209. GR5A marathon Dwars door Poperinge

Eentje waar ik extra naar uitkeek omdat we een nieuw concept voor Marathon and More Belgium wouden uittesten. We kiezen een leuk stuk van een GR-route van 21,1 km of eventueel een klein beetje meer. We starten in het midden. Lopen naar het ene uiteinde waar een bevoorrading met self-service wachte. Terug naar de start locatie met een volledige bevoorrading en vrijwilligers die ons bedienden. Tenslotte naar het andere uiteinde en terug.

Start was in de Wippehoek in Vleteren. Via grindpaden waren we direct in West-Vleteren. Lopen langs splinternieuwe hangmatten, en komen iets verder op de verharde weg terecht. Er volgt een stuk onverhard tot we een moeilijke boerewegel voorgeschoteld krijgen die ons leiden tot aan de Sint-Sixtus abdij. We lopen er langs en iets verder terug het land in. Langs een oorlogskerkhof en heel veel bospaden van het Dozinghembos en het Canadabos die overgaan in het domein van de Lovie. We klimmen naar de kiosk van waaruit we een mooi uitzicht hebben over het domein en het kasteel. Nog even verder in het domein over groene paden. Het domein uit via asfalt, nog een straat ten einde lopen en we zijn bij de eerste bevoorrading. Leuk is dat je dan de snellere lopers al weer gekruist hebt. En dat je deze niet enkel bij de start ziet, maar ook onderweg nog eens tegen komt. Langs het zelfde pad terug wat hier en daar toch weer voor een ander zicht zorgt. Na een halve marathon zijn we terug bij onze centrale post waar ik een uitgebreide bevoorrading neem. Want had al een klein hongertje. Het tweede deel loopt langs de Vleterbeek richting Poperinge en er door. We lopen stroomopwaarts en heb het gevoel een licht bergoplopend parcours te voelen, dat nog eens onverhard was en door een tegenwind bemoeilijkt werd. Met al 21km in de benen werd dit lastig en lastiger. Een mooi pompoenveld kon ons opfleuren. De meeste hopvelden blijken al geoogst. Toch is er nog eentje langs het parcours waar de hop tot meters hoog hangt. Als we de ring rond Poperinge oversteken komen we aan het centrum. Echter nog steeds in het groen, lopen we door een centrumpark. Via een steegje kom je snel knal in het centrum en ben je direct op de markt. We steken deze over, langs een school in afbraak en we komen op een wandeling over een oude spoorwegbedding. Door een geboortebosje en terug langs de Vleterbeek. Ook na Poperinge blijft het steeds licht bergop gaan tot de laatste meter voor de bevoorrading. Na wat extra zouten en suikers vatten we de terug weg aan. Toch viel het tegen. Wat bergaf moest gaan blijkt toch af en toe nog een stukje hoogtemeters te hebben. Af en toe even wandelen om te bekomen om daarna terug verder te gaan. We prenten ons de moed in door te denken aan een volgende herkenningspunt. Nu tot aan het brugje. Vervolgens tot aan het poortje. De cafe aan de afgesloten straat met wegenwerken. De pompoenen. Nu zijn we echt dicht bij. Op 2,2km van de finish nog eens drinken en merken dat het water op is. Gelukkig niet al te ver meer. En konden er weer eentje bij schrijven. Nadien mochten we in Poperinge in het sportcentrum gaan douchen. En gingen we met verschillende deelnemers nog langs In de Vrede bij de Trappistenpaters van de Sint-Sixtus abdij. Een mooie afsluiter van een mooie marathon dag.

