Mei'19 liep ik mijn laatste marathon. Daarna volgde kine, sportarts, scopie-operatie, shockwave en uiteindelijk een achillespees operatie. Bij de heropbouw rib gekneusd, een operatie wegens navelbreuk en nog eens een gekneusde rib. Langzaam maar zeker keren we terug. De hiel is zeker niet 100% pijn vrij. Maar het lopen is weer mogelijk.
Met een 6 uur bouw je wat veiligheid in. Geen tijdsdruk. 6 uur op het parcours blijven en we zien wel waar we qua afstand uitkomen. Heidi had een 3u training nodig als voorbereiding op Rotterdam. Vond ik wel een 6 uur, waar je ook een 3 uur kon lopen zeker. Was wel in Hoofddorp, deelgemeente van Haarlemermeer, en 2h30 rijden enkele reis. Maar kon Heidi makkelijk overtuigen. 6h20 afgesproken met Jan en Thierry en zouden met 4 naar de 6 uur van Haarlemermeer gaan. Zelf had ik die al eens gelopen als die op het Floriade terein was. Nu was het bij de atletiekpiste. Omdat die nog heraangelegd werd moest men het parcours aanpassen van een 1888m rondje naar eentje van iets meer dan 1300m.
Om 10h werd de start gegeven en ik starte met een stukje wandelen. Parcours liep over betegelde voetpaden die niet altijd even waterpas lagen. Langs een grotere weg stond een wagen op het voetpad geparkeerd zodat we elke ronde van het voetpad op het fietspad moesten, en er vervolgens weer op om even verder rechts af te slaan op een schelpenpad. Brugje over. En op het einde van het pad nog eens rechts, stukje in het gras om het autoverkeer niet te storen. Op het volgende kruispunt mochten we dan terug de graskant af. Behoorlijk hoge treede naar de lager gelegen weg. Vrijwilligers regelden heel goed het verkeer voor ons. Dat wel, maar het rondje was al van de eerste ronde niet mijn favoriet. Kwam bij Albert, hij wandelde ook van bij begin. Knieproblemen maakten van hem een wandelaar ipv loper. Maar hij doet nog steeds marathons, en verzameld zo landen. Zit al boven de 40 en volgende week komt Hongarije bij in het lijstje met de marathon van Boedapest. Ik liep net boven de 9km/h. Lang als voorlaatste. Kwam Marc tegen. Veel te hoge hartslag, het liep niet zo goed, hij zou vroeg uitstappen. Praatje met Eric. Er zijn toch mooie shirts in de wereld hè (hij droeg er eentje van de 24h van Aalter uit 2016). Hij is terug aan het opbouwen en zou na 1/2 marathon stoppen zei hij reeds vooraf. Joeri was snel gestart, maar moest zijn tempo laten zakken en zou na marathon uitstappen. Dat was ook mijn doel, maar dan wel rustig verder doen en zien wat er nog kon bijkomen. Tijdens een wandelingetje vroeg Renée als ik al een probleem had misschien. Nee hoor, even een zelf gebakken pannekoekje opeten, en terug verder. Behalve die "lunch" kon ik blijven lopen aan een zelfde tempo tot mijn Garmin 30km aangaf. Was wel op de tanden bijten, maar beloonde mezelf met anderhalve ronde wandelen. Vanaf dan was de tacktiek lopen op het verharde tot bij het schelpenpad. Dan wandelen tot aan de finish, voorbij de bevoorrading en na het oversteken van de straat zette ik terug aan in een lichte looppas. Zo konden we nog een praatje slaan met Lydia, die blij was met 50km want een rechtzetting van de Run van enkele weken geleden. Stukje met Jan tot hij aan zijn marathon kwam. Even gerekend, met het huidige tempo zullen nog 2 rondes net niet lukken. Toen kwam Bob voorbij aan een verrassend hoog tempo. Hij was aan zijn eindsprint begonnen. Maar als ik mij niet vergis zit hij in de zelfde ronde als mij. Verhoog ook het tempo maar krijg het gaatje absoluut niet meer dicht. Aan de tijdsregistratie bevestigd het scherm dat ik inderdaad in de zelfde ronde zit. En is nog ongeveer 10 minuten. Op de tanden bijten en blijven volgen, hopen dat hij stil valt. Achter de hoek, jawel hij wandelt. Ik kom dichter, maar Bob zet terug aan en loopt ietsie pietsie sneller dan mij. Misschien valt hij terug stil aan de meet, blijven volgen. Aan de tijdsmeting hebben we nog ongeveer 90 seconden. Bob valt stil, ik ga er over en blijf lopen zodat hij mij toch zeker niet meer zou inhalen. Hierdoor komt mijn afstand volgens de organisatie toch boven de 50km uit (iets wat ik al lang als onhaalbaar had gedacht).
Na de douche de prijsuitreiking met bekendmaking uitslag. De uitslag houdt rekening met geslacht en leeftijd en zorgt zo voor een correctie. Gevolg was plots de voorlaatste. Puur op afstand was ik van de 18 sololopers nogthans de 10° geworden. Maar wat echt telt ... Sedert mei'19 terug een ultra er bij. En die 50km194m daar had ik echt niet op gerekend. Omdat de volgende dag de pijn aan de hiel best wel mee valt, kunnen we alweer vooruit kijken. Wat zouden we denken van de Krekentrail die volgende week georganiseerd wordt door joggingclub Wachtebeke?
