3° editie - 6 uur van Aalter

Na Wadniel waren de laatste flyers uitgedeeld. De T-shirts werden besteld. Laatste regeling om de fietswegel in orde te krijgen. De tijdsregistratie had speciale zorgen nodig. De laatste week groeide dan ook de stress. Nog meer dan voor het lopen van een marathonneke of ultraatje.

Op vrijdag nog vlug naar St-Margriete. Niall eerst 500m lopen. Ella liep er dan 1000m. Ondertussen was bekend gemaakt dat de 500m moest overgedaan worden. Niall had nu eens zijn beste beentje voor gezet. Maar eerst de 1500m. Daar kon Erin met de gouden plak gaan lopen. Ze was moe, maar weer tevreden. En Niall deed zijn 500m nog eens voortreffelijk over. Samen met Tadhg stond ik vervolgens klaar voor de 5K. Onverwachts stond ik vrij goed in het criterium. En zou niet enkel voor Tadhg lopen, maar ook voor mijzelf. Snelle start in de voorste gelederen. Aanpikken bij Patrick T. Als Erik N voorbijkwam pikte ik daar aan. Er werd tacktisch gelopen. In groep tot aan de eerste bevoorrading. Tempo zakte, waardoor ik een eerste keer op kop kon komen. Gewoon tempo onderhouden. We kregen nog een tweede bevoorrading. Daar werd er gedemareerd. Deze kon ik niet beantwoorden, en hield gewoon tempo. Maar ik kon terug aansluiten met Tadhg nog steeds in mijn voetsporen. Maar hij klaagde al een tijdje over de milt. En iets verder kort na een tweede demarage liet hij mij gaan. Wandelde niet, maar aan een lager tempo maakte hij de afstand vol. Zelf had ik nu een gat laten vallen op een tweetal waaronder Erik N. Deze wou ik terug pakken. Maar het gat bleef gelijk. De medeloper zakte af, en deze kon ik terug inrekenen. Hij volgde even, maar moest mij ook laten gaan. Ik kwam maar niet dichter op Erik. Ik bleef hopen op een zwak moment van hem. En plots in de laatste kilometer stond hij stil. Er op en er over. En de man voor hem kwam ook in het vizier. Nog wat versnellen, maar hij had het in de mot. Daardoor tot op zijn hielen bij de meet, maar er niet over. Achteraf gezien dat het iemand van de zelfde categorie was. Deju. Bleek ook 5,8K te zijn. Toch behoorlijk verder. En toch 3° in mijn categorie, op slechts 1s van de 2°. Ga straks nog carière maken :-)

Zo was de stress er even uitgelopen. Maar de volgende dag kon cafétaria klaar gemaakt worden, en reeds een groot deel v h parcours. Nog wat drukwerk. Een matje klaar leggen enz enz De stress was er al vlug terug. Op zondag morgen bij het eerste wekkergeluid stonden twee van mijn kids al helpens klaar. Leuk zo'n enthousiaste helpertjes. Kidsoppas voor Niall was er. En deze zorgde ook voor onze broodjes. Ondertussen naar de start. Sporthal openen. Inschrijvingen klaar maken. En parcours prepareren. En het was al weer bijna 10h. Wat gaat de tijd toch snel. Na de start nog eens naar Delhaize om nog wat extra inkopen te doen. En de eerste rondes zagen er goed uit. Franky was weer zeer snel gestart. Hoe lang zou hij het volhouden. Gek dat Johan moest afhaken, maar 't is nog vroeg. Bij de dames de verwachte Lydia en Vallerie. Iets na 12h kon ik mijn speaker positie in nemen en de bezoekers informeren. Het was ondertussen weer gezellig druk geworden. De lopers zelf konden ook hun evolutie volgen. Werd wel geapprecieerd. Het aantal uitvallers werd steeds groter. De warmte eiste zijn tol. Bij de dames nam Valerie over en Lydia staakte de strijd. Bij de mannen bleef Franky doorrazen. Marathon onder de 3h, PR op de 50K en na 6h PR en beste wereld jaarprestatie bij de 50+. Ben je als organisator natuurlijk nog eens extra fier op. Ondertussen was de Vlaamse dopingcommisie toegekomen. Deze moesten ook een lokaaltje en een aantal litters water. Want de lopers zouden deze nodig hebben om voldoende controle-vocht te kunnen afleveren. Een tussenstand werd afgedrukt. En de 6 leiders van dat moment zouden gecontroleerd worden. Deze werden in het laatste half uur v d wedstrijd verwittigd. Alles werd ondertussen klaar gemaakt om de restmeters op te meten. En de officials van de KBAB (VAL) namen de eerste helft v h parcours voor zich. Zelf mocht ik de tweede helft opmeten. De rondetelling was vlot verlopen. Restmeters werden ook toegevoegd. Enkele merkten op dat ze vergeten waren. Ook die meterkes er nog bij. En de einduitslag was al weer een feit. Wachten op de dopingcontrole duurde nogal wat. Daarom eerst het podium voor de vrouwen. En als de eerste mannen terug waren van de verplichtingen konden ook zij hun prijzengeld ontvangen. Van de sponsor kregen ze nog sportdrank ARGI+ mee. En ook Running and more mat heel wat voetjes van lopers en passanten op. De reacties waren positief. Beetje per beetje konden we weer op adem komen. Wanneer de laatste lopers weg waren, nog vlug een frietje stekken. En eens goed uitgeslapen.

Eerst nog wat lopen, en dan ... De bosmarathon in Aalter. Deze moet nog een groter feest worden. Want het is mijn marathon verjaardag. 42j en 195 dagen.