10 mijl & knie

Enerzijds een tevreden gevoel voor de geleverde prestatie in de 10 mijl. Anderzijds beetje teleurgesteld door de knie.

Eerst de knie. Belangrijkste is dat we weer iets hebben bijgeleerd. Als fanatiek jogger is eens afwisselen van sport misschien wel goed. Maar zeker niet met alle sporten. Zo is badminton een afrader. Vermijd de sporten waarbij je heel plotse bewegingen maakt. Ik haat nu nog steeds dat dropshot links vooraan waar ik in een flits naar toe stapte/rende en mijn knie voelde. Alweer "lessons learned". En als we volgende woensdag inderdaad terug kunnen hernemen is er voor 20/4, de marathon van A'pen, niet echt iets verloren.

Mijn prestatie op de 10 mijl dan. Mijn PR dateerde van 11/5/'07 en stond op 1h22m05s. (En eigenlijk was de afstand daar ietsje te kort.) Liep in juli vorig jaar nog de Gulden sporen 10 mijl (en deze was dan weer iets langer). Was nu mijn 3° 10 mijl, en deze keer de exacte afstand. Een verbetering met maar liefts 8m44s, dit leverde een eindtijd van 1h13m31s of 13,14km/h. Terwijl het gemiddelde de vorige keer nog 11,76 was. Ben hiervoor wel behoorlijk diep gegaan. Bijna uitsluitend in zone 4 en zelfs veel in zone 5 gelopen.

Bovendien had ik tijdens de wedstrijd, vooral het 2° kwart niet het gevoel dat alles perfect liep. De knie, en de psyche die dacht dat geen enkele training op een week echt wel te veel rust was. Wat ik wil zeggen, ik geloof dat ik er nog wel wat zal afdoen.

Ondertussen de planning dus ernstig bijgestuurd. Vorige week reeds 6 dagen totale rust. Zondag dan wel die 10 mijl, gisteren 4,6km losgelopen, maar op dokters-advies nu opnieuw 8 dagen rust. De weektotalen van vorige en deze week steken een beetje af. Maar wie weet levert dit achteraf geen "supercompensatie" als resultaat, en is de nood zelfs een deugd.