208. Bikse natuurmarathon

Terug eentje welke we jaren terug, in 2011 al eens liepen. Was een JCA uitstap waar toffe herinneringen van bij bleven. Gezellig dorpspleintje voor start en finish en een parcours door een bebost gebied dat best beviel. Deze keer was de start op de vernieuwde atletiekpiste welke pas geopend was. Ik starte traag, met eerst nog wat lichte regen. Daardoor de bril af, viel tegen dek in het gras, oprakelen en terug weg. Liep een 11 tal kilometer helemaal alleen met een groepje voor mij. Dat nam op de 2° bevoorrading met zijn allen wat meer tijd waardoor ik er bij en er over was. Maar ze kwamen terug, en ik kon in gezelschap verder. Na de 3° bevoorrading op een kilometer of 16 werd het tempo wat de hoogte ingejaagd. Iets te snel maar ik probeerde op een zo zuinig mogelijke manier te volgen. Een klein gaatje was er bij de doortocht bij de finish na één ronde van 21,1km. Maar de voorloper nam meer tijd en was er terug op en over. Ik loop graag constant en bleef het hogere tempo aanhouden. Kreeg opnieuw het gezelschap. Gelukkig mocht ik het meeste kopwerk doen, waardoor het tempo nog wel hoog lag, maar toch mijn eigen keuze was. Toch een overname voor een stuk, volgens mij ietsje sneller. Daarna was het terug aan mij. Maar na 32km vroeg ik dat mijn compaan aan zijn tempo verder liep en mij achter liet. Hij liet mij toch verder het tempo bepalen en zo kwamen we bij kilometer 37. Heb terug gevraagd om mij achter te laten, en er volgden nog 5 lastige kilometers. Was mij wel bewust van mijn tijd en perste er alles uit. Vroeg extra bevoorrading, water aan een seingever. Gaf mij opnieuw wat energie en kon net onder de 4h15 blijven. Beste tijd in jaren, was geleden van april 2019

207. 4 seizoenen van de Citadel Diest (Zomer)

Had al gehoord dat na de winter editie, voor de lente editie er aanpassingen gebeurt waren aan het parcours. De kasseien van het middenplein waren er uit. Maar meer op en neer op de heuvel van de Citadel waren in de plaats gekomen. Ondanks het idee dat de conditie beter was liep het voor geen meter. Terwijl Monschau met ongeveer de zelfde hoogtemeters heel vlot liep, was het vandaag een ander verhaal. De hoogtemeters zijn gewoon ook anders verdeeld. Het gaat continue op en neer wat het veel lastiger maakt dan Monschau. Het werd terug eentje op karakter, doorbijten en afzien. Maar we hebben het toch weer gedaan. Een mooie medaille als resultaat, en de caloriën konden terug aangevuld worden met een lekkere naturaprijs.

206. Monschau

We trokken nog eens naar Monschau. Een marathon welke bij heel wat Belgische lopers hoog aangeschreven staat. In 2011 liep ik er al eens de marathon. En in 2015 de ultra. Dit jaar opnieuw de keuze op de marathon omwille van de limiettijden die mij bang maakten voor een langere afstand. Ook de vroegere starturen spraken mij niet echt aan. Dus samen met heel wat Belgen klaar voor de marathon. Had Heidi gezegd dat ze er niet moest op rekenen dat ik in minder dan 5h zou binnen zijn. Ze trainde ondertussen ook een stukje in de omgeving. Met de start net voor Konzen kerk liep het eerst nog lichtjes bergop om dan voorbij de vroegere start te lopen waar de bergaf naar Monschau starte. Terwijl ik eerst nog wat wegzakte kon ik in de afzink al wat opschuiven. Op een of andere manier kon ik het Monschau parcours beter aan dan verwacht. We liepen eerst nog door het historische centrum van Monschau. En vervolgens langs rivieren, door bossen en vooral over heuvels. Maar de stijgingspercentages vielen vaak nog mee, wat het mogelijk maakte dat ik bleef lopen. Er waren maar beperkt steilere stukken, waar ik dan wel ging wandelen. Maar doordat deze beperkt waren, viel het aantal stukjes wandelen eigenlijk nog wel mee. De tijd ging vlotter voorbij dan verwacht en ook de kilometers. Nog even een ultraloper geholpen om de krampen terug weg te krijgen, en dan naar beneden naar de kerk van Konzen om toch onder de 5h te kunnen finishen. En toch stond Heidi mij al op te wachten met sportzak zodat ik na de eindbevoorrading meteen kon gaan douchen.

204/205. M&M trailvakantie Müllerthal

Wandelaars en traillopers welke naar het Müllerthal trekken zijn telkens in de wolken over de rotsformaties en de natuur die ze te zien kregen. Daar wou ik al enige tijd naar toe. Omdat Filip, iemand uit ons bestuur daar op vakantie ging was dit de uitgelezen kans om daar ook 2 parcours uit te stippelen voor een trailvakantie. We starten het weekend met de heenrit en een gezellige kennismaking. De 4° dag van het weekend werd geen loopdag, maar een dag waar ook de mee gereizde vrijwilligers iets hadden om van te genieten. Een kleine wandeling in "klein zwitserland".

We starten op lus 1 van het Müllerthal. Dit liep nog vrij vlot, maar leverde niet de beelden op die we al vaak van anderen op de sociale media hadden zien voorbij komen. Pas als we Echternach naderden kwamen we in meer golvend terein dat bebost was en daalden we vervolgens af naar het meer van Echternach. Nog even het centrum door en we begonnen aan lus 2. Deze leverde helemaal wat we verwachten, maar het werd lastiger om te lopen ook. Uiteindelijk kwamen we op een drukke toeristische plaats met pitoresk brugje, en konden we de laatste kilometers tot ons hotel volbrengen. Moe maar voldaan.

De tweede dag zat ik met heel wat kopzorgen. Onder andere m100cl.nl Hierdoor liep het helemaal niet lekker. Ik dacht meermaals aan opgeven. Ik kwam een Nederlandse familie tegen welke ik de dag voordien ook al had gezien. Ze zaten te picknikken en ik zou opgeven. Ik zette me bij hen en maakte een praatje. Uiteindelijk de moed terug samen gerakeld om terug verder te gaan. Op de verzorginspost werd ik aangemoedigd om toch verder te gaan. Kwamen juist 2 Nederlandse dames, wandelaars en ging met hen terug verder. Een praatje en terug iets van energie. Een moeilijkheid in de parcoursuitpijling deed de moed opnieuw zakken. Maar ook op de volgende bevoorrading werd ik aangemoedigd. Nog een moeilijke klim, daarna zou het opnieuw vlotter gaan. Bij een kasteel stond Heidi met de laatste bevoorrading. Het was een lange dag geweest, ook voor haar. Maar nu zouden we niet meer opgeven en met verse moed vatte ik de laatste kilometers aan. Het zat nu terug goed in het kopje en als ik van uit de hoogte het hotel al zag liggen en de laatste kilometer aanvatte kon er al een schreeuw van af. Een lastig maar mooi, en gezellig weekend.

203. 6 uur van Aalter

Een eigen organisatie, waar we een feesteditie van maakten. Bij de oorspronkelijke telling was dit nr 200 en dit werd gevierd. Voorzichtig gestart, wat zenuwachtig om mij niet te overdoen. Maar het liep goed. Was trouwens de meest frisse 6 uur van Aalter ooit. Wat de omstandigheden vrij goed maakten om te lopen. Na ongeveer 4h kreeg ik in de gaten dat een marathon sub 4h30 er in zat. Dat zou de eerste zijn na de achilles operatie. Klein beetje versneld en na 4h29 was nr 200 een feit. Een glaasje cava gedronken met Heidi en weer door om de 6 uur vol te maken. Een mooie net geen 55km kwam op de teller. En dan vliegensvlug naar de cafetaria. Om met alle deelnemers en JCA een glaasje cava of fruistap te nuttigen. Er waren belegde broodjes en bij een feest natuurlijk ook een stuk taart.

202. Zes uur van Haarlemermeer

We waren reeds eerder te gast in Haarlemermeer. In 2015 was de 6 uur in en rond een oude tentoonstellingshal van bloemmententoonstellingen. In 2021 liepen we er in de omgeving van de atletiekpiste. Maar deze was toen in herstelling en het parcours was aangepast. Nu lopen we opnieuw rond de atletiekpiste, maar mogen we ook telkens een ronde doen op de piste. Het is een heel warme dag. Hierdoor moeten de verwachtingen bijgestuurd worden en halen we niet de afstand van 2021, en moeten we tevreden zijn met net iets minder dan 50km. Genoten van de sfeer van een 6 urenloop en trekken terug naar België. Nadien krijgen we van de organisatie nog enkele foto's ter herinnering toegestuurd. Eentje in bloot bovenlijf werd op komische wijze gecensureerd (omdat ik tijdens het lopen hier al een grapje over maakte).

201. Heuvelland wijnmarathon

We worden verwelkomd op het gekende wijndomein van Entre deux monts. We starten onder de gekende West-Vlaamse zeteltjeslift en zijn vertrokken voor een tocht bergop en bergaf. In het eerste deel valt het op dat een helicopter voortdurend boven onze hoofden heen vliegt. Het blijkt een politie helicopter te zijn. Iemand ontsnapt uit de gevangenis van Ieper? We lopen door tot op de eerste bevoorrading en daar vertellen ze ons dat we geen schrik moeten hebben. Niet op zoek naar een gevangene, maar naar een oude zoek geraakte oude man met een schort en een wandelstok. Moet wel lukken dat we net voor de laatste klim iemand gezien hebben die aan die omschrijving voldoet. Ik neem de tijd om 112 te bellen en leg de situatie uit. Ze zouden checken, maar horen hier later niets meer over. Hierdoor kom ik terecht bij een jonge dame die haar eerste marathon loopt. Op de beter bereidbare stukken wordt ze begeleid door haar moeder op de fiets. Maar door de warmte, en de hoogtemeters, ziet het kopje het niet meer zitten. We nemen haar mee op sleeptouw. Het wordt een rustig loopje, maar gezien de warmte en de hoogtemeters is dit helemaal niet erg. We komen samen aan de voet van het domein van Entre deux monts. Daar nog een kort steile klim en we hebben er opnieuw eentje opzitten. En mijn compagnon is heel blij met haar nr 1. 

200. Hermes Running events

We mogen bij Hermes Running de tijdsregistratie doen van hun 100km, marathon en 10km. Gezien alles goed opgestart is voor de 100km kan ik zelf mee lopen met de marathon. Heidi houdt alles verder goed in het oog en ik kan kilometers malen. Tom Dossche was afgekomen en we liepen samen al tetterend het lokale rondje. Maar door al dat getetter werd er niet op de snelheid gelet. Bovendien was het behoorlijk warm ook. Ik voelde dat ik mij vergallopeerd had en liet dit ook weten aan Tom. Vroeg hem om door te lopen zodat ik voor mijn eigen tempo kon kiezen. Het was echter te laat, en het werd nog een lastige loop om af te werken. Gelukkig was het door de zon niet alleen een warme maar ook een mooie dag en konden we genietend van dit zonnetje de volledige afstand afronden. En als verrassing was ik nog nummer 3 op de marathon ook.

Opm.: Door de hertelling werd nr 200 pas later gevierd.

199. Marathon Zoniënwoud

Met mijn abonnement van Sportevents kom ik nu in het Zoniënwoud terecht. Een iets makkelijkere trail met toch wat hoogtemeters. Een zeer uitgebreid bos met heel wat mooie passages. Al lopend en pratend kom ik bij 2 jongelingen terecht die er bezig zijn aan hun eerste marathon. Direct kiezen voor het serieuze werk met een bostrail met de nodige hoogetemeters. En wat komen we te weten? Blijkt de neef te zijn van een andere Spartathlon finisher Geert Ceupens. Daar hoort een selfie bij die we ook naar Geert doorsturen. Lekker kunnen finishen met volgens de Garmin iets te weinig meters. Nog even terug gelopen en nog eens naar de finish. Zo staat de juiste minimale afstand op mijn Garmin en later ook op strava. Eens eentje uit de Sportevents reeks die we wel succesvol kunnen afwerken.

198. M&M Etappeloop Ursel-Aalter

Na de hitte van gisteren hebben we er vandaag opnieuw zin in. Mag terug iets sneller. We starten aan het Jagershof in het Drongengoed. Langs de streek GR Uilenspiegel. Na het Drongengoed steken we de Knokkeweg over en krijgen we het Torrebos onder de voeten gevolgd door de Papinglodreef. Na een stuk verhard komen we in Burkelbos. Op het einde van dit bos schakelen we over op de GR131 Brugs Ommeland - Ieperboog. Via het Oostveld komen we nu in Sint-Joris met zijn Lattenklievers. We lopen door naar M-Aalter waar we door De Vaanders mogen. Na de Vaanders een stukje verhard, maar al gauw krijgen we opnieuw onverharde bospaden voorgeschoteld om vlak bij het Aanwijs in de Vagevuurbossen te komen. Daar schakelen we over op de GR129 en lopen we het zelfde parcours terug naar de finish als 2 dagen eerder. De 3-daagse zit er op en kan uitgebreid gevierd worden met een BBQ.

197. M&M Etappeloop Lozer - Aalter

Na de etappe Brugge-Aalter is het vandaag Lozer-Aalter dat we voorgeschoteld krijgen. Eveneens een GR129 etappe. Een snikhete dag met toch heel wat wandelaars en lopers onder weg. Zo worden we meermaals herkend door lopers die we tegen komen. Er zijn ook verschillende GR129 wandelaars onder weg waar we even een praatje mee slaan. Het warme weer nodigt immers uit om het rustig aan te doen. Langs Lozer kasteel, Lozer kerk en Lozer bos zijn we vertrokken. We lopen door het Vlasdorp, langs de brouwerij van Canarus om over knuppelpaden langs een oude Duitse spoorwegbrug uit de wereldoorlog uiteindelijk in Aarsele te komen. Daar werd het parcours gewijzigd. Niet meer langs de Artemeersmolen en naar het Kasteel van Poeke. Maar we gaan nu over Kanegem en Ruiselede waar blijkbaar iets meer onverharde wegen te vinden zijn. Ddoor een plantenkwekerij komen we opnieuw op het traject langs de hoeve van de familie Hoste. Nog even een nieuw onverhard pad over om uit te komen bij het Hooggoedbos. Net als gisteren lopen we langs lokale wegen huiswaarts. Welliswaar andere wegen om eens af te wisselen. Thuis ligt de finish en kunnen we opnieuw afsluiten met een gezellige avond onder lopers.

196. M&M Etappeloop Brugge-Aalter

Na twee edities met 11 dagen, volgt een 3° editie met 3 dagen. De eerste dag starten we in Brugge. We starten langs de GR5A, maar schakelen al snel over op de GR129. Een gekend parcours dat in Brugge, en later ook in Beernem langs het kanaal Gent-Brugge loopt. Daartussen over een oude spoorwegbedding door de Groene rand van Brugge. We duiken de Assebroekse Meersen in die overlopen in het Beverhoutsveld. Na de kanaalberm in Beernem naderen we Lippensgoed-Bulskampveld. We lopen nu over bekend terein voor zij die al eens de Bostrails van Aalter liepen. De Vagevuurbossen worden opgevolgd door de Gulke putten, en via de Galattobossen door de Vorte Bossen. Na het Ruiseleese veld volgt nog het Hooggoed. Na al deze bospaden mogen we via de lokale wegen van Aalter naar de thuisbasis lopen waar de finish ligt. We sluiten af met een gezellige avond onder lopers.

195. 4 Seizoenen v d Citadel Diest (Winter)

Eerst een toelichting bij de sprong in de telling. Ik had een onenigheid met de m100cl over de toegelaten tijden bij marathons met hoogtemeters en een trail parcours. Ik vind logica belangrijk. Met een totaal onlogisch reglement kan ik dan ook niet akkoord gaan. De site beheerder wil echter de inhoud niet eens evalueren. Gevolg is, door niet akkoord te gaan met het reglement, dat ik op de site mijn marathons niet meer kan bijhouden. Eerdere marathons die omwille van die tijdslimiet niet weerhouden werden, zijn nu wel mee geteld, vandaar de sprong.

We trokken naar Diest. De Citadel staat daar op een heuvel waarop Paul en Dee een mooi, maar zwaar parcours hebben uitgetekend. Het vlakke stuk loopt over slechte kasseien van het binnenplein van de Citadel. Daarna lopen we de Citadel uit en gaat het continue op en neer over onverharde paden op de beboste heuvel waar de Citadel op staat. Het wordt serieus afzien maar we bijten door en finishen in 5h37

191. Cavatrail

Voor filmpje met foto's klik op de foto

Heel wat bekenden binnen het organiserende bestuur van de Cavatrail. Dus daar tekenen we present voor nog een marathonneke. De weergoden waren ons uitzonderlijk goed gezind, het parcours lag er nooit eerder zo goed bij. De eerste ronde her en der wat mee gelopen. Kudde herten gespot. Om uiteindelijk in de compagnie van Patrick en nonkel Thierry te komen. Na 3 rondes was het beste er zo wat af en moest ik Patrick en Thierry laten gaan. Het lopen moest met de nodige voorzichtigheid om geen kramp te krijgen. En als men op het einde van de ronde er ook nog 6 super leuke hellingskes in steekt is het helemaal prettig. Nam een afdaling al zittend om krampen te voorkomen maar dit mocht niet baten. Ik zat daar met krampen in beide kuiten en kon er niet direct spanning op steken om de krampen weg te duwen. Toch terug recht geraakt en krampen er uit geduwd. De laatste loodjes waren zeer moeizaam. Maar na 5h23m toch nog over de finishlijn kunnen strompelen.

DNF Houffatrail

Nog geen trails van Sport events gelopen (omwille van de prijs). Met hun abonnementsformule zag ik het wel zitten om er eens een jaartje van de Sport Event trails van te maken. De eerste afspraak was zondag 22/01 te Houffalize. Op zaterdag vertrokken. Voorbij Brussel kwamen we in de sneeuw terecht. Al gehoord van deelnemers en vrijwilligers die op vrijdag door reden dat het toen een hele klus was om veilig in Houffalize te komen. Op zaterdag viel het al beter mee. Na inchecken en een middagmaal maakten we op zaterdag reeds een wandeling. In de verse sneeuw al wandelend viel dit wel mee, en zag de trail voor de volgende dag al weer wat beter zitten. De sneeuw leverde alvast mooi foto's op. Op zondag vroeg uit de veren, en met lichtje aan op pad. Ondanks de sneeuw en de schrik die ik hiervoor had viel het goed mee. Het liep vlot en parcours viel mee. Tot een goeie kilometer voor de eerste bevoorrading waar we een gevaarlijke helling voorgeschoteld kregen. Op de poep naar beneden, bevoorrading nemen, niet te lang wachten en terug verder. Want zaten heel dicht tegen de limiet tijd aan. Er volgde terug een makkelijker stuk, maar gevolgd door een zeer technisch maar niet al te gevaarlijkstuk stuk langs het water. Op dit technische stuk kwamen heel wat lopers mij voorbij. Opnieuw ging het vlotter, tot enkele kilometers voor de post. Opnieuw een gevaarlijker stuk, enkele keren gaan zitten om stukjes te overbruggen. Dacht aan opgeven op de tweede post omdat ik buiten de aangekondigde limiet tijd zat. Maar het was geen probleem om door te gaan, en enkel de limiet op de volgende post zou een strakke limiet zijn, en best nog wel haalbaar. Was snel overtuigd en omdat het parcours opnieuw veel vlotter liep vond ik de goede moed terug. Een technischer stuk op een BMX downhill parcours liep vlotter dan verwacht. We naderden de derde bevoorrading en dit zou toch binnen de limiet lukken. Maar we kregen opnieuw enkele gevaarlijkere afdaling. Ging preventief zitten, werd bijgehaald en volgde op iets makkelijker stuk dan in de voetsporen van de voorgangers. En daar ging het alsnog mis. Voelde de linker voet uitschuiven, en in mijn val draaide ik op mijn linker zijde en kwam hard op de bevroren sneeuw en grond terecht. Een mede loper hielp mij recht. Schouder en hand deden pijn. Met de daver op het lijf liep het nu niet meer vlot. Toch nog tijdig op de 3° post. Even langs de EHBO post. Maar als ik mijn handschoen af deed deden de vingers nog meer pijn. Zag het niet meer zitten om zo mijn wandelstokken vast te houden en zonder was het te gevaarlijk. Zwaar teleurgesteld na een kilometer of 40 de strijd opgegeven.

189. & 190. Nieuwjaarsbostrail Puyenbroeck

Chris Dhooge organiseerde een dubbeldekker in het mooie provinicaal domein van Puyenbroeck. Door de weersomstandigheden werd het bos er echter afgesloten en moest hij het rondje wat bijsturen. Nog steeds een rondje volledig in het domein met toch wel enkele natte passages.

Op zaterdag een vrij grote opkomst en al snel bleek mijn tempo redelijk goed aan te sluiten bij dat van Veerle Beernaert. Wel jammer dat ze maar 30km gepland had. Al tetterend vlogen de kilometers voorbij. We hadden ook tijd om de planning van Veerle voor de rest van de dag eens te overlopen. En na wat reken werk bleek dat ook na de marathon aan het tempo dat we bezig waren, een bloemetje halen, eten verzorgen voor dochter lief, douche en nog verplaatsen voor de avond activiteit net binnen de tijdslimiet moest kunnen. Eerst pikten we nog Nico op die na een periode van inactiviteit door gekneusde ribben opnieuw aan het opbouwen was. We trokken hem mee voor een rondje extra, zo staat zijn opbouw weer een beetje verder. En ook na 30km bleef Veerle dus mee verder lopen. Samen gaat het altijd beter. Had een zeer goed gevoel maar samen met Veerle in de laatste 2 rondjes tempo toch een beetje laten zakken, enkele wandel momentjes ingebouwd. Op het einde nog eens door grachtje dat Chris mooi in het parcours had gelegd. Nog net onder de 5h en nummer 189 was binnen.

Op zondag waren we met 5 aan de start. Een paar kilometer kon ik nog mee met Vincent. Maar het werd al snel een solo tocht. Ik miste het gezellige getetter en haspelde de rondjes duidelijk moeizamer af dan op zaterdag. Bij de finish bleek het verval ten op zichte van de zaterdag al bij al nog goed mee te vallen. Met een marathon in 5h02 hadden we er nog eens een dubbeldekker op zitten.

188. Beauty vs Ugly

Dankzij Paul en Dee hun run my marathon concept kunnen we regelmatig budgetvriendelijke marathons lopen. Vaak 6 à 7 rondjes, regelmatig op een nieuwe locaties, en af en toe eens een marathon met originele titel.

Met de fiets in de koffer en Heidi aan mijn zijde naar Hechtel-Eksel. Zelf lopen, Heidi zou er fietsen.

Was daar nog niet geweest, maar kende deze wel van "fietsen tussen de bomen". Er werden 4 rondjes aangekondigd van 10km en starten met een specialleke om aan marathon afstand te komen. Zoals verwacht werd het "lopen tussen de bomen". In Hechtel-Eksel hebben ze een prachtig uitgestrekt bos gebied. Er werd een rondje van 10km uitgetekend in het bos dat 100% onverhad is en bestaat uit heel mooie goed beloopbare paden. Prachtige omgeving om 4 rondjes in te lopen. Op het einde kregen de beentjes heel zwaar, het was opletten geblazen om geen krampen te krijgen. Maar tevreden met een marathon in 5h14m.

Het was ook nr 200 voor Pauwel. Proficiat Pauwel. Natuurlijk een reden om er samen eentje op te drinken.

187. Biermarathon Grimbergen

credits Hilde de Bondt

2022 sluiten we af in Grimbergen. Een organisatie van Benoit Avau. Heel koud om te starten, maar toch de moed gevonden om naar Grimbergen af te zakken en de start te nemen. Vanop de parking van het plaatselijke natuurgebied starten we. Eerst de parking af, direct rechts een onverharde wegel. Maar we bleven in het begin net naast het natuurgebied lopen. Elke ronde een stevige klim waar ik reeds vanaf de eerste ronde wandelde. Voor de laatste kilometers liepen we dan het natuurgebied wel in. En na wat gezigzag tussen de bomen, langs een plaatselijk vliegveldje kwamen we uiteindelijk opnieuw aan de parking waar we bevoorrading kregen. Beetje per beetje kunnen opschuiven en enkele lopers terug bijhalen. Marathon in 4h54. Een mooie afsluiter van 2022.

186. Warandeparkroute - Wereldlichtjesdag

Credits Jurgen Schepers

Warandeparkroute - Wereldlichtjesdag is een organisatie van Marathon and More Belgium vzw. Zelf alles uitgepijld, tijdsregistratie verzorgd, en de start en finish locatie ingericht.

Ondanks het voorbereidende werk, zelf ook mee aan de start. Deze organisatie is er behalve voor de lopers ook voor ouders en familieleden die een kindje verloren. Na één rondje vond ik het wat aan de koude kant en nog extra laagje aangetrokken. Voordeel van een thuis loop. Ik loop anderhalve ronde samen met een deelneemster die zelf een kindje verloor. Haar 2 andere kindjes wandelden met een vriendin langs het parcours. Al tetterend, samen lopen kan je altijd iets meer. Ze liep tegen de verwachting nog een derde rondje. Zo had ze voor elk kindje een rondje gelopen. Na een sanitaire stop doe ik er nog wat rondjes bij om aan de marathon afstand te komen. In de laatste ronde vervloek ik mijzelf als parcoursbouwer waarom de helling van het Warandepark in het rondje moest. Maar we zijn er opnieuw geraakt. Marathon in 4h56.

