Na Heer-sur-Meuse op zoek naar het Duitse Rheinberger. Eenmaal het stadje gevonden, al vlug een goede parkeerplaats gevonden. Maar na nog even extra zoeken, het plaatselijke zwembad en park gevonden, en daar was nog een betere parking.
Er heerste daar al snel een gezellige drukte. Meer dan 100 deelnemers, aangenaam weertje en een mooi stadspark. De benen voelden niet zo goed na de trail van gisteren. Ondanks het rustige tempo, voelde ik toch duidelijk de hoogtemeters. En het rondje van 1485m bleek dan ook nog een paar hoogte meterkes te hebben. En ook al waren het er niet veel. Met de loop van gisteren in de benen deed het hoogteverschil al van in de eerste ronde pijn. En ronde na ronde ging dit echt niet beter. Maar dit was maar een training. In de eerste ronde had ik de donker blauwe braambessen dan ook al zien hangen blinken en lachen naar mij. Daar zou ik zeker een momentje voor vinden. Desnoods net voor de 6h eindigden mijn restmeters hier. Positiev denken was dat. Het begin liep immers alles behalve vlot. Maar de beentjes kwamen toch wat losser en net voor het eerste uur zat ik in een tempo van ietsje boven de 10km/h. Aangenaam tempo dat wel haalbaar leek voor 6h. En zo typisch aan een uren loop. Na een 2-tal uurtjes begon ik aan de inhaal race. Maar deze keer had ik mij ik mis pakt. Na 4h30 waren mijn beentjes het ook beu. Maar ook wandelen was een goede training. En ik ging door. Nog interesante contacten gelegd. En de laatste 10m nog eens goed doorgetrokken. Zo kwam ik alsnog aan 53km708. Hiermee werd ik 25° op 99 solo-lopers.
Best tevreden gezien de omstandigheden. De beentjes hebben wel verschillende dagen tegen gesparteld. Maar we weten allen "Pain is temp....."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten