Wintertocht & Tis tied ta tut tis tocht

Eerst nog eens 2 weken terug in de tijd. Zaterdag 17/12 liep ik de langste afstand 21km op de Wintertocht in Rumbeke (Roeselare). Even langs een grote baan gestart, maar daarna trokken we direct naar de rustige weggetjes. Vooral de tweede lus was mooi. Startend met een klim over de kasseien van de Zilverberg. Zo kwamen we op het hoogste punt van Roeselare. Dan volgden de Kleiputten. Het mooiste maar ook natste stukje. Voor zij die volgend jaar wensen te gaan: trailschoenen zijn hier een echte aanrader op de 2 langste afstanden. Dan trokken we rond het Sterrebos. Wel jammer dat dit op de verharde weg juist buiten het bos was, terwijl er aan de andere kant van de haag constant een mooi wandelpad lag. Het bleef wel mooi rustig verder gaan. Ook in de laatste lus kregen we nog een mooi smal stukje onverhard. En de 21km zat er op voor dat we het door hadden. Mooie tocht om te lopen.

Om het jaar af te sluiten de 25,6km wandeling in Kortemark gelopen. 4 lusjes die steeds langer werden. Heb het liever omgekeerd, dan nog krijg je soms het gevoel dat ze langer worden. Maar nog maar pas gestart, na passage van de Koutermolen en na 5,8km konden we ons een eerste keer bevoorraden. De tweede lus van 6,2km werd iets zwaarder met onverharde maar goed beloopbare paden (gewone loopschoenen volstaan hier) en met de klim over de Ruidenberg. Dan volgde een lusje van 6,5km waar ik een aantal eerder ingehaalde wandelaars opnieuw tegen kwam. Op het einde een snelle stapper ingehaald. Tijdens mijn colaatje in de bevoorrading was hij er al weer van door. En de laatste lus van 7,1km ging hij plots ook lopen. Hij was het ideale mikpunt om mijn voornemen een snellere laatste lus te lopen, waar te maken. Een kilometer of 3 voor de finish kwamen we aan de "Stationsput". Zonder meer een mooi aangelegd stukje en mooiste stukje van de tocht. Idiaal voor een trappistenloop of een 6-uren loop. Het laatste stukje werd zwaar, maar de laatste kilometers van 2011 zitten er op. Aan iedereen een goed einde jaar, en een fantastisch gezond 2012. Tot volgend jaar.

2011-2012

We sluiten tevreden een jaar af. Voor het eerst kom ik boven de 3000km uit. Waarvan behoorlijk wat wedstrijdkilometers. Meer dan 1400. Hierbij 19 marathon en ultras. Samen met de vriendschapsloop langs de Belgische kust van 65km komen we zo op 20 marathons of langer.

Op 5 seconden na liep ik de snelste. In de Medoc de traagste. In Monschau de natste. Een eerste dubbeldekker in Spier en Tréfle. En met de meeste hagel in Spijkenisse. En de mooiste in Mont St-Michel. Daarnaast waren er PR's op 6h, 100mijl en 24h.

Het meest genoot ik van de Trails. Uewersauer waren we er opnieuw bij. Maar ook Tréfle, Texel, en Trail des bosses. Ook de crossen, maar deze zijn wel kort en vooral zwaar.

Als we er dan nog bijrekenen dat we een aantal mensen kunnen helpen hebben om hun PR te lopen, of een eerste marathon te lopen in de gewenste tijd, mogen we toch wel spreken van een fantastisch loopjaar.

En voor 2012? We gaan ons best doen om het nog beter te doen.

En Spijkenisse = 20

Dan toch nog een marathon er bij. We zaten op 18 + de 65km vriendschapsloop langs de kust. En nu Spijkenisse er bij, maakt een mooie ronde 20 marathon en ultra's (als de niet officiële meegeteld wordt) in 2011.

