Parcours Herve

't Was niet al te plat in Herve. Maar dat maakte het juist leuk.

1/2 marathon Herve

Eerst 2,5km gaan lopen aan de zwaaikom van de Watersportbaan. Hou 10 december misschien vrij. Dan kan je dat toerke ook een aantal keren lopen ten voordele van Music for Life.

Vervolgens naar Herve. Geen pijlkes, maar toch vlot de startplaats voor de halve marathon gevonden. Slechts 6 euro en we waren ingeschreven. Met een inwijkeling uit Ruiselede, werden we door de organisatie zelfs in het Nederlands aangesproken. Samen met Marcel D (die hier reeds meermaals liep) de laatste 1,5km eens verkend. Het ging vooral bergaf. Maar dat was wel omdat we in de omgekeerde richting liepen. Omgedraaid en terug naar start/finish. Wist direct hoe laat het was.
Even voor 14h, en tijd om ons klaar te maken voor de start. De eerste 3 kilometer ging het vooral bergafwaarts. Toch waren er regelmatig knikken die ons lieten klimmen. Zij die nog niet verwittigd waren wisten meteen ook hoe zwaar het hier ging worden. Klassiek op dergerlijke wedstrijden loop ik snel bergaf en win wat plaatsen. Bergop het omgekeerde verhaal en moet ik plaatsen inleveren. Het duurde ruim 11km vooraleer we enkele meters vrij vlak voorgeschoteld kregen. Maar direct volgde terug de pijnlijke opvolging van stijgen en dalen. Ik zou rustig lopen. Maar op zo'n parcours klimt de hartslag toch de hoogte in. Normaal haal ik er vanaf halfweg meer bij dan omgekeerd. Ondanks het zware parcours heeft iedereen hier blijkbaar goed ingeschat. Pas aan kilometer 18 steek ik tandje bij. Vermoedelijk de laatste afdaling tot ongeveer kilometer 19 en dan volgt een laatste lange en zware beklimming die ik reeds verkende. En veronderstelling klopte. Mooi afdaling leverde mij enkele plaatsen op. En op de laatste klim kan ik meer dan op alle vorige. Nu wordt ik niet bijgehaald, maar haal zelf nog een pak lopers in. Op de tartan piste loop ik nog tot bij de dame juist voor mij. Maan haar aan te versnellen. Veel versnelling komt er echter niet meer uit. Laat haar toch maar voor mij finishen. Een vriendelijk bedankje werd de beloning. 1h54m04 staat op de officiële uitslag.

Voor 18km met de rem op te lopen, en op zo'n parcours, ben ik dik tevreden met deze tijd.

Winterjogging Deinze & Oefencross Zomergem

Vandaag stond de eerste winterjogging in Deinze op het programma. Door het domein de Brielmeersen is dit een zeer mooie jogging. Grotendeels onverhard parcours (volgende keer ga ik eens op trail schoenen). De aangekondigde 6,6km kwam een paar tiental meters te kort. Ik hield het rustig en liep er 38m over.

Had vooraf wat opgewarmd. En ook in Zomergem begonnen we na de kinderlopen (Erin werd knap 3° en verloor haar 2° plaats door verkeerd te lopen en een rondje extra te willen lopen, Tadhg start rustig en haalt er dan enkele in) met de opwarming. Het werd stillaan 4 uur. Enkele sprintjes trekken. En dan het startschot. Dit was mijn eerste oefencross. En de drukte bij zo'n cross valt nog goed mee. Ook het deelnemersveld is beperkter en trekt extra enkele niet bij de VAL aangesloten joggers aan. De start blijft stevig. En zo zit je binnen de eerste meters al direct met hoge hartslagen. En dit nu ruim 5km volhouden. Hier was de aangekondigde 5,1km iets langer (5,34 volgens Garmin). Snel gestart met een kleine terugval na de aanloopstrook. Dit anderhalve ronde vol gehouden en dan moest tempo toch even zakken. Tot en met ronde 4 ietsje rustiger, maar in ronde 5 ging het tempo terug de hoogte in. Ik kon enkele plaatsen terug vechten. In de laatste ronde werd ik gedubbeld door een senior die 2 ronden extra deden. Aangepikt en zo kwam ik vollop op snelheid maar ook vol in 't rood. Tot mijn eigen verwondering kon ik nog een heel eind mee lopen met Johny. Uiteindelijk moest ik hem toch los laten. Ondertussen was ik hierdoor wel 2 plaatsen opgeschoven en had een ruim gat. Luc liep opnieuw kort voor mij uit. Maar in deze eerste cross was hij nog niet grijpbaar. Misschien opnieuw zoals vorig seizoein telkens een beetje dichter bij komen.

40: Marathon Beloeil

In Hilvarenbeek had ik Jaques horen vertellen over de marathon van Beloeil. De dag voor Oostende. Deze goedkope (8€) en toch zeer goed georganiseerde marathon is niet zo bekend bij het brede publiek. Maar prijs kwaliteit 1000x beter dan Marathon van Antwerpen of Marathon van Brussel. Toen ik op een JCA training Luc hoorde spreken over deze marathon, was alle twijfel direct weg genomen. We gaan er ook bij zijn.

Wou een rustige marathon lopen met 3h59 als einddoel. Maar na mei, en zeker na de zomer is de vorm serieus zoek. Ook in Beloeil wilden de beentjes niet mee. Nogthans de eerste ronde van 21km gestart met een mooie groep. Liep eigenlijk heel aangenaam. Tot Christian met de boodschap kwam dat we iets te traag bezig waren. Hij trok het tempo omhoog en het voelde alles behalve goed. Toch samen de 21km in 1h59.

Hiermee zat de langste en mooiste ronde er op. In het extra stuk in de eerste ronde werd bijna uitsluitend door de bossen over bospaden gelopen. Nu volgden nog 2 lussen van 10km (die bijna volledig in de eerste ronde ook gelopen was). Enkel rond het kasteel zelf was er nog wat zware grintpaden. Na een kilometer of 3 liet Yvan het eerste deel van de groep beetje los. Luc wachte hem op. Omwille van niet beter kunnen deed ik dat ook maar. Nog een paar kilometers verder besliste ik een plaspauze in te bouwen en maar mijn eigen tempo verder te lopen.

Terwijl ik bij de eerste passage nog van het uitzicht van het kasteel van Beloeil kon genieten. Was dat de tweede ronde al iets minder. Toen was ik reeds alleen gevallen. De derde ronde was de wind ook nog komen opzetten. En bij het voorbij lopen van het kasteel zat hij pal op kop. Gelukkig konden we op het einde van dat stuk nog eens bijtanken van de talrijk aanwezige bevoorradingen (water, muesli-repen, rozijnen, apelsien). Ondanks de goedkope inschrijvingsprijs was er geen warme dag nodig om toch om de 2,5km een bevoorrading te voorzien (Brussel, jullie zijn niet alleen!). Moeizaam legden we de laatste 2 kilomters af. Toen ik aan de finish kwam was ik nog positief verrast door de tijd op de klok. Ik kwam binnen in 4h08. Het verval viel al bij al nog mee.

Marathon Hilvarenbeek

Op vrijdagavond nog naar Memorial Van Damme geweest. De nacht was kort, maar net op tijd waren we bij de JCA bus richting Tilburg. De eerste tussenstop was bij de Nederlandse Trappist La Trappe. Trappistje drinken, rondleiding en een broodbuffet van de paterkes.

Daarna richting hotel. Inchecken, en een klein uurke later verzamelen voor een uitstap naar Tilburg. Daar enkele terasjes gedaan. 's avonds was er een festival en optredens in diverse cafés. Het hotel bevond zich echter op enkele kilometers en we vertoefden de avond dan maar in de hotel-bar.

De volgende ochtend (te) vroeg op. Was mijn garmin vergeten. En vooral voor de haas-job die ik vandaag toegezegd had een serieus gemis. Voor de start zag ik Luc Dejaeger-Braet. Een laatste voorbereiding voor de Spartathlon moest deze marathon worden in ruim 4h. Jammer, onze richttijd is scherper. Een loper wenst gehaasd naar 3h50, de andere naar 3h55. Mijn voorstel was om 5m30/km te lopen wat 3h52 betekend. Beide akkoord.

Zo gezegd, zo gedaan. Van bij de start zaten we in het juiste tempo. Ondanks de drukte bij de start, de voorbijvliegende atleten, en de kortere afstandslopers, konden we het tempo mooi vast houden. Een rondje van 5km werd vlak en op tijd afgewerkt.

Het tweede rondje begon identiek. De 10km draaide af naar de finish en wij mochten er nog 11km bij doen. Dit zouden de mooiste 11km van de marathon worden. Eerst nog verharde weg door het bos. Ondertussen werden we bijgehaald door een hard zuchtende dame, die ons ook direct achter liet. Daarna volgde verharde grint-weg nog steeds door het bos. Plots zat er een auto achter ons die niet kon of wou wachten. Als haas liet ik mij even afzakken. Toen ik een middelvinger toegeworpen kreeg, heb ik er met plezier eentje terug gegooid. Bij de volgende seingever signaleerde ik dat de auto achter ons niet echt geduldig en vriendelijk was. De seingever wou de persoon tegen houden en aanspreken. Maar deze weigerde te stoppen en reed de seingever voorzichtjes aan. Als deze zijn deurportier wou openen, gaf hij volle gas en reed verder. Vriendelijke mensen toch, en met al dat respect voor marathon-lopers. Ondertussen had ik opnieuw de kop genomen. En voor ons naderden we alweer op de zuchtende dame. Nog iets verder zag ik Jacques lopen. Tegen mijn mede-lopers zei ik dat dat de man was die we nodig hadden. Eerst haalden we de dame in, en lieten ze achter. Iets verder kwam ze terug aansluiten. Ze wou over ons heen gaan, maar ik sprak haar aan. De eerste indruk klopte. Een novice. Naar doeltijd gevraagd, op ademhaling gewezen, en tip, ga zeker niet sneller dan wij. Ze bleef bij ons. Na enkele kilometers was het al aanklampen. Ondertussen kwamen we beetje bij beetje bij Jacques. En wie liep daar bij. Spartathlon Luc. Lopers verwittigd dat we even bij het trio zouden blijven (er liep een dame bij). Wat gepraat, en duidelijk gemaakt wat ons doel was. Zij voerden automatisch hun tempo wat op doordat wij er bij kwamen. En zo werd een groepje van een kleine 10-tal lopers gevormd. Halfweg 1h55m en wat seconden.

Derde ronde werd er eentje van een 8-tal kilometer. We kwamen op een lange grotere weg met de wind op kop. Yvan wijst me er op dat het tempo zakt. Ik ga naar de kop en we zitten terug in het juiste tempo. HEt is behoorlijk warm. De bevoorrading kon ietsje meer geweest zijn. Maar Belinda had haar persoonlijke fietsbegeleider mee. En we mochten mee genieten van een teugje water en een aangereikte spons. Ondertussen was Jacques ons constant aan het animeren. Is het omdat hij Limburger is, dat hij gewoon langer vertelt over een zelfde verhaal? Of heeft hij gewoon zo veel te vertellen? Volgens mij heeft hij zoveel marathon-ervaring dat hij door het praten zijn medelopers de pijn en de afstand kan doen vergeten. In elk geval ronde 3 werd ook vlot afgewerkt.

Terwijl in ronde 3 het tempo stokte met de dame op kop, nam zij nu over en sloeg een gaatje. Eentje dat beetje groter werd. De laatste ronde was 12km. Het lange stuk met wind op kop was nu nog langer en we namen enkele afslagen verder pas de weg naar rechts. In dit stuk samen met Jacques mijn laatste krachten ingezet om de kop te doen en de wind op te vangen. In het minder lastige stuk dat volgde mij even achteraan gezet. Jacques, met zijn parcourskennis kondigde aan dat na de bocht er opnieuw een lastig stukje aan kwam. Mijn laatste krachten gebruikte ik om net in de bocht de kop opnieuw over te nemen. Tot kilometer 39 gegeven wat we konden. Nog steeds op kop. Maar door een korte hapering bij de laatste bevoorrading viel ons groepje uiteen. Jacques en Luc namen nu Belinda op sleeptouw. Ik kon niet direct aanpikken en riep dat ze niet mochten wachten en ik Yvan op sleeptouw zou nemen. Toen besefte ik, als ik wacht, geraak ik niet meer bij de 3. Ik ging er zelf voor en pikte opnieuw aan. Maar het deed pijn. Dit had geen zin. Even plassen, zodat het geen zin meer had om te proberen aanpikken. Maar toen was ook Yvan mij voorbij gegaan. Ik liet het belopen en liep rustig uit. Tot ik bij Luc en Kurt kwam. Verwondert vroeg ik als ze al gefinished waren? Nee. Ze moesten het nog eens herhalen, want ik geloofde het niet. Samen met hen dan maar de laatste kilometer uitgestapt. Samen over de finish in 3h59.

Het percours is een gewone marathon. Met een goede organisatie. Maar in dit warme weer mochten ze een extra inspanning gedaan hebben voor een extra bevoorrading. Als club werden we zeer goed ontvangen. Ook het hazen viel enorm goed mee. Belinda en Yvan liepen beiden een nieuw PR. Altijd leuk voor de haas ook.

Op de bus was er opnieuw Leffe, wijn, cola en broodjes. Het werd een plezante terug reis. Ben al beniewd naar de volgende bestemming.

Medoc zon, wijn en ook beetje marathon

Na Monschau direct vertrokken voor 14d Ierland. Was met de kids. Waardoor een volledige loopstilte volgde. Resultaat zag je in de kilo's.

Na Ierland een weekje werken en dan zonder kids naar de Medoc. Verbleef daar in zelfde chambre d'hotes als Gert, Katrien en Koen. Het was daar een Belgisch marathon onder onsje. Na een lange rit leerden we daar ook een eigenaar van een chateau kennen. De volgende dag (na een loopje met Katrien langs vele binnenbaantjes) konden we al direct een privé rondleiding op een plaatselijke chateau krijgen. Zij die met de vlieger gekomen waren stopten mijn koffer vol met hun wijn.

Die dag verder de Gironde afgereden tot aan de Atlantische Oceaan. Aangename temperatuur die dag, maar regelmatig toch wat motregen.

Op vrijdag de nummerkes gaan halen. Rode lopers tegen gekomen. We konden cognac proeven en reeds verschillende wijnen. Want na de aankomst stonden heel wat standjes. We aten er oesterkes, en slakjes, en verloren zelfs de tijd uit het oog.

Dan toch nog maar menuutje eten ook. Ook al was het september. 't Was op een teraske bij meer dan 30°. Genieten dus. Was al stukje in de namiddag.

Maar gezien het supper weer, toch nog naar het strand en de Atlantische Oceaan getrokken. Er genoten gelijk een klein kind. Tot 20h30 in het water gebleven. En was er geen beedje fris. Daarna zelfs nog teraske gedaan. (Wel jammer dat we binnen moesten zitten om te eten bij zo'n mooi weer. Ze serveerden nie buiten). Maar 't was toch wree goe.

Volgende dag een invasie van lieveheersbeestjes. Naast de rode lopers en de vele onbekenden, waren ook wij in zo'n tenuutje. Het was nog vroeg, maar al zo warm dat ik besloot in bloot boven lijf te lopen. Mijn vleugeltjes zaten vast met rekkertjes die nadien een wit streepje op een bruin lichaam zorgden. Naast lieveheersbeestjes nog een ganse zoo gezien. Het verkleed thema was dit jaar "dieren". Een originele interpretatie was bvb een vrouw verkleed als Brigit Bardeaux in sm pakje met een zeehond. Maar wel MET een boodschap. Tegen de mishandeling van dieren.

