Paul van Hiel zelf ultraloper weet zelf heel goed wat we als marathon loper nodig hebben. Laag inschrijfbedrag, mooi parcours, prima bevoorrading (banaan, peperkoek, tuc, zout chips, zoete of zure beertjes, m&m's, water, cola, the, ...) en als beloning een mooie medaille. Dit zijn eigenlijk de toppertjes van de marathonkalender. En het zijn dan ook de kenners, die we al vaak tegen kwamen, die we ook hier treffen. Een gezellig samen zijn onder vrienden wordt het. En het lopen wordt vertellen, luisteren, genieten en ondertussen ah ja, ook wat lopen. In de eerste ronde kwam ik bij Fred. Zijn Franstalige vrienden vertelden dat hij na de winter editie zo fier was dat hij mij klopte. Ik haalde hem toen 300m voor de finish bij, maar kon zijn laatste versnelling niet meer beantwoorden. Daarom dat ik deze keer van bij het begin mee ging. Net op dat moment schop ik op een steen en val ik. De vriendjes verwijten Fred al lachend dat hij mij pootje lapte. Met een schaafwonde ging ik terug verder. Het voelde alsof we elke 15 min terug aan de bevoorrading kwamen en er weer 7km hadden op zitten. In werklijkheid gingen de rondjes mooi vlak 45, 43, 44, 43, 43 minuten. Van de knie had ik geen last. Was aangenaam weertje en temperatuur. En de wind blaasde soms wel wat in ons gezicht maar viel wel mee. Ik merkte elke ronde op dat ik steeds wat dichter kwam bij Edwin. En bij het ingaan van de laatste ronde was het minder dan 600m geworden (zo inschatten gezien het bordje 300m tot bevoorrading waar we heen en terug liepen). Ik besloot om een poging te wagen. Met een rondje van 39min kwam ik nog aardig dicht. Maar Edwin had het zelfde opgemerkt en was ook wat versneld. Ik finishte iets meer dan een minuut later in 4h17m
's avonds een pasta en in Zetrud-Lumay blijven slapen. 's morgens na het ontbijt Heidi gaan oppikken aan het station van Tienen. Zij zou uiteindelijk 28km lopen en wandelen die dag. De schaafwonde op de knie trok wat tegen. Maar weerhield mij niet van de marathon. Starte samen met Deborah, Heidi en Jacques. Maar wou toch iets sneller lopen. Besloot het gat op Edwin dicht te lopen. En zo hadden we een ronde van 39m. De tweede ronde zouden we wat inbinden. Maar was toch nog steeds 41m. De wind blaasde vandaag heel wat steviger dan gisteren. En het was ook iets warmer. Lekker weertje, maar ideaal voor lopen is iets minder warm. Omstandigheden die al beetje richting Griekenland gaan. Ik trok opzettelijk nog een onderlijfje met lange mouwen aan. En toen ik Edwin volgde ging ik de 650 hoogte meters dan ook maar al lopend op. De gedachte was direct dat dit goede training was voor het Griekse avontuur. Na 2 rondes mij weg te steken uit de wind. Speelde Edwin het tactisch. Liet mij 100m voor en volgde op kleine afstand. Na een rondje in 43 zag ik hoe kort hij zat. Voelde mijn benen al, en wist dat ik de duimen zou moeten leggen. Toch ging ik door en ronde 4 en 5 werden in het zelfde tempo afgewerkt. Terwijl ik in de vorige editie en gisteren in de laatste ronde juist meer ging lopen, moest ik nu noodgedwongen wat bergop wandelen inlassen. Edwin zou met meer dan 5m voorsprong finishen. Maar ik kon mijn tijd wel weer wat scherper stellen. Nu in 4h13.
Geslaagde 2 daagse en zo staat de marathon en ultrateller al op 139.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten