maandag, augustus 07, 2006

Avondlijke strandloop

Tijd: 59min44
Afstand: 10.4km
GHS: 165

Eerst en vooral de cijfers. 't Was gisteren zondag 6 augustus. En de afstand. Het is een schatting met google earth. Afgaand op mijn gevoel, en dan ook nog eens op de hartslag... Moet het volgens mij een stukske meer zijn, zelfs iets boven de 11km. Maar soit.

Een strandloop te Blankenberge. Waar is de tijd? Toen ik nog een tiener was, eind jaren tachtig, liep ik deze ook. Er werd toen 2x per jaar door 't stad een strandloop ingericht. De eerste kreeg een beker, 2° tem 10° een klein trofeetje. Als jonge gast tussen die volwassenen de top 10 halen was de doelstelling. Ik was dan ook jaren apetrots op dat stukje plastic en ijzer dat ik toen gekregen had. Ondertussen is het reeds gerecycleerd, misschien wel tot een andere trofee die nu bij een andere tiener staat te pronken. Gedurende de eerste kilometers dacht ik er regelmatig aan terug. Het was de tijd van Zola But. En ik had dit natuurlijk afgekeken. Blootvoets de strandloop gedaan. Nu heb ik pas echte loopschoenen gekocht, en heb deze als vanzelfssprekend gebruikt.

Gedurende het tweede deel was de gedachte helemaal anders. Gezien ik pas na 22h vertrokken was begon het serieus donker te worden. En het gedeelte naar Zeebrugge ken ik juist iets minder. Tijdens het lopen draag ik dan ook nog mijn bril niet. Deze bezorgt mij toch enkel maar last. Dus was het zicht alles behalve. Ook de volle (of toch bijna) maan kon onvoldoende licht brengen. Ik kon dan ook de golfbrekers zeer moeilijk inschatten. Vooral het van de golfbreker aflopen was telkens een moeilijke zaak. De combinatie van een opkomende zee, en de duisternis hebben de snelheid beslist wat de hoogte ingejaagd.

En tenslotte de lichtjes. Hoe vaak dacht ik niet aan die monsterhit. 'k Zie de lichtjes van .... Zeebrugge in mijn geval. Maar lang dat dat kan duren als je je daarop focust. Of lag het aan mijn beperkt zicht? In ieder geval ik zag reeds van ver de mooi verlichte haveningang van Zeebrugge. Met extra verlichting voor een of andere kraan. En met mijn beperkt zicht ook voor een aangemeerde boot? Als je er recht op kijkt, en recht naar toe rent, lijkt het helemaal niet zo ver. Maar dit kan toch zo even blijven duren. Als die mannen destijds van de lange omvaart terug kwamen, en ze zagen die lichtjes... Dan durf ik er op wedden dat ze nog niet enthousiast waren, maar wisten dat ze nog een paar uurtjes geduld nodig hadden voor ze er effectief waren. Uiteindelijk waren de lichtjes bereikt, en na het keren ... 'k Zie de lichtjes van de .... Piere. Of King Beach kan ook. Als ik mij te Zeebrugge draaide moet het ongeveer 22h40 geweest zijn. Behoorlijk donker. Als ik zag hoe ver de lichtjes nog verwijdert waren, en hoe ik mij daar al eens aan mispakt had. Zakte de moed ff in de schoenen. Maar wat staat er op de Gentse tramkoarte? NIE PLEUJEN. En we gingen door. Vooral de stroken waar het zand niet hard was, of niet mooi effen waren lastig. Maar uiteindelijk kwamen de lichtjes toch dichter, en dichter en dichter. 't Was best leuk, maar aan te raden om het iets vroeger op de avond te doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten