Al enkele dagen bietensap als ontbijtdrankje. 3 dagen lang een behoorlijke hoeveelheid pasta naar binnen gewerkt.
En nog 2 testjes verder op zoek naar het marathontempo. Virtual partner maar terug afgezet. En dat liep al een stuk beter. Rustig naar de atletiekpiste. Daar met Halestra "loslopen". Daar betekend dit reeds boven de 11km/h. En dan 4,4km met rondesnelheden van 12,2km/h tot 13km/h. Hartslag lag direct op 150 en ging tot 159.
Woensdag is JCA groepsloop. Stond nog te babbelen en ze waren reeds vertrokken. Vandaar dat de snelheid eerst wat hoger was en dan zakt. Traditioneel eerst 7 rustige kilometers. Dan gaat tempo ietsje de hoogte in. 1,2km aan 11km/h. En dan neem ik de kop over om opnieuw het marathontempo te zoeken en te leren kennen. 2,6km met rondesnelheden van 12,3 tot 12,8km/h. Hartslag van 152 tot 159. Het is de marathontijd van Wim die ik ga aanvallen en deze volgde mijn versnelling. Normaal zou ook Luc dit zondag doen maar door wat blessureleed gelooft hij er niet in. Toch volgde hij ook de versnelling. En in de laatste kilometer deden ze er nog een beetje bij. Ik hield mij gewoon aan mijn snelheid. Het voelde goed aan. De hartslag ging niet al te hoog. Maar dit waren natuurlijk maar een beperkt aantal kilometers. Een marathonsnelheid kiezen blijft een van de moeilijkste zaken.
Op een kortere afstand zou de HF bij marathontempo lager moeten zijn.
BeantwoordenVerwijderenDe temperatuur is natuurlijk ook nog een factor die meespeelt waar je geen invloed op hebt.