LPM-marathon

Vandaag opnieuw autootje vol en naar Genk. Na 2 jaar sneeuw-overlast en een sabatjaar was hij er terug. De Louis Persoons Memorial Marathon. Kortweg LPM-marathon. Joeri, Micha en hun team hebben er weer een marathon van lopers voor lopers van gemaakt. Die gezellige, niet al te dure, en goed georganiseerde wedstrijden, daar houden we van. Ze beloofden alvast er volgend jaar een mooie jubileum (10°) editie van te maken.

Op zo'n marathon kom je dan natuurlijk ook veel bekenden tegen. Dus zowel voor tijdens en na de wedstrijd reclame gemaakt voor de 6h van Aalter en de 42y195D-bosmarathon. Om 10h mochten we van start gaan. 195m en over de finish-lijn. En vervolgens 7 rondjes die via extra lusjes in het gras exact 6km waren. Traditioneel start het rondje bijna direct met de zwaarste klim. Klein beetje door rustige woonstraten. En even verder het natuur en Bloso gebied Kattevennen terug in. Voorbij de looppiste waar we de eersten aan de andere kant al terug tegen kwamen. En ook zij die daar achter liepen zagen we hun rondjes door het gras draaien. Even later was het onze beurt. De eerste rondjes waren plaatselijk nog behoorlijk glad. Maar dankzij het strooiwerk van de organisatie, de lichtjes doorkomende zon, en de voorbij passerende voeten, zette het dooien zich in. Op het gras gedeelte betekende dit dat het steeds zwaarder en moderiger werd.

Zelf startte ik voor een dubbeldekker. Startte ik dan ook traag samen met Veerle die ook reeds aan haar tweede dag bezig was. Een half rondje verder als we bij Ann v Samang kwamen, en na een babbeltje ben ik gaan versnellen. Eerste rustige inloop-ronde klokte af op 40m. In de aankomst zone zag ik de 2 Filips van JCA een paar honderd meter voor mij uit. Nu ik versneld was zou ik daar wel bij komen, en samen met hun deze wedstrijd afhaspelen. Ondanks dat de volgende 3 rondes nu in 36m gingen was het gat toch vergroot. Conditioneel bleef het goed gaan, maar de benen voelden steeds zwaarder. Hierdoor klein beetje verval met rondes in 37 en 38m. In de laatste ronde begon ik aan een inhaalrace. Zeker meer dan 10 plaatsen nog gewonnen. Eentje omdat Philippe Lagae nog een ommetje maakte op zoek naar een blondje (en nee het was niet Veerle). En als ik één van de Filips zag lopen in het JCA-truitje, moest die er natuurlijk ook nag aan geloven. Als ik er bij kwam hem nog wat opgepept om onder de 4h20 te lopen. Hem meegenomen tot een kleine kilometer voor de meet. En dan nog wat versneld. Met een sub 35 meteen de snelste ronde. Eindtijd 4h18m32s. Best tevreden mee. En na een lekker soepje en een boterham met "kip-kap" konden we tevreden terug naar huis. Laat de volgende maar komen zou ik zo zeggen.