Toen ik zaterdagavond vernam dat er nogal wat bekenden naar Spijkenisse gingen. En er was nog een plaatsje vrij om samen met Johan W en Wouter D te rijden was de beslissing vlug gemaakt. Exact 12h later gingen we van start. Toen nog droog, maar al heel vlug werden we enkele kilometers lang op hagel getrakteerd. Na de hagelbui konden we nog een tijd lang genieten van de ijzige pap die op de fietspaden bleef liggen. Niet alleen de schoenen maar ook de voeten werden er nat van. Ondertussen liepen we achter de pacer van 4 uur. Pacer die 2x de Spartathlon starte en reeds vele kilometers met Luc D aflegde op menig ultra. Een rustig gezellig loopje dus. Na de tweede bevoorrading viel er een gaatje en waren we met een 6-tal ietsje uitgelopen. Ik ging door en het groepje dunde traditioneel na halfweg uit. En toen waren we nog met 2. Ook deze laatste compaan begon nu te vertragen, maar ik bleef bij hem. Het koste steeds meer moeite maar de sub 4h werd ruim gehaald. De klonk stond iets voorbij de 3h56m en Jos was zeer tevreden. En ikke ook.

Cross

Het lange afstands-seizoein zit er meer dan waarschijnlijk op. 18 officiële marathon's en ultra's werden er gelopen. Met als extraatje het Belgische kustlooptje van ongeveer 65km.

Ondertussen zijn er reeds een aantal wintercrosjes de revue gepasseerd. De oefencross in Zomergem voelde wel zwaar, een beetje te vroeg, maar redelijk goed. Ook in Aalter had ik een goed gevoel. In Zele ging het voor geen meter. En vandaag stond Oudenaarde op het programma. Een zwaarder parcours, maar toch liep het vandaag opnieuw vlot. Heb eventjes mijn Garmin-crono's bekeken.
Zomergem 5,34km 24m24s 13,12km/h
Aalter 6,77km 30m49s 13,18km/h
Zele 5,80km 27m34s 12,62km/h
Oudenaarde 6,52km 29m12s 13,40km/h

Voor het eerst kom ik sedert zaterdag ook op een jaartotaal van meer dan 3000km. We kunnen dus nu reeds tevreden terugblikken.

2° Uewersauer

Uewersauer zat zelf aan de 9e editie. Vorig jaar deed ik er 6h35min over een trail die mij enorm was meegevallen. Dirk moest dan ook maar een keer informeren om direct klaar te staan voor een 2° deelname. Eentje met een aangepast parcours door werken. Een 2-tal kilometer langer en het stukje dat we in de plaats van het quasi vlakke pontonbruggetje over het meer in de plaats kregen, was dan ook nog eens niet van de poes. Dit jaar waren we de avond voordien al afgezakt. En konden van een lekkere pastaparty genieten in de plaatselijke jeugdherberg.

De volgende dag werd er gestart als vorig jaar. Lichtjes bergop van het sportcentrum weg. Eerste wegel rechts en de trail kon starten. Wel met meer zon. De wegel lijdt al direct naar een mooie afdaling.

Een eerste afdaling waar ik jammer genoeg mijn sterkste wapen nog niet kon inzetten wegens de drukte. Beneden gekomen was het kabbelende riviertje van vorig jaar volledig verdwenen door de droogte. De helling daarentegen, die was er nog steeds. De conditie zou beter moeten zijn en ik begon al lopend aan deze klim. Echter opnieuw bleef dit niet zo tot aan de top.

Bovengekomen tussen de windmolens was er dit jaar minder wind. Lichtjes stijgend kwamen we bij de eerste bevoorrading na ruim 5km.

Ook dit jaar werd het constant een afwisseling van stijgen en dalen. Bij het stijgen werd er vaak door diverse lopers gewandeld. In het dalen was het soms beetje gevaarlijk. Maar daar kon ik telkens met mijn lange benen toch heel wat meters en vaak ook plaatsen goed maken. 2° bevoorrading na 15km. Telkens mooi verzorgd met cola, wportdrank, water, thè, appelsien, banaan, rozijnen, koekjes, muesli enz enz. Ook naar de 3° bevoorrading was er vrij veel kilometers tussen. En als we aan de bocht kwamen waar die vorig jaar stond was er niets te zien. Toch niet vergeten? Maar een kilometerke of 2 verder week het parcours af tov vorig jaar en was er een bevoorrading. Even later kwamen we terug op de afdaling tot het meer. Maar na een stukje dalen moesten we links af.

