zelf aanklampen. Na deze post gingen we verder door en kwamen nog bij Leo, Ludo en Dario. Zo konden we na een mooie dag in een mooie groep finishen. Tijdens een afsluitend glaasje las Leo nog een afscheidsbrief voor. Hij zegt het ultra-wereldje voorlopig definitief vaarwel. Hij blijft wel nog marathons lopen. Een monument nam afscheid.
Foto-verslag
Heel mooi om lezen, ik voelde mij een beetje aanwezig.Alleen vind ik TBC loop wat tuberculose achtig klinken als naam voor een ultraloop met kerngezonde krakken
BeantwoordenVerwijderenUit het verslag kan ik niet opmaken hoeveel kilometer en hoelang er gelopen is, maar als het komt op mij over als wederom een mega afstand over een zeer pittig parcours.
BeantwoordenVerwijderent was ne martelgang! ;-)
BeantwoordenVerwijderen