Meersen Marathon

Vrijdag weekend ingezet met loopje voor het criterium van de Krekenlopers. Altijd de korte wedstrijd daar, voor de kids & mijn snelheid. Werd 4,43km in 18m20. Supper content met een voor mij op dit moment fantastische uitslag.

Zaterdag 8h stond ik heel stipt op parking Aard. Direct sportzak in de bus, plaats nemen en vertrekken. Net voor de middag in Valkenburg in ons hotel. Sportzak op de kamer, en vlug enkele pissang orange tijdens happy hour als apperitief. Na het eten gingen de meeste of een scooter huren of naar Maastricht met de bus. Zelf koos ik er voor om in mijn eentje een toerke te gaan lopen in de omgeving van Valkenburg. Ik had immers een kaartje met daarop heel wat onverharde paden in en om Valkenburg. 2h lang op het gemakje, rondkijkend en genietend Valkenburg verkend. En natuurlijk de Cauberg opgelopen. MAar via onverhard pad. Kaarsje doen branden in de Maria grot. Die van 0,5€ zouden misschien niet lang genoeg branden. Die van 1€ branden 24h. Tegen dan ben ik morgen aangekomen. Dus kaarsje aangestoken. Terug naar hotel, douchke en avond buffet. Daarna wist ik al waarom ik morgen een marathon moest lopen. Nu we daar waren maar een stapje in de wereld gezet. En kan u verzekeren dat Valkenburg leeft. Ook 's nachts.

Na een wat korte nachtrust op tijd aan het ontbijt. En dan naar Meersen. Al volledig klaar en nog uurke voor de start. Rustig naar de start afzakken, enkele bekenden groeten en praatje doen. Zou met nog 3 JCA'ers die het rustig aan zouden doen mee lopen. Maar al van bij de start kon ik de rustige teamgenootjes niet volgen. Liep ongeveer aan 10km/h. Het worden 2 identiek rondes. Juist voor km 2 (en 23) was er al een zwaar stukje klim van een goeie 100m. Aan het vliegveld zouden we later terug keren, maar nu draaiden we af en mochten wat afdalen. Exact om de 5K bevoorrading. En die eerste was meer dan nodig, want tussen 5 en 6 (26-27) hadden we het zwaarste stuk. Beetje wandelen en terug verder. Na een kilometer of 9 kwamen we nu terug aan de luchthaven. Deze volgen tot exact 10km er opnieuw een bevoorrading volgde. Op het einde v d luchthaven complex draaiden we zodat we het verder volgden. Enkele meterkes boven ons hoofd vloog een vliegtuig de landingsbaan op. Het tweede deel v h parcours was minder pittig. Ging wel nog steeds wat op en af. Nog een knikje of 2 dat wel in de billen kroop. Maar al lopend kwamen we terug aan de finish. Gezien onze bus-uitstap veel bekenden en luid aangemoedigd kon ik de tweede ronde ingaan. Daar bleven nu enkel de marathon lopers over. De halve was gefinisht. Eerst dacht ik nog met een andere loper te kunnen samen lopen. Deze miste de eerste afslag. Ik hem roepen. Maar was blijkbaar iemand die uitliep na de halve. Alleen verder en niemand te zijn zo ver ik kon kijken. Even verder werd ik ingehaald door een loper die zijn eerste marathon liep. De eerste ronde zeer traag gelopen had en nu een serieus stuk sneller ging. Ik probeerde verder zo goed mogelijk de 10km/h te volgen. Stukjes omhoog wat trager natuurlijk, omlaag konden we dan weer wat tijd goed maken. Ondertussen al aan km 30 en nog steeds mooi aan de vaste snelheid met 2h57m30s op de klok. Want ook deze stond mooi om de 5K opgesteld. Vanaf daar ook cola toegevoegd aan de bevoorrading. Bovenop mijn 4 gellekes kan ik dat steeds heel goed gebruiken en verdragen. Door de goede voorziening aan de bevoorrading en de zelf meegebrachte gellekes kon ik tot aan de finish tempo goed houden. Met de nodige reserve kon ik finishen. En de supporters aan de zijlijn die mij aanmoedigden kregen een zwaaiend handje terug. 4h08 of 4h09 moet het geworden zijn en zo vlak gelopen als het kon volgens het parcours. Wat waterkes gedronken, Limburgse vlaai eten en op de masage tafel (zonder wachtrij). Wachten op het podium voor de dames. Want het rustig duurloopke van de clubgenote leverde wel een 2° plaats op het podium op. Het was nog even wachten op de 3° dame. Ik had die aan de luchthaven ingehaald. Zij riep mij toen iets toe dat ik niet begrepen had. Bij de aankomst direct gaan vragen van waar ze kwam. Een Griekse die in Zuid Afrika woont en werkt. Comrades al 2 keer op de palmares. En kende de Sky-run, had enorme bewondering voor zij die de uitdaging aan durfden. Ze had gezegd dat ik mijne "turbo" had aangestoken.Email/facebook uitgewisseld. Fotooke van het podium. Gezien we daar vorig jaar al waren had ik vooraf centje meegenomen om na de loop om een wel verdiend ijsje van een ambachtelijk ijssalon ter plaatse kunnen nuttigen. Met het ijsje terug naar bus en sporthal. Daar klaar gemaakt voor de terug weg naar Aalter. Zoals gewoonlijk met de nodige natjes en droogjes op de bus. Nog wat rond gelopen om de mensen te bedienen (en de benen wat losser te maken). Hier en daar een praatje en grapje. En een geslaagd weekend zit er al weer op.

En nu de inschrijving voor de Leiemarathon maar eens in orde brengen.