20K v Bxl

Na een goede nachtrust er direct ingevlogen met het bakken van pannekoeken voor gezin en mijzelf. Iets meer dan 3kg, met maar 3 pannekes, 'k was een uurke bezig. Douchke, sportzak klaar gemaakt en naar Bxl. En 't werd een pechdag. Na de loop zou ik vrienden bezoeken, cadeautje lag nog thuis. Dus E40 tot Drongen, en daar terug. Aangekomen, klaar maken, zomer-onderlijfje vergeten. Dan maar zonder onderlijfje. Na de groepsfoto voor ons intranet naar de start willen vertrekken. Was mijn hartslagmeter vergeten aan doen. Dit was snel gefixt. Mijn flesje water bleek iets te beperkt en moest uiteindelijk met droge lippen starten. Dus de pechdag bleef. Na de inloopstrook over de startmatten, kijkend naar mijn polar om deze te starten struikelde ik over een drempel in het grind beneden aan het Jubelpark. Net niet gevallen, een paar mensen een duwtje gegeven, maar 't viel mee. Na 2,9km eerste bevoorrading. Nam achteraan mijn flesje water om zo tijdswinst te kunnen maken. Moest er daar een van de toeschouwers (ik vermoed een spa-medewerker) zo nodig de straat oversteken. En daar lag ik dan. 2 Geschaafde knieën, en handen. Bevoorrading was ook weg. Ik kookte inwendig, krabelde recht, keerde terug naar de spa-stand, kreeg een half-vol flesje. Heb dit na een slokje met een woede weggegooid. Sorry, want per ongeluk op een medejogger. Heb hem wel aangesproken en mij ge-excuseerd. Vanaf dan zonder ongelukken kunnen uitlopen. Vond wel dat ik veel meer gestoord werd in mijn tempo en vanaf km 3 zag ik dat ik naar de 1h40 moest streven, de gedroomde 1h35 was niet haalbaar. En aan kilometer 16 was hij daar de Tervurenlaan. Inderdaad stijl, zeker na 16km. Het tempo stokte, maar ik zag niemand die mijn inhaalde, en ikzelf passerde er nog vrij veel. Vanaf kilometer 18, dan nog alles wat nog over was er uit geperst. En net binnen de gewenste 1h40

Heb niet te veel tijd verloren en terug naar de Vredeseilanden lokatie. Was blijkbaar mijn handdoek vergeten. Afdrogen met mijn winteronderlijfje zal ook wel lukken. Maar blijft pech hebben dus. Nadien alle vuile kleren in een zakje gestopt, en vergeten. Een echte pech dag dus. Gelukkig heb ik toch mijn PR.