Bij het ophalen van het borstnummer verschillende proficiats voor het uitloten van de Spartathlon. Maar was "het" gespreksonderwerp de lopen van Hamme van vorige week. En zo was het vlug tijd om te starten. We zaten al vlug op het onverharde en tussen de bomen. Bergop. Kwam in een groepje oeverlopers terecht. Bleek dat ze ook gaan lopen waren in Zetrud-Lumay. Maar kenden Paul vooraf niet, was toevalig dat ze er terecht kwamen. Al pratend ging de tijd vlug voorbij. En kreeg ik van hen ook de info dat we bij de 10km mooi in 1h waren. Ook op de 20km mooi op het 10km/h schema. En op de 30 was er een klein verval van 2 minuutjes. Ondertussen ging mijn conditie achteruit en de pijn in de benen groeide. Tot de marathon kon ik nog tempo in de beentjes houden. Maar iets verder werd ik toch tot wandelen gedwongen. Dit ging zo traag dat ik alle moed samen zocht om toch maar weer wat snelheid te maken. Snelheid kon je het niet echt noemen, maar kreeg er wel terug een soort van looppas in. Hadden ze op het einde wel nog wat oneffenheden op het parcours gelegd. Daar moest ik weer wandelen. In de afzink voorzichtig nog wat lopen. En de laatste meters naar de finish waren een feit.
Moeilijke trail, maar de conditie gaat in kleine stapjes vooruit. Een 50km trail kan worden toegevoegd aan de palmares. Teller staat ondertussen op 135.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten