Vorige week nog eens deelgenomen aan een 6 uur. 50km gelopen, was ruim 2 jaar geleden dat er nog marathon of ultra bij kwam. En viel goed mee. Deze week op zondag was er de trail van joggingclub Moerbeke. Eentje dat al langer op het verlanglijstje stond.
Behoorlijk wat regen voor de start. Ook bij de start nog regen. Eenmaal vertrokken valt dat eigenlijk nog wel mee. Het parcours was andere koek. Start ten noorden van de E34. We trokken nog meer noordwaarts. Het duurde niet lang of we waren in Nederland. Leuke bospaden, die in het begin zelfs goed beloopbaar waren. Maar een paar kilometers verder zagen we de gevolgen van de regenbuien die we de voorbije periode te verwerken kregen. Nu ploeteren door modder en plassen. Na een kilometer of 10 kwamen we (samen met Linda) in Koewacht op de GR5A bij Fort Nicolaas. Daar was de eerste bevoorrading. Na de bevoorrading de verhoging van de "Spaanse linie" op. Kwamen we vervolgens bij fort Livinus en Fort Sint Jakob. Die laatste mochten we rondje rond lopen om opnieuw in een zeer drassig gebied te komen. In het stuk dat volgde kwamen we een 3-tal keer op een plaats waar je heen en terug liep. Daar kan je, al dan niet gewild, een stukje afsnoeren. Nooit ideaal zo'n parcours. We (deze keer samen met An) opnieuw aan de zelfde bevoorrading. De loopster die na ons liep was daar al weer vertrokken. Parcours is dus niet ideaal. Het zelfde rondje mochten we nog eens doen. En ik voelde dat het al zwaarder werd. Net voor An kwam ik terug aan de bevoorrading met 31 kilometers op de teller. Allemaal gelopen in een zware moeilijke ondergrond. Duidelijk stap voorwaarts in vergelijking met de vorige week. Snel weer weg voor het vervolg, want ik voelde dat het niet lang meer ging duren alvorens het wandelkilometers werden. Nog een stukje gelopen langs de grote kreek. Nu was ik op de terug weg. Maar het onverharde werd te lastig en moest ik nu wandelen. Op het verharde probeerde ik nog wel te lopen. An kwam terug en haalde mij opnieuw in. Beetje per beetje zag ik ze weg rennen. Het laatste bosje had zelfs nog een grachtje waar we over moesten. Niet zo moeilijk, maar als je uitgeput bent .... Ik moest denken aan de Bostrails Aalter. Wat deed ik de mensen daar vroeger aan met een veel moeilijker grachtje op het einde van het parcours. Maar goed, alle moed samen geraapt, er over heen. Onverhard wandelen, verhard lopen. En zo kwam ik terug bij de finish na 5h27m41s. Er waren douches ge-installeerd in een tent. Mooi meegenomen. Enkel jammer dat bij reeds bij de 2° keer de bevoorrading geen isotone drank meer had. Maar er was wel nog cola.
We blijven het rustig aan doen. Maar kijken al uit naar meer.
