JCC - dag 2

Deze morgen opnieuw een Engels ontbijt met worstjes, spek en eitjes. Boterhammeke met choco er bij, en fruitsap. De eieren zouden de eerste helft van de wedstrijd wat tegenwerken, maar voor de rest alles naar wens.

De rugzak werd opnieuw streng gecontroleerd. Muts, handschoenen, kaart met parcours, reserve trui, lichtje, reserve batterijen, compas, fluitje, gsm, ICE, balpen, eten, minimaal 400ml drinken, en iets dat reflecteerd. Alles nauwgezet gecontroleerd en goed bevonden voor dag 2. Vandaag geen vervoer naar de start. We starten naast de tent, headquarter. Brug over naar het schiereiland Portland. De eerste kilometers waren verhard en vlak. Het liep dan ook een stuk makkelijker dan we gisteren ook maar ergens gehad hebben. Maar na een kilometer of 3 kregen we een eerste serieuze klim. Daar moesten we door een “circle of statue’s”. Zagen er oude gesteentes uit met beelden in verwerkt. Maar behalve dat, hoofdzakelijk op de cliffen lopen.
En dit tot aan een oude vuurtoren en een nieuwe waar we een eerste checkpoint kwamen. Na 9,39km of 1h05. Terug vertrokken even rond de nieuwe vuurtoren. Behalve licht zorgde deze ook voor een luid tuut-signaal. En had ik wel het geluk dat bij mijn passage zo’n luide tuut mij verwende zeker. In dit stuk moesten we nu vooral opletten als we bij Rufus Castle Churc waren. Geen kerk, maar een gebied dat zo noemde. Daar kon je recht door, maar dat liep een heel eind verder dood. Dus moest je wat naar links, land inwaarts. Eerst kwam het coastpath echter terug op een weg. En moesten we opnieuw een stukje verhard volgen. Toen even verder een pijl ons naar rechts stuurde, opnieuw het onverharde op ontstond er discussie en waren er nog andere lopers die liefst niet op dat doodlopende stuk zouden komen. Bleek toch rechts af te zijn en volgden het pad. Even verder gingen we links af en zagen een bord met het aangekondigde gebied. Oef. We kregen wel een steile klim, maar men had trapjes voorzien. Na een heel eind lopen, en heel wat lopers te hebben ingehaald liep ik zowaar vooraan een groep zonder lopers in het zicht. Gelukkig zag ik een pijl naar links. Opnieuw een zware klim waar we langs een gevangenis mochten. In de volgend passage moet er toch enkele keren iets fout gegaan zijn. Want Fernand die achter mij liep heb ik nog 2 keer ingehaald.

Een monumentje deed ons herinneren aan de Olimpische spelen en konden even aan onze Evi Vanacker terug denken, die hier een medaille wist te behalen. Na wat zoeken kwamen we uiteindelijk terug aan de brug die ons het schiereiland terug af bracht. En het headquarter deed nu dienst als checkpoint 2. Reeds 11,8km verder, maar de GPS deed daar met plezier nog een kilometer bij. Ook logisch als je achterliggende lopers tot 2x toe terug inhaald. Daardoor opnieuw iets trager dan verwacht met de 1h47. Het derde stuk moest vandaag 13,3km worden. We liepen door en rond een mooi haventje. Dwars door een winkelstraat (was vermoedelijk niet de bedoeling). En kwamen op een dijk langs het strand. Dit mochten we enkele kilometers lang volgen. Wanneer we dit moesten verlaten begon dag 2 pas echt. Opnieuw hopen slijk en water. En uitkijken dat zowel bij het berg op lopen als het bergaf glijden niet ten val kwam. Af en toe ook tegenliggers, wandelaars. Aan een van de plassen was eentje van een groepje er reeds door, de rest liet mij voorgaan. Ze waarschuwden mij dat het een diepe was. Ik kwam echter afgerend en plonste er recht in. Kon echt genieten van de kreet van de opschrikkende Damen. En moest even denken, je had ons parcours gisteren moeten zien. Maar terwijl ik tot nu toe hoofdzakelijk lopers inhaalde, kwam nu een loper bij mij die net ietsje sneller ging. Ipv aan mijn rustige tempo verder te gaan schakelde ik een tandje bij. Juist voor een smalle glibberige afdaling haalde hij enkele dames in, en ik zat er achter gevangen en moest hem laten gaan. Gelukkig was heel kort daarna checkpoint 3. Hij nam een iets langere pauze en ik was zelfs voor hem vertrokken. Ik paste mijn snelheid aan aan andere lopers. Maar al snel was mijn medeloper daar terug en kon ik opnieuw aanpikken. Kilometers lang kon ik aanpikken. En als ik hem toch moest laten gaan was er daar een reddende moeilijke splitsing. Kaart boven halen en tegen dan was ik er terug bij. 2 moeilijke beslissingen werden telkens goed genomen. En de moeilijke zone na checkpoint 3 viel best mee.
Echter in de laatste 4km kregen we nog een massa hoogtemeters voorgeschoteld. Zware beklimming, gevolgd door een gevaarlijke afdaling. De volgende steile klim lag al weer vlak voor ons te wachten. Mijn medeloper kondigde aan dat de finish vast op de top of er vlak na lag. Maar tot mijn spijt moesten we dergelijke klim en afdaling nog meerdere keren overwinnen. Wel prachtige cliffen. De mooiste van de laatste 2 dagen.
En dat was ook te zien aan de hoeveelheid toeristen, en een hele rij fotografen die met driepikkel en camera de shoot van hun leven wouden doen. Ondertussen stonden we ook op de foto door de organisatie en mochten we aan de laatste afdaling van vandaag beginnen. Met als laatste stuk 9,5km komen we aan een dagtotaal van 44km (als je niet misloopt). En gezien de hoogtemeters vandaag op het einde zaten haden we hier dan ook 1h32 voor nodig.
Doordat het weer vandaag beter mee zat. En dat er maar een klein stukje was dat enorm modderig en met plassen lag. Was het vandaag een stuk plezanter. En we werden nog getrakteerd op een prachtige cliff op het einde. Een geslaagde dag 2. En de beentjes voelen al iets zwaarder, maar voelen alsof dag 3 best nog kan lukken.