En toen volgde een lastig stuk van stijgende en dalende single track paden. Het nieuwe stuk bleef maar duren en we kwamen na een 7-tal kilometer aan een serieuse stuwdam. Direct gevolgd met een nieuwe 4° bevoorrading. Even verder kwamen we terug op het oude parcours terecht.

Hier volgde het mooiste stukje parcours. Langs een kabbelend beekje lichtjes bergop stroomop waarts. Paar keer via bruggetjes er over. Draaien keren tussen de bomen. Rond kilometer 39 kwamen we zo aan de 5° bevoorrading. Zoals steeds banaan, appelsien, 2 bekertjes cola en een bekertje water. Nog een plasje en er terug tegenaan. Enkele kilometers verder begon het wat lastiger te gaan. Niet de hartslag ging de hoogte in, maar de benen begonnen serieus zwaar te worden door al het klim en daalwerk. Het tempo stokte een beetje. Toch werd ik maar door een 4-tal lopers terug bijgehaald en kon ik zelf duidelijk meer remonteren. In de laatste 5km volgde nog de aller zwaarste beklimming. Ik zag de bocht naar links en herinnerde mij reeds voor de bocht wat daarna volgde. Traag, maar we werkten ook dit stukje succes vol af. Een eindsprint kon ik niet meer uit de benen halen. Maar ik kon toch finishen in 6h05 brut (6h04m49s net). 31m sneller over een parcours dat ruim 2km langer was, en toch een behoorlijk lastig stukje bijgekomen ipv het quasi vlakke ponton. Een geslaagd weekend dus, met geslaagde trail.

Blijf dit een zeer mooie vinden. Meer Vlamingen en Nederlanders zouden deze eens mogen bezoeken. Misschien volgend jaar eens afspreken om er samen naar toe te gaan?

Zondagsloper in Berenloop op Terschelling

Zaterdag wou zoon als verjaardagsfeestje met zijn vriendjes naar de jogging in Terneuzen. Om nadien een duik te kunnen nemen in Scheldorado. Deze combinatie is hij al een tijdje verzot op. En ook nu weer een geslaagde combinatie. Voor mij iets minder. Ingeschreven op de 10km, stopte ik toch na 5km omwille van pijn aan scheenbenen. Had ook al gestopt om veter losser te strikken want eerst deed de voet pijn. Op de koop toe in het zwemparadijs nog een zware val gemaakt. Pijnlijke heup en pols met schaafwonden op heup en rug als gevolg. Maar geen getreur. Terug naar huis, nog een frietje en een worstje voor de kids. En daarna alles klaar maken voor de Berenloop. Die zelfde avond vertrokken voor de lange rit. En op een kilometer of twee van de veerterminal een parkeer en slaap plaats gezocht.

Na een goede nachtrust de parking bij de veerterminal opgezocht. Volzet. Iets verderop nog een bewaakte parking. Stukje wandelen, maar nog tijdig voor een 2 uur durende overtocht. Deze was zo voorbij gezien ik een tafel deelde met nog 4 andere lopers. Menig ander ultra, marathon en halve marathon werden besproken. Nummer afgehaald in vvv kantoor. Sporthal opgezocht en omgekleed. En even later stonden we met zijn allen klaar voor de start.

De weg stond goed aangeduid. Gewoon de Berepoten vormen. Ook op de schelppaden en op het strand waar men de Berepoten niet kon aanbrengen was de parcoursaanduiding prima. De verwachtingen waren hoog en de eerste kilometers werden deze niet ingelost. Maar ook geduld is een mooie deugd.

En met wat geduld kwamen we inderdaad in het mooiere gedeelte van het parcours. Dit verhoogde meteen ook de moeilijkheidsgraad. De schelppaden liepen iets zwaarder dan de wegen of fietspaden. En ook ging het door de duinen lichtgolvend op en neer.

Denk dat het al iets over half weg was dat we in die duinenstrook ook een bos voorgeschoteld kregen. De herfstkleuren zorgden voor een aangename omgeving. Ook in de laatste 3 kilometers zouden we nog heel wat bos krijgen alvorens te finishen.

Na het eerste bos kwam na iets meer dan 30 kilometer de op een na zwaarste klim. Dit om het strand op te lopen. Na de zware klim volgde dan ook het lastigste, nogthans vlakke stuk. Voor de start werd mij nog aangekondigd dat het strand er beter bij lag dan op Texel met Pasen. Maar door de vele lopers die ons voor gingen, was hier nog maar weinig van merkbaar. De zwaarste klim kwam er om het strand terug te verlaten. Gelukkig waren we toen al aan kilometer 35.

De verwachtingen voor vandaag lagen rond de 4h of zelfs nog trager. Maar al van bij de start liep het vlot. En na een kilometer of 5 à 10 kwam ik in een aangenaam groepje. Vooral na de halve marathon werd dit vrij vlug uitgedund. Tot op kilometer 35 we nog met 2 overbleven. Een in oranje gehulde jogger, dat moet wel een nederlander zijn. Maar na de aangename lange tocht samen, moest ik hem hier toch laten gaan.

De bruto tijd was halfweg 1h56. En ondanks 6 lastige kilometers (van 35 tot 41) was de bruto eindtijd 3h50. HEt verval dat er wel degelijk was, viel dus toch nog mee. Een sterke laatste kilometer en een netto tijd onder de 3h50 was een feit. Op dit parcours veel beter dan verwacht. De conditie gaat duidelijk de goede richting uit.

Parcours Herve

't Was niet al te plat in Herve. Maar dat maakte het juist leuk.

1/2 marathon Herve

Eerst 2,5km gaan lopen aan de zwaaikom van de Watersportbaan. Hou 10 december misschien vrij. Dan kan je dat toerke ook een aantal keren lopen ten voordele van Music for Life.

Vervolgens naar Herve. Geen pijlkes, maar toch vlot de startplaats voor de halve marathon gevonden. Slechts 6 euro en we waren ingeschreven. Met een inwijkeling uit Ruiselede, werden we door de organisatie zelfs in het Nederlands aangesproken. Samen met Marcel D (die hier reeds meermaals liep) de laatste 1,5km eens verkend. Het ging vooral bergaf. Maar dat was wel omdat we in de omgekeerde richting liepen. Omgedraaid en terug naar start/finish. Wist direct hoe laat het was.
Even voor 14h, en tijd om ons klaar te maken voor de start. De eerste 3 kilometer ging het vooral bergafwaarts. Toch waren er regelmatig knikken die ons lieten klimmen. Zij die nog niet verwittigd waren wisten meteen ook hoe zwaar het hier ging worden. Klassiek op dergerlijke wedstrijden loop ik snel bergaf en win wat plaatsen. Bergop het omgekeerde verhaal en moet ik plaatsen inleveren. Het duurde ruim 11km vooraleer we enkele meters vrij vlak voorgeschoteld kregen. Maar direct volgde terug de pijnlijke opvolging van stijgen en dalen. Ik zou rustig lopen. Maar op zo'n parcours klimt de hartslag toch de hoogte in. Normaal haal ik er vanaf halfweg meer bij dan omgekeerd. Ondanks het zware parcours heeft iedereen hier blijkbaar goed ingeschat. Pas aan kilometer 18 steek ik tandje bij. Vermoedelijk de laatste afdaling tot ongeveer kilometer 19 en dan volgt een laatste lange en zware beklimming die ik reeds verkende. En veronderstelling klopte. Mooi afdaling leverde mij enkele plaatsen op. En op de laatste klim kan ik meer dan op alle vorige. Nu wordt ik niet bijgehaald, maar haal zelf nog een pak lopers in. Op de tartan piste loop ik nog tot bij de dame juist voor mij. Maan haar aan te versnellen. Veel versnelling komt er echter niet meer uit. Laat haar toch maar voor mij finishen. Een vriendelijk bedankje werd de beloning. 1h54m04 staat op de officiële uitslag.

Voor 18km met de rem op te lopen, en op zo'n parcours, ben ik dik tevreden met deze tijd.

Winterjogging Deinze & Oefencross Zomergem

Vandaag stond de eerste winterjogging in Deinze op het programma. Door het domein de Brielmeersen is dit een zeer mooie jogging. Grotendeels onverhard parcours (volgende keer ga ik eens op trail schoenen). De aangekondigde 6,6km kwam een paar tiental meters te kort. Ik hield het rustig en liep er 38m over.

Had vooraf wat opgewarmd. En ook in Zomergem begonnen we na de kinderlopen (Erin werd knap 3° en verloor haar 2° plaats door verkeerd te lopen en een rondje extra te willen lopen, Tadhg start rustig en haalt er dan enkele in) met de opwarming. Het werd stillaan 4 uur. Enkele sprintjes trekken. En dan het startschot. Dit was mijn eerste oefencross. En de drukte bij zo'n cross valt nog goed mee. Ook het deelnemersveld is beperkter en trekt extra enkele niet bij de VAL aangesloten joggers aan. De start blijft stevig. En zo zit je binnen de eerste meters al direct met hoge hartslagen. En dit nu ruim 5km volhouden. Hier was de aangekondigde 5,1km iets langer (5,34 volgens Garmin). Snel gestart met een kleine terugval na de aanloopstrook. Dit anderhalve ronde vol gehouden en dan moest tempo toch even zakken. Tot en met ronde 4 ietsje rustiger, maar in ronde 5 ging het tempo terug de hoogte in. Ik kon enkele plaatsen terug vechten. In de laatste ronde werd ik gedubbeld door een senior die 2 ronden extra deden. Aangepikt en zo kwam ik vollop op snelheid maar ook vol in 't rood. Tot mijn eigen verwondering kon ik nog een heel eind mee lopen met Johny. Uiteindelijk moest ik hem toch los laten. Ondertussen was ik hierdoor wel 2 plaatsen opgeschoven en had een ruim gat. Luc liep opnieuw kort voor mij uit. Maar in deze eerste cross was hij nog niet grijpbaar. Misschien opnieuw zoals vorig seizoein telkens een beetje dichter bij komen.

40: Marathon Beloeil

In Hilvarenbeek had ik Jaques horen vertellen over de marathon van Beloeil. De dag voor Oostende. Deze goedkope (8€) en toch zeer goed georganiseerde marathon is niet zo bekend bij het brede publiek. Maar prijs kwaliteit 1000x beter dan Marathon van Antwerpen of Marathon van Brussel. Toen ik op een JCA training Luc hoorde spreken over deze marathon, was alle twijfel direct weg genomen. We gaan er ook bij zijn.

Wou een rustige marathon lopen met 3h59 als einddoel. Maar na mei, en zeker na de zomer is de vorm serieus zoek. Ook in Beloeil wilden de beentjes niet mee. Nogthans de eerste ronde van 21km gestart met een mooie groep. Liep eigenlijk heel aangenaam. Tot Christian met de boodschap kwam dat we iets te traag bezig waren. Hij trok het tempo omhoog en het voelde alles behalve goed. Toch samen de 21km in 1h59.

Hiermee zat de langste en mooiste ronde er op. In het extra stuk in de eerste ronde werd bijna uitsluitend door de bossen over bospaden gelopen. Nu volgden nog 2 lussen van 10km (die bijna volledig in de eerste ronde ook gelopen was). Enkel rond het kasteel zelf was er nog wat zware grintpaden. Na een kilometer of 3 liet Yvan het eerste deel van de groep beetje los. Luc wachte hem op. Omwille van niet beter kunnen deed ik dat ook maar. Nog een paar kilometers verder besliste ik een plaspauze in te bouwen en maar mijn eigen tempo verder te lopen.

Terwijl ik bij de eerste passage nog van het uitzicht van het kasteel van Beloeil kon genieten. Was dat de tweede ronde al iets minder. Toen was ik reeds alleen gevallen. De derde ronde was de wind ook nog komen opzetten. En bij het voorbij lopen van het kasteel zat hij pal op kop. Gelukkig konden we op het einde van dat stuk nog eens bijtanken van de talrijk aanwezige bevoorradingen (water, muesli-repen, rozijnen, apelsien). Ondanks de goedkope inschrijvingsprijs was er geen warme dag nodig om toch om de 2,5km een bevoorrading te voorzien (Brussel, jullie zijn niet alleen!). Moeizaam legden we de laatste 2 kilomters af. Toen ik aan de finish kwam was ik nog positief verrast door de tijd op de klok. Ik kwam binnen in 4h08. Het verval viel al bij al nog mee.