20K LSD

Vrij zijn is blij zijn. Vroeger had ik meer nodig, maar door de omstandigheden leer je het kleine waarderen. Dus een klein beetje blij, en de moed samen geraapt voor een extensieve duurloop van 20K. Ik zou eens een nieuwe route uitproberen in het Blankenbergse.

Via de Uitkerkse polders, wat een beschermd natuurgebied is dat bekend staat voor de vele soorten vogels, zou ik juist voorbij Wenduine terug aan 't zeetje komen. En na de dijk van Wenduine zou ik eens proberen als het pad dat ik daar zien liggen had in de duinen mij tot in Blankenberge terug bracht.

Zo gezegd, zo gedaan. Na Uitkerke kwam ik een bord Nieuwmunster tegen. Daar had ik nu nog nooit van gehoord. Het deed me spontaan aan de Ierse provincie Munster denken. Mijn vrouwtje is immers van Ierland. Een klein dipje als gevolg. De uitgestippelde weg daar was iets groter dan gedacht en bijgevolg het minst mooie stukje van het parcours. Als ik een bord De Haan tegen kwam dacht ik dat ik mislopen was. Ik sloeg dan maar eerste rechts af, en liep zo voorbij centerparcs (of zo'n ander vakantiedomein). Via een wijkje kwam ik aan de duinen. Heel mooie looppaden daarin, mooiste stukje van het parcours. Vervolgens kwam ik inderdaad in Wenduine waar ik deels op de dijk, deels in de eerste straat daar parallel mee liep. Op het einde van Wenduine zoals gepland de duinen in. Het pad liep omhoog waardoor de snelheid wat minderde en de hartslag wat steeg. Je had er een heel mooi uitzicht op de achterliggende polders. En het pad liep inderdaad mooi door tot in Blankenberge tot aan de haven. Daar dan de haven rond, langs de paravans de dijk op. In het eerste winkeltje kocht ik mij dan een aquarius green die ik ter plaatse in een keer uitdronk. De uitbaatster stond er bij en keek er na. De dijk nog afgelopen tot juist voorbij de pier, en een rondje van 22,25km was een feit.