Samen met de garageverkoop bracht de dag meer dan €1.000 op.

185. 't Is voor niks

credits Louis Hufkens

Daags na de 6 uur van Hamme naar het Nederlandse Gelderop. Al veel positief gehoord over de "'t Is voor Niks" marathon. Het zou een heel mooi parcours zijn. Bovendien slagen ze er in om deze marathon gratis aan te bieden. Welke organisator doet dit na? Door Corona en blessure leed was het een hele tijd geleden dat ik nog in Nederland liep. Het was een aangenaam weerzien met verschillende Nederlandse marathon en loopvrienden.

Was er mij van bij het begin bewust van dat de tijdslimiet hier op 5h lag. Samen met Heidi gestart. We kwamen na iets meer dan een kilometer reeds in een uitgestrekt natuurgebied terect waar we pas enkele kilometers voor de finish opnieuw zouden uit lopen. De afsplitsing van de marathon met de andere afstanden volgde al snel. Ik kwam hierdoor helemaal alleen te lopen. We liepen over onverharde paden wat het tempo wel beetje naar beneden haalde, maar meestal waren het wel zeer goed beloopbare paden die soms ook als fietspad dienst deden. De bevoorrading had ook warme zoete thee wat in november wel aangenaam is. De EHBO diensten kwamen we op verschillende plaatsen tegen met een squad en was dus prima voorzien. Ondanks het mooie natuurgebied heb ik wel de hele wedstrijd met wat stress gelopen. De 6h van de dag er voor zat nog wat in de benen en van bij het begin zag ik dat ik op een schema zat dat heel dicht bij de 5h uitkwam. Niet te lang bij de bevoorradingsposten blijven en tempo proberen vast houden was de boodschap. Gelukkig kwam ik in het laatste stuk bij Luc. Eerst was ik een hulp voor hem om het tempo voldoende hoog te houden, daarna trok hij wat aan het karretje omdat ik niet zou verzwakken. Een 500m voor de finishlijn aangenaam verrast dat Heidi ons stond op te wachten. Na 4h57 kwamen we samen over de finishlijn. We hadden de limiet net gered.

Na de finish nog eentje gedronken op nr 250 van Gert Mertens. Proficiat Gert.

184. 6h van Hamme

Credits Benny de Coster

De 6h winterchallenge van Endurance day in Hamme loopt over het zelfde parcours als de editie die ik in mei liep. Toen goed voor 48km, nu net boven de 50km. Er is dus vooruitgang. Was een koude start, maar het zonnetje kwam er door. Genietend tot de marathon gelopen en dan verder gewandeld. Want de volgende dag stond er nog eentje op het programma.

183. 42195000mm

Carpoolen met Eddy en Bart naar Boortmeerbeek. Daar aangekomen niet direct zin om uit de auto te komen. Zin om een marathon te lopen nog minder. Wat op temperatuur komen, de natuur bemesten en wat lichter worden. Beetje per beetje zagen we het dan toch zitten. En vertrokken in natte koude omstandigheden. Eenmaal dat je aan het lopen bent valt dat dan meestal mee. We starten met een goeie 500m macadam en daarna was het onverhard. Via wegel naar een weide waar we door mochten, en waar het drassig lag. Natte voetjes verzekerd. We liepen nogal veel net naast het bos. Maar in het bos waren de mooie herfstkleuren een mooie afwisseling. Rood, bruin, groen, geel alles door elkaar heeft toch altijd een leuk beeld. We moesten 6 rondjes van een goeie 7km lopen. Naar het einde van het 4e rondje dacht ik dat ik zou gedubbeld worden. Maar ook gans ronde 5 liep ik met die gedachte en toch kwamen ze niet. Laatste rondje moest ik opletten hoe en waar ik de voetjes zette om kramp te vermijden. Maar toch weer mooi gefinisht.