Aktivia sterren

Dit weekend wel 2 Belgische marathons op zondag, maar niets op zaterdag. Jammer.

Weekend dan maar gestart op vrijdagavond. In St-Margriete nog eens de korte afstand gelopen op de superprestige. Niet volluit (hoewel niet zo veel trager), maar eens taktisch. Voor één keer dat we een podium kunnen halen, ga ik er mij een beetje op focussen ook. De 3° plaats in categorie 40+ zit er nog steeds in. De 2 concurenten gevolgd. Als ook de laatst overblijvende stil viel overgenomen en een gat gemaakt. Daarna rustig uitgelopen.

Eigenlijk wou ik een dubbeldekker doen. Maar niets gevonden op zaterdag. Maar op de wandelkalender kon ik wel mijn ding vinden. Na een banaantje als ontbijt ging ik op weg. In Assebroek, Steenbrugge stond een 29km uitgestippeld. De Arsebrouc-tocht werd met 3 sterren aangeduid, en kondigde onverharde paden aan. Van bij de start trokken we direct de onverharde oude spoorwegbedding op. Aan de achterzijde van AZ St-Lucas trokken we dan de Meersen in. Iets sompiger, maar toch nog goed beloopbaar. Doorheen een vlak gebied waarin blijkbaar nog heel wat onverharde paden liggen slingerden we ons tot in Ver-Assebroek. Een laatste kilometer verhard bracht ons bij het schooltje waar de rustpost was. Al heel snel na de rustpost werden opnieuw mooie onverharde paden gevonden. Tussen de schapen door liepen we verder tot aan de tweede rustpost. Nu volgde een lusje waarin het % onverhard aan de lage kant was. We doorkruisten Oedelem en kwamen terug bij de rustpost. Van hieruit was het terug overwegend onverhard. Gelukkig lagen die paden hoger dan het grasveld in de Meersen. Want die grasvelden zagen er als rijstvelden uit. Wij hielden de voetjes droog, en kwamen op de zelfde laatste kilometer verhard naar het schooltje toe. De maag werd beetje gevuld met een boterham met hesp van de organisatie. Slechts 1€40. De prijzen op wandeltochten worden zeer democratisch gehouden. Met ruim 20km op de teller liepen we nu naar de 7-torentjes (en dat gebouw heeft nogthans meer torens). Daar reste er nog 3km. Dit laatste stukje was opnieuw verhard. Hier kwam ik Peter DD tegen. Hij was de spiertjes wat aan het loswandelen na de 80km lange Eco-trail in Brussel van vorige week. Het laatste stukje werd gewandeld zodat we wat konden bij praten. Een mooie tocht met zeer veel onverhard. Zeer vlak. De werkelijke afstand bleek 27,55km te zijn volgens de organisatie.

Direct de wagen in en doorgereden naar Hooglede. Ter gelegenheid van de opendeurdagen bij de brandweer was er daar een Brandweerwandeling met als langste afstand 25km. Deze moest het met een ster minder stellen, maar nog steeds 2. Landelijke wegen door Zilten en Mandelvalei werden aangekondigd. En een gratis versnapering. Iets voor 2h schreef ik mij in. Men panikeerde wel een beetje dat op zo'n laat uur nog iemand aan de langste afstand wou starten. Maar als alles tot 18h open bleef, leek mij dat geen probleem. Na iets meer dan 5km kwamen we opnieuw aan een schooltje. De weg er naar toe was wel rustig, maar 100% verhard. Rond het schooltje ook een hokey-club. Enkele jonge gastjes was er nog aan het ravotten na een verloren partijtje. Wist niet dat Hooglede een hokey club had. Na het schooltje volgde bijna direct een mooi single track pad. We liepen over een boerderij waar ik de boer tegen kwam. Even gevraagd als ik door mocht. Een zeer vriendelijke boer zei dat er geen enkel probleem was. Het onverharde stuk bleek niet zo lang en we kwamen al vlug terug op de openbare weg. Dit stuk was ruim 7km en we kregen nog 2 keer een klein stukje onverhard. Als ik aankwam bij de 2° rustpost waren ze het zaaltje al aan het opkuisen. Ze maakten er echter geen probleem van om mij nog vriendelijk te bedienen van een cola. En ook dat ik nog eens moest terug komen na een extra lusje vonden ze totaal geen probleem. Als ik terug kwam zaten er nog 2 dames van de 15km. Maar vermoedelijk was ik daar echt wel de laatste. Het begon nu wat zwaarder te worden. Ik zat al voorbij de marathon afstand. En moest wat op de tanden bijten. Een gelleke moest voor nieuwe energie zorgen. En nu het moeilijker begon te lopen kwam daar het onverharde waar we zo naar uit keken. Echter een vrij zwaar stuk. In combinatie met de vermoeidheid door de kilometers, was de zin in onverhard direct over. Nogthans het mooiste stukje van de wandeling. Maar alles samen kregen we niet meer dan 2km onverhard. We kwamen terug aan het schooltje met hokey veld. Hier ging ik toch iets langer zitten om al eventjes te recupereren. Nog 3km en we kwamen terug bij de kazerne. Met 24,7km op de teller. Een appeltje als versnapering en we konden naar huis. Gezien het weinige onverhard vond ik dit een minder mooie dan Assebroek. Maar de aktivia sterren waren verzameld.

Na het appeltje nog een pastaatje om er morgen weer tegen aan te kunnen. Dan staat de Leiemarathon gepland.