131 Een jaar in een notendop

Na Barcelona 2015 volgde een griepje. Een harde niesbui zorgde voor een liesbreuk. Een operatie volgde. Daarna werd het opnieuw opbouwen. Begin augustus wou ik hernemen. Maar met een trail met heel wat hoogtemeters herbeginnen was te hoog gegrepen. In plaats van stap vooruit waren het er twee achteruit. Nog wat vakantie, en nog maar eens opnieuw opbouwen. In het jaareinde nog op een warmathon proberen een marathon te lopen. En nog eens met "marathonvrouw". Maar telkens rond de 30km gestopt. Waren toch maar trainingskes. 2016 werd dan ook een jaar met 0 marathon & ultra's.

2017 zou ik anders starten. Ingeschreven voor de marathon van Kevelaer. Deze was mij al eerder aangeprezen. De dag ervoor eens met de motorhome naar daar. Op de parking van het pretpark blijven slapen. En de volgende dag relaxed aan de start. Rustig aan, en na een ronde of 2 kwam ik bij Lien. Zij was op zoek naar een nieuw PR, en mikte rond de 4h45. Ik zou al blij zijn met een finish. Ik bleef bij haar. Gewoon omdat het mij de nodige kracht en moed gaf voor de marathon. En iemand pacen naar een PR is altijd leuk. We zaten met vrij veel voorsprong. Maar normaal gaat ze op einde altijd stukje wandelen. Met voldoende aanmoedigingen konden we dit keer het wandelen tot een minimum beperken. En konden we een andere vrouw nog net voor blijven. Onze tijd werd 4h32. En zo had ook ik er eentje bij en staat de teller ondertussen op 131. Eindelijk dan toch.