Ecotrail de Paris

Een echt loopweekend. Vrijdag vertrokken naar Parijs. Had ongelooflijk veel geluk en vond een parkeerplaatsje aan het sportcentrum op 300m van de Eifeltoren waar we ons nadien konden douchen. Was bovendien van vrijdagavond 19h en ook op zaterdag en zondag kosteloos. Een room with a view.

Vrijdag verder nog nummer afgehaald. Beetje rond gewandeld. Tukje. En 's morgens met de eerste RER naar de startplaats. Deze had vertraging en zat op verkeerde. Eerste halte er terug af en de volgende genomen. Met busje naar start gebracht. Omkleden en beetje genieten van de zon. Direct opnieuw geconfronteerd met het verschil tussen trail en stadsmarathon. Op een grote stadsmarathon is het een uur voor de start al drummen in de startvakken. Hier werden we een half uur voor de start opgeroepen om onze sportzakken in te dienen en naar het startvak te komen. Een minuut stilte voor de slachtoffers in Toulouse. En weg waren we.

Met 2300 zouden we starten. En als ik na een kilometer achter mij keek zag ik dat het een inhaalrace zou worden. En de eerste 22km (tot bevoorrading 1) liep onverwachts goed. Sprak een Antwerpenaar uit Walonie aan die 2j geleden ook reeds meeliep. Maar hij herinnerde zich niet zo goed meer als de rest ook zo vlot liep. Was daar al goed opgeschoven. Maar hier was de eerste registratie. Ik liep 1499e. Maar toen volgde het zwaarste stuk van kilometer 25 tot 45 (2° bevoorrading). Het klimwerk deed mij hier kappot. En de bevoorrading op 45 was enkel water. Even verder op de net voor kilometer 46 waren we bij de "Orangerie". Van hieruit kon je de finish, de Eifeltoren reeds zien staan. En op kilometer 47 opnieuw over de matten. Echter sta ik daar niet geregistreerd. Door een bevoorrading met enkel water, bleef het moeilijk voor mij. Ondanks het makkelijkere parcours. De volgende bevoorrading leverde de nodige cola. En ik had terug wat energie kunnen opladen. Ondanks het moeilijke stuk had ik blijkbaar toch 318 plaatsen gewonnen over 33km. De lichtjes gingen op. Van hieruit was het lopen in het donker. In groep liep dit vlotter. Er waren dan meer lichtjes samen. Daarom koos ik hier om samen met een koppel uit Bretagne te lopen. Ze hadden een goed tempo, en zo zat ik terug in een beter ritme. Echter een telefoontje deed ze wandelen en ik ging van lichtje naar lichtje vooruit. Was aan het wandelen en een poging Frans te praten, toen plots een groepje voorbij kwam. Ik pikte direct aan en we waren opnieuw in het juiste ritme. In dit groepje was een jong veulentje blijkbaar het sterkst. En zij ging op kop en trok de groep volledig uiteen tot we enkel met onze 2 overbleven. Zo ver in de wedstrijd nog zo goed lopen voor zo'n jong iemand. Normaal verkijken de jongeren zich op de afstand en lopen te snel. Proficiat. Bleek dat ze dat vorig jaar idd tegen gekomen was. En pas iets na 24h finishte. Toch proficiat. En we liepen verder. Wel de verkeerde kant op. Daar kwam ik plots bij de 2 Gentse deelnemers Geert en Martin. We moesten stukje terug. En wij weer weg. Tot bij de bevoorrading in het goede gezelschap van dit jonge loopstertje. Op 13km werden nu 147 plaatsen gewonnen. Maar bij de bevoorrading haar uit het oog verloren. Nog 11km en nu ging ik nog sneller lopen. Nu haalde ik de andere lopers aan een nog hoger tempo in. We kwamen aan de Seine. De mensen langs het parcours begonnen ons proficiat te wensen, nog maar een klein stukje. Ik begon aan een kilometer lange sprint. De Eifeltoren beklimmen tussen 22h en 22h05 met de extra verlichting zou fantastisch zijn. Maar ik mispakte mij aan dit lange rechte stuk langs de Seine. Waar je af en toe tussen alles door de toren in de verte zag staan. En als ik om 22h de lichtjes zag flikkeren. Was het plots op. De laatste kilometers misschien nog enkele plaatsjes gewonnen, maar ook enkele opnieuw moeten laten voorgaan. Door het uitvallen van de Garmin (al na 6h) wist ik onvoldoende hoeveel nog reste en heb ik mij dus mispakt. Maar niet zo erg. In de laatste 11km toch nog 165 plaatsen goed gemaakt. Prachtige finish. Boven nog gewacht op een Belg die we in de laatste kilometers tegen kwamen. En op Geert en Martin. Met de lift naar beneden, douchen en bufet eten.

Daarna direct naar huis, slapen en deze morgen reeds naar de Blaarmeersen loop. 15km uitlopen. Al pratend bij 2 dames die zich voorbereiden op 10mijl. Eén er van de 2° ronde wat gehaasd, maar de 1h op een paar seconden niet gehaald. Dan hartslag laten zakken tot onder de 140. Kwam uit de achtergrond opnieuw een dame bij mij en liep maar mee tot aan de finish. Wou onder de 1h30. Dus laatste 1,5km opnieuw versneld. En opnieuw seconde werk. Maar deze keer was het er wel onder. Een geslaagd loopweekend zou ik zeggen.