En toen starte de marathon. Een eerste proevertje na exact 1km sloegen we over. Maar op 2,7km was er een Grand Cru Classé. Het proeven kon beginnen. De eerste kilometers gingen vrij traag. Natuurlijk deels door het proeven. De temperatuur was warm, maar de zon kwam er niet echt door. Gelukkig. Maar na meerdere uren, verschillende wijnen en een kilometer of 25 werd het plots zonnig. In dit warme weer, dan toch maar enkele wijntjes links laten liggen. Maar na kilometer 35 begint het eten. We kregen eerst een sneetje rauwe ham. Te druk en geen tweede meer genomen. Dan maar bij de oesters. Die lagen er in bergen. Ze waren vrij klein maar lekker. Heb er dan maar een half dozijntje binnen geslurpt. Ondertussen zat ik een behoorlijk stuk achter op de rode lopers, Katrien en Gert. Koen was ietsje achter op. Dan maar mijn snelste stuk gelopen. En net bij de steak kwam ik er terug bij. Wou niet opnieuw achterstand oplopen en heb het dan maar bij één stukje vlees gehouden. Maar ze waren wel de frietjes vergeten. De kaas was ik geen fan van. Dan maar door tot bij de frisco. En dan finishen. Net geen 6 uur. En dan ben je nog vooraan in de 2° helft.

's avonds met zijn allen nog eens fijn gaan tafelen. De volgende dag via Bordeaux de terug tocht aangevat. Maar niet in één keer. Op maandag nog Saumur bezocht. Ben daar fan van Combier. Lekkere pure sterke drank. Nog een Loire kasteeltje bekeken. En dan huiswaards.

De marathon hebben we gelopen, weer eentje bij. Hoewel je meer van een carnavalstocht kunt spreken. Maar het weekend in zijn geheel is supper geweest. Tot volgend jaar, mag ik hopen.

Laat verslag Monschau

Zaterdag 13/8 in de voormiddag in de regen geholpen om de Halestra pistemeeting voor te bereiden. Ongelooflijk hoeveel werk er is om een 400m horden te organiseren. En dat is dan nog zo vlug afgelopen.

Maar soit. Iets gegeten en naar Konzen vertrokken. En het was daar mooi weer. Was samen met Christian en we haalden de herinneringen van Waldniel op. We hadden toen ook goed weer en België veel regen. Nummers afgehaald en heel wat bekenden ontmoet. Paul, Vincent, Rinus, Mo, ... Gratis ijsje gelikt. En dan naar de pasta party. Blijkbaar had iedereen daar ambitie, want 's avonds liep het daar vlug leeg. Samen met Vincent dan maar de Paul uit zijn tentje gehaald. En nog een bar in een nabij gelegen hotelletje opgezocht. Die man kende alle speciale cafétjes en verdoken brouwers van België, inclusief de Belgische kustlijn.

Nu een slaapplaatsje zoeken. Ik slaap op een éénpersoonsmatras achteraan in de auto (koffer). Stond in een rustig straatje in het verlengde van de finish. Paul wist te vertellen dat de wei waar zijn tent stond zeer rustig was en recht tegenover de start. Ikke mijn auto naast Paul zijn tentje gezet. Goed geslapen, maar om 6h gewekt door zeer hevige regen. Klaar maken, eten en tot 5 min voor de start in de auto gebleven. Dan vlug naar de start. In dit weer foto's nemen zag ik niet zitten. De start had ik de dag voordien al vast gelegd. In de gietende regen starten we. Na een kilometer of 2 een afdaling op een grint pad. Was precies in een rivierke dat we liepen. Ook het eerste stadje waar we kwamen was herschapen. De banen lagen deels onder een stromende streep water omdat de riolen het niet tijdig konden slikken. Maar na een klein uurke lopen werd het droger. Wel bijna constant regen, maar was goed te doen om in te lopen. De ondergrond lag echter wel zeer zwaar. Deze als mooie marathon omschreven door vele deelnemers werd dit jaar de natste. Zal nog eens moeten terug komen om het ook een van de mooiste te vinden. Maar zelfs in de regen was het zeker en vast een mooie. Groen, bijna een echte trail. Könzen, hopelijk tot volgend jaar. Misscien voor de 63km die dan voor het eerst gelopen wordt.