182. Vuvuzelarun

Vorig jaar hier al gestart. Maar de achilespees werkte toen nog niet genoeg mee, en aan de eerste bevoorrading uitgestapt. 

Dit jaar komen we toe ter plaatse en zeg ik al lachend tegen Robin "kijk naar de klok, ze zijn al 46 minuten gestart". Aan te toiletten kom ik de fietsbegeleider tegen die vorig jaar met de laatste loper mee fietste. Aangesproken en als hij hoorde dat we voor de marathon kwamen de boodschap gekregen dat die inderdaad al vertrokken waren. 8h30 ipv de 10h dat ik in mijn hoofd had. Vlug naar toilet, nummer gekregen, camelbag aan en we werden met de auto op km7 afgezet. 1h1m later gestart. Is een mooie natuurlijk met heel wat bos, vooral in het begin nog wel wat straten als verbindingsweg, maar veel in het groen (alé herfstkleuren) gelopen en weinig hoogtemeters. Net bij de eerste bevoorrading kwam ik bij An en hoorde dat het verschil in km exact 7km was. Ging rustig aan mijn tempo verder. Haalde nog een loopster in en kwam bij een 2° en een 3° bevoorrading. Nog 4km zei men daar. Net voor de finish mocht ik echter nog een lusje bij lopen. Ofwel 3,5 heen en terug ofwel lusje van 8K. Besloot om voor het lusje te gaan en volgde het beginparcours dat we gemist hadden bij de start. Ik kwam op een bepaald moment op stukken dat ik herkende en hoopte te kunnen aftellen. Iets verder herkende ik het parcours nog beter en herinnerde mij dat dit net voor de officiële km 30 was. Zat al aan meer dan 40km en nog meer dan 12 te gaan. De uitpijling was nog die van de halve marathon. Deju. Een eindje verder zat een oudere man op een bankje te praten tegen een rechtstaande man. Gevraagd als ze van de streek waren en de kortste weg naar de Vuvuzela kenden. Zij konden mij heel goed helpen en stuurden mij door het bos waar we diverse keren heen en weer liepen (de pijltjes hingen er nog). Ik recht door de kortste weg. Als ik reeds meer dan marathon had kwam ik een tegenligger tegen met borstnummer en medaille. Nog ff gevraagd en ik kwam al aardig in de buurt. Eerste straatje rechts en enkele meters verder liep het bospas naar de finish net naast de weg. Terug het rechte pad op (in werklijkheid slingerend pad). Finish bereikt in 5h04 en net geen 43km op de teller. Bij de Vuvuzelarun krijg je achteraf ook nog een kleine portie BBQ, ook dat was aardig mee genomen. Leuke organisatie, die ons goed geholpen had, mooi parcours, geen torenhoge inschrijfprijzen en nog wat eten er bij ook achteraf. Denk dat ik hier nog ga terug komen.

181. Marathon des Alpes-Maritimes

Eind oktober, begin november zuidwaarts trekken om in warmere oorden een marathon te lopen sprak mij wel aan. Had al positieve reacties gehoord over de marathon van Nice naar Cannes, de datum kwam goed uit en al gauw was de boeking gebeurt. 2 kinderen gingen ook mee om er enkele dagen vakantie aan te koppelen.

Op zaterdag nummer afgehaald, de ontbijtloop mee gedaan en de rest van de dag de beentjes opgewarmd (of vermoeid) door Nice te verkennen. Gelukkig een uurtje langer slapen door de switch naar winteruur, want de start is reeds om 8h. Was in een lekker temperatuurke, maar het zou steeds warmer worden en oplopen tot 36° volgens mijn Garmin (anderen zagen zelfs een plaatselijke 37°). Met nagenoeg constant zicht op een Azuurblauwe zee, zonnebadende strandhangers en zwemmers was dit geen slechte plaats om te mogen lopen. Lekker aangenaam weertje door het vroege startuur en was wel wachten tot 7,5km voor we een eerste bevoorrading kregen. Gestart in het 5h vak was ik juist achteraan de groep van 4h30 komen aansluiten. Aan de bevoorrading van 10k (nu volgden de bevoorrading wel snel na elkaar) zat ik reeds vooraan de groep en zou er zelfs gaan voor lopen. Even voor Antibes even rechts afslaan om langs de paarderenbaan te lopen. Een stukje heen en terug met een bocht van 180°, vermoedelijk om de afstand te laten kloppen zoals men graag de start en finish kan plaatsen. Aan kilometer 17 deden we een rondje  in de haven van Villeneuve-Loubet en daar kregen we een eerste keer een 10-tal meter ferm klimmeke voorgeschoteld. We kwamen op een weg waar we zelfs 3 keer langs moesten, en daar kon ik Heidi zien lopen naast mij. Even verder kwam de eerste teleurstelling toen een eerste bevoorrading nog wel water had, maar geen bekertjes meer en ons niet kon bedienen. Het was ondertussen behoorlijk warm aan het worden. 2h10 op de halve was voor mijn huidige vorm prima gelopen en we houden er de moed in. Als er op de volgende post opnieuw geen bekertjes waren dan maar een kuiltje gemaakt met de handen en 2 maal met water laten vullen. Iets maar niet genoeg. Ondertussen ging het parcours regelmatig een stukje omhaag en omlaag. Er werd steeds meer gewandeld in mijn omgeving. En vermoedelijk door het water tekort lagen steeds vaker mensen op de grond met problemen. Gelukkig waren er veel eerste hulp vrijwilligers op de motorfiets die snel ter plaatse waren. Als ook een 3° post geen bekers had, en een 4° helemaal niets meer, zelfs geen water, brak ook bij mij de veer. Vermoedelijk was ik ook wat te snel gestart en de combi gaf een mentale dreun. Vanaf kilometer 35 heel wat gewandeld om uiteindelijk te finishen in 4h34.

Nadat we de voetjes in de zee staken, nog eens bij de locatie van het filmfestival gingen kijken trokken we richting station. Met ons borstnummer mochten we gratis met de trein terug naar Nice. Echter aan het station stond een extreem lange wachtrij en mochten we nog eens bijna een uur wachten alvorens we een trein konden nemen naar Nice. Gelukkig wel nog enkele dagen kunnen genieten van zon, zee, strand, eten en mooie uitzichten.

180. Gentse Kastelenroute

Een organisatie van Marathon and More Belgium vzw. Bleek dat er in de omgeving van kasteel Scheldevelde-Zevendreven pijltjes verdwenen waren. Daarom gestart met extra gewicht van een reeks pijlen en elastieken. Eerst een pijltje en elastiek op de grond gevonden die kan terug geplaatst worden. Maar eenmaal in het park bij het kasteel Scheldevelde-Zevendreven waren inderdaad een hele reeks pijlen verdwenen. Wat extra werk buiten het marathon lopen. Maar het extra gewicht op de rug was al een stuk minder. Later nog eentje dat gewoon kon terug gehangen worden. Maar in het park rond kasteel Le Grand Noble was men er in geslaagd één van onze pijltjes in betontriplex doormidden te breken. Vervolgens was het gewoon opzij in de gracht gegooid. Deze uit de gracht gehaald en voor het paaltje gezet waar het oorsrponkelijk aan hangde. Vervolgens het rondje van ongeveer 14,1km volbracht. 

Na de bevoorrading kon ik van mijn 2° rondje ten volle genieten zonder me zorgen te maken over pijltjes. Gestart in Gent, de brug over en in De Pinte. Direct het groen gebied van Scheldevelde-Zevendreven in. Uitgekomen op de N60, die een heel klein stukje gevolgd om bij kasteel van Hemelrijk opnieuw het groen in te gaan. Langs de kapel van Onze Lieve vrouw v Hemelrijk. Uiteindelijk kwamen we op de straat Mieregoed om het gelijknamig natuurgebied in te lopen. De pas aangelegde hondeweide kent veel bezoekers en succes. We lopen verder om terug Mieregoed te kruisen en lopen nu richting kasteel Scheldevelde-Zevendreven. Op zondagmorgen blijkbaar ook de plaats om core stability training te gaan volgen. Vandaag geen tijd voor en verder lopen naar het Speelbos in De Pinte. Terug de straat op om nog eens een brug over de spoorweg te nemen. Aan de overkant van het spoor mochten we direct het Natuurgebied van Le Grand Noble in. Nog eens een straat kruisen en we liepen in het Parkbos van Gent. Even lusje door dit bos om terug de zelfde weg te kruisen en opnieuw via Le Grand Noble bij de bevoorradingsplaats te komen. Even bijtanken en het zelfde mooie rondje nog eens gelopen. Werd lastig op het einde, maar het tempo bleef er toch redelijk goed in. Einddtijd 5h18m. En daarna energie aangevuld met een vers gebakken Wroetel-